به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از فارس، حسن‌رضا دسترنج در دیدار با نماینده ولی فقیه در استان مازندران با اشاره به مشکلاتی که تولیدکنندگان استان دارند، اظهار کرد: صنعت مازندران به دلیل ممانعت از استقرار صنایع در سال‌های گذشته قابل قیاس با صنایع دیگر استان‌های کشور نیست.

وی افزود: صنعت نوپای مازندران در سال‌های اخیر به دلیل عدم حمایت از مسئولان و متولیان نتوانست آن‌طور که باید و شاید رشد کند.

رئیس انجمن کانی غیرفلزی مازندران با اعلام اینکه به دلیل بدهی تولیدکنندگان، بانک‌ها جایگزین صنعت‌گران شدند، افزود: در کشور 860 تولیدکننده جای خودشان را به بانک‎‌ها دادند که سهم مازندران 200 واحد بود و دلیل آن عدم حمایت مسئولان استانی بود.

وی با اشاره به اینکه بودجه عمرانی چند سالی است که در کشور محقق نمی‌شود، گفت: همین مقدار اندکی که در کشور هم تامین می‌شود به دلیل برخی فشارها به راحتی جابه‌جا می‌شود و قانونی برای جابه‌جایی بودجه عمرانی نداریم.

دسترنج با بیان اینکه در اثر فشار بانک‌ها و نمایندگان دولت بسیاری از تولیدکنندگان در حال حاضر در بیمارستان‌ها در بخش‌های آی.سی.یو، سی.سی.یو و یا در زندان هستند، اضافه کرد: خیلی‌ها در صف گرفتن مفلس‌نامه هستند.

وی با اعلام اینکه خانه صنعت و معدن نیاز به داشتن ارتباط بیشتر با دفتر نماینده ولی فقیه در مازندران دارد، گفت: اطلاعات واقعی از وضعیت تولید را این خانه در اختیار دفتر قرار می‌دهد تا آمار واقعی از صنعت در اختیار دفتر قرار گیرد.

دسترنج گفت: دولتی‌ها آمار واقعی از مشکلات صنعت‌گران و تولیدکنندگان را مطرح نمی‌کنند و بیشتر تلاش دارند در ارائه آمار،‌ عملکرد خودشان را موفق جلوه دهند.

در ادامه محمدعلی ذکریایی عضو خانه صنعت معدن مازندران با اشاره به اینکه بسیاری از واحدهای تولیدی در مازندران از سال 91 به بعد دچار مشکل شدند، گفت: تولیدکنندگان علاوه بر تحریم‌های خارجی از سوی بانک‌ها، بیمه، دارایی و شرکت‌های خدمات‌رسان نظیر گاز و برق نیز در فشار قرار می‌گیرند.

عضو خانه صنعت و معدن مازندران با اشاره به پنهان کاری که در حوزه تولید در استان قرار دارد، افزود: مدیران در جلسات و همایش‌ها تنها از خودشان تجلیل می‌کنند و راهکاری برای برون رفت از موانع ارائه نمی‌دهند.

وی در پایان با اشاره به اینکه تولیدکنندگان دل در گرو نظام دارند و دوستدار نظام و انقلاب هستند، گفت: این قشر با وجود مشکلات و سخت‌گیرها هنوز دوست دارند نقش مناسبی در اقتصاد ایفا کنند ولی قوانین دست و پا گیر و در برخی مواقع سلیقه‌ای فشار زیادی به تولیدکنندگان وارد می‌کند.