به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از وارش، از گذشته های دور همواره یکی از نمادهای مهاجرت ،کوچ پرندگان بوده است، در بسیاری از آثار هنری و اشعار هنرمندان دوره های مختلف از این نماد های طبیعی برای بیان احساسات و انتقال مفاهیم استفاده می شد.

 پرندگان مهاجر نماد دوری از یار و دیار و قرار گرفتن در محیط ناشناخته و بیان غم غربت هستند،علاوه بر هنرمندان ،این سمبل ها در فرهنگ عمومی مردم و فرهنگ فولکلوریک جوامع هم رسوخ کرده اند.

مردم با دیدن کوچ پرستو ها غمگین می شدند و دلشان هم پر می کشید با صدای پر پرستوهای مهاجر و با دیدن بازگشتشان خوشحال می شدند و امیدوار به ادامه زندگی.

 آنقدر احترام و علاقه به پرندگان مهاجر در میان مردم قوی بود که اگر پرستویی روی سقف خانه ها یا زیر شیروانی ها لانه می ساخت،تا جوجه هایش را به دنیا نمی آورد و آماده پرواز نمی کرد ،هیچ کس نه به آن لانه دست می زد و نه مزاحم بزرگ کردن جوجه های این پرندگان مهاجر می شد در صورتی که از لحاظ طبیعی هیچ تفاوتی بین گوشت گنجشک و پرستو وجود ندارد و تنها به همین دلیل و خسته بودن پرنده از طی طریق طولانی برایش احترام قائل می شدند.

با دیگر پرندگان مهاجر هم مردم رفتار مهربانانه ای داشتند و اگر گاهی شکاری هم می کردند از سر ناچاری و کمبود امکانات و مایحتاج در زمستان های سرد و طولانی دهه های گذشته در شمال کشور بوده است.

دریغ و درد که امروز دیگر نه آن عزت و احترام به پرندگان مهاجر را در بین مردم شاهدیم و نه نوای عاشق دلسوخته ای که با دیدن فوج پرندگان مهاجر در گوشه می نشست و با نواختن سازی و آوازی خودش را تخلیه می کرد.

آنچه امروز شاهدش هستیم "طمع" و ولع مردم برای شکار هر چه بیشتر این پرندگان برای فروش در بازارهای داخل و خارج استان است.

مناطقی مانند فریدونکنار که تبدیل به قتلگاه پرندگان مهاجر شده اند تنها نمونه ای از این بی مهری مردم به طبیعت و به جا نیاوردن حق مهمان نوازی هستند.

فریدونکنارهای زیادی در شمال وجود دارد که هنوز رسانه ای نشده است، سازمان حفاظت محیط زیست که در شعار دادن دست همه را از پشت بسته است به بهانه کمبود اعتبار با حضور حداقلی در زیست گاه ها و تالاب های شمال کشور عملا تبدیل به یک ارگان کم اثر و کم خاصیت در مورد محیط زیست شده است .

"معصومه ابتکار"  به عنوان رئیس این سازمان عریض و طویل هم آنگونه که ادعا می کرد نتوانست خروجی مناسبی داشته باشد و این اواخر هم با انداختن توپ به زمین "دیگران" از فشار های پشت پرده به این سازمان مهم کشور برای انجام اعمال غیر قانونی سخن گفته است.

البته مردم و رسانه ها تا مصادیق را نبینند و نشنوند این حرف ها را هم در راستای رفع تکلیف و بهانه تراشی برای کم کاری تلقی خواهند کرد منتها آنچه دارد از دست می رود آبروی یک کشور و به ویژه استان های شمالی و مازندران است که هر سال تصاویر وحشتناکی از قتل عام فجیع این حیوانات زبان بسته به سراسر دنیا مخابره می شود و به بدنامی مردمی منجر می شود که روزگاری همین پرندگان مهاجر را مقدس می دانستند.

امیدواریم که خواب زمستانی سازمان حفاظت محیط زیست هم هر چه زودتر تمام شود تا بیش از این شاهد تخریب وجهه کشورمان در دنیا نباشیم.