خزرخبر و به نقل از انگیزه:عملکرد مدیران مازندرانی در این ماهها، شبیه به بازی های کسالت آور و بی هیجانی شده است که هم تماشاگران استادیومی را از هیجان انداخته، هم بینندگان تلویزیونی را کسل کرده و هم داوران و ناظران بی طرف را بی رمق کرده است، تا جائیکه حتی کارشناسان و مربیان هم در تحمل مشاهده این بازی های بی روح، گاهی دچار خواب آلودگی شده و چرت هم می زنند!

این کم هیجانی آزارنده مدیریتی و عملکردی، صدالبته می تواند ریشه در کم انگیزگی، کم روحیه گی و کم مهارتی داشته باشد و شاید بیشتر از خود این حضرات، باید کسانی پاسخگو باشند که یا این مدیران را منصوب و یا برای انتصاب آنها تلاش کرده و یا لااقل مخالفتی با انتصاب آنها به عمل نیاورده اند!

مع الوصف از یک طرف گمانم بر این است که این کم تحرکی، شاید میراث سلسله مراتب سازمانی باشد و طی آن وزارتخانه های متبوع این مدیران، مطالبات جدی و چندانی از مدیران منصوب و تحت امر خود نداشته و احتمالاً خودشان هم به بهانه کم پولی و کم درآمدی اقتصادی، دچار همین حالت رکود و خمودی اند و از طرف دیگر بر این اعتقادم که با توجه به هیجان قابل قبول عملکردی بسیاری از وزارتخانه ها و استانها، این کم تحرکی و کم هیجانی ناشی از آن، محصول یک عارضه ی بومی است که منشاء آن ریشه در سبک و سطح مدیران منصوبی دارد که یا فاقد قدرت و مهارت لابی گری با مدیران مرکزند و یا قادر و یا حتی حاضر به بکارگیری پتانسیل لابی گری نمایندگان مازندران در مجلس و مدیران ملی مازندرانی در راستای توسعه ی مازندران نیستند! 

رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با نمایندگان محترم مجلس از این کم تحرکی ها البته در مقوله اقتصاد مقاومتی گله داشته اند و صریحاً اعلام کردند اگر چه به کمبود منابع داخلی وقوف دارند، اما دست روی دست گذاشتن رو هم نمی پذیرند و به همین خاطر از مدیران اجرایی خواهانم تحرک بیشتر با انگیزه های بالاتر شده و بر موفقیت نهایی این تحرکات ارزشمند تأکید مؤکد داشته اند!

ما این روزها به استثنای پروژه های محدود و معدود شهرداری ها که عمدتاً با بودجه و پرداخت های مردم انجام می شوند، در حسرت دیدن پروژه های بزرگ ملی و طرحهای مشکل گشای کشوری در مازندران، مصداق این ابیات از غزلیات دل انگیز حافظ شیرازی شده ایم که بسیار هشدارآمیز و معنادار می گوید:

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد      بختم ار یار شود، رختم از اینجا ببرد

رهزن دهر نخفته است، مشو ایمن از او   اگر امروز نبردست که فردا ببرد

باغبانا ز خزان بی خبرت می بینم     آه از آن روز که بادت، گل رعنا ببرد!

واقعاً برایم سؤال است که مدیران کم تحرک که نتوانستند و ظاهراً هم نمی توانند در کالبد سازمان خود و جامعه هیجانی را تزریق کنند، آیا نمی دانند که ابلاغ مسئولیت آنها در معرض خزان جابجایی و عزل قرار دارد و هر لحظه ممکن است که از این موقعیت کنار گذاشته شوند؟! و اگر این حقیقت را باور دارند، چرا بخاطر خودشان هم که شده، کاری نمی کنند؟!

به هر حال نگارنده مثل همه شهروندان و مثل همه دلسوزان جامعه منتظر است که آستین های همت بالا برود و تیم مدیریتی استان کاری از پیش ببرد و واقعاً اعلام می کنم که اگر ظرفیت مدیران بومی ما در این طیف همین است، هیچ اصراری بر انتصاب مدیران بومی نیست، فقط و فقط انتظار این است که مدیران منصوب دست به کاری زنند که این غصه ها کاهش یافته و یا حتی بپایان برسند و هر مدیری که می آید باید بقول حافظ این زمزمه را بر لب داشته و بگوید:

بر سر آنم که گر ز دست برآید              دست به کاری زنم که غصه سر آید!

غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست   هر که به میخانه رفت، بی خبر آید

در پایان از استاندار محترم انتظار می رود که با تشکیل کارگروه تخصصی ارزیابی عملکرد مدیران استان، دین خود را به مردم ادا کرده و طی آن مدیران کارآمد و موفق را ابقاء و در ادامه با رایزنی های مناسب، زمینه های جابجایی مدیران ناکارآمد و ناموفق را فراهم آورد که با این کار اولاً خشنودی و رضایت الهی و مردم را با خود همراه خواهد کرد و ثانیاً در آستانه انتخابات پایان سال، گردونه آرای مردم را به نفع طیف خود تغییر جهت خواهد داد. و این کار هم به نفع مردم و جوانان این مرز و بوم و هم به نفع طیف سیاسی استاندار محترم که طبعاً باید در اندیشه تکرار موفقیت گذشته ی طیفش گامی اساسی بردارد و کاری بکند! و در همین رابطه از نمایندگان محترم نیز می خواهیم که در راستای وظایف نظارتی خویش، استاندار محترم را یاری داده تا استان را در آستانه دو سالگی دولت، یک خانه تکانی اساسی کند.