به گزارش خزرتیترخبر، دوستی داشتم که به همراه یک دانشجوی ژاپنی به ایران آمده بودند، می‌گفت: در ژاپن سوژه برای تحقیق و پژوهش دانشگاهی خیلی کم است و تصمیم گرفته ایران بیاید و موضوعی را انتخاب کند؛ می‌گفت: ایران، بهشت سوژه‌هاست!

براساس این گزارش، در مازندران زیبا و دلربا هم تا دل‌تنگمان بخواهد؛ سوژه و طرح فراوان داریم! اگر رسانه‌ای مایل باشد گزارش و مطلبی بنویسد؛ سوژه فراوان است؛ اصلاً بگذارید بگوییم به تعداد آدم‌های ساکن در استان ما سوژه موجود است!

نام ستادی را ” ستاد تسهیل ” می‌گذارند و تنها کار خوب و مفیدی که این ستاد نمی‌کند؛ تسهیل است! ولی کاش نام دیگری مثلاً ستاد ” تعطیل” برای آن تعیین می‌کردند؛ چون هم تعطیل است وهم به تعطیلی واحدها کمک شایانی می‌کنند؟!

در استان ما نمایندگانی هستند که هم مسئولیت مهم ریاست کمیسیون رونق تولید را عهده‌ دارند وهم یکی دیگر از آنان مسئولیت فراکسیون کارگری را بر عهده دارد و ماشاالله در این زمینه‌ها ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای داریم!

یک‌ زمانی اصرار می‌کردیم رسانه‌ها در جلسات ستاد تسهیل و رفع موانع تولید استان حضورداشته و گزارش‌گیری کنند می‌گفتند در برخی جلسه‌ها کارآفرینان مطالبی بر زبان می‌آورند که شاید بیان آن‌ها در رسانه‌های مصلحت نباشد!

سؤال می‌کردیم مگر چه مواردی گفته می‌شود که ما را نامحرم تلقی می‌کنند و جوابی می‌دادند و مثلاً ما هم توجیه می‌شدیم و می‌رفتیم پی کارهای مهم رسانه‌ای؟!

بعد از گذشت سال‌ها حالا دیگر ستاد تسهیل به روی رسانه‌ها بازاست و منعی برای حضور نداریم اما گویی محتوای جلسات این ستاد آنچه انتظار داشتیم؛ نیست و اصراری هم نداریم جهت حضور!

عمده فعالیت ستادی همچون ” ستاد تسهیل” شامل واحدهای صنعتی مستقر در شهرک‌های صنعتی است که فرمان آن را به یکی از مدیران محترم فامیل دور فلان وزیر محترم سپرده‌اند و درزمانی دیگر به ایشان و عملکردشان خواهیم پرداخت!

درکل استان مازندران بنا بر آماری که داریم 2500 واحد تولیدی دارای پروانه بهره‌ برداری هستند که 400 واحد از این تعداد واحدها فعلاً تعطیل هستند و سهم شهرک‌های صنعتی از این آمار، 150 واحد تولیدی است!

گفته می‌شود استان مازندران با جمع کثیری از سرمایه‌گذاران قدیمی وجدید مواجه است که نیاز مبرم به زمین‌ دارند و زمین در استان حکم الماس دارد! مازندران با معضلی بزرگ به نام کمبود زمین روبه‌روست!

استان مازندران حال خوشی ندارد؛ نه بخش کشاورزی‌اش رونق آن‌چنانی دارد و نه صنعت آن در مسیر درست پیش رفته و صنعت گردشگری‌اش دائماً لنگ می‌زند و این در حالی است که سالانه میزبان حداقل 20 میلیون گردشگری است که با خودشان پول می‌آورند و خرج می‌کنند و می‌روند و جالب این ‌که اقتصاد استان سهمی قابل ‌توجه از این صنعت نبرده نخواهد برد!

زمین 1000 هکتاری بهشهر کماکان بلاتکلیف است و زمین‌خواران زمین‌های استان را به کام خود و به نام‌های دیگر تصاحب کرده‌اند و گویی قانونی نیست و نظارت تعطیل است!

صحبت از فامیل دور کردیم؛ این فامیل‌های دور و نزدیک در استان ما اخیراً زیاد شده‌اند و در هر بخشی رد پایی قوی دارند و آنجا که امضایشان تعیین‌کننده است؛ همان‌جا باید فاتحه قرائت کرد!

غم دنیا به دلم نشست وقتی مدیرعامل یک شرکت بزرگ صنعتی می‌گفت: بابت برق و گاز حدود 400 میلیارد ریال بدهی دارد وبر اساس حکم ستاد تسهیل استان قرار بوده شرکت‌هایی همچون ما تنفس داشته باشیم و در امورات مهمی مثل تولید متمرکز شویم و حالا که چرخ‌های کارخانه کم‌کم دارند می‌چرخند؛ هر سازمانی حق خودش را طلب می‌کند؛ گویی ستاد تسهیل حکم نداده بود و دستوراتش تاریخ‌ مصرف داشته است!/دسترنج

🆔@khazartitrekhabar
🌐Khazartitrekhabar.ir