به گزارش خزرخبر و به نقل از فارس، چند روز گذشته رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران در حکمی، معاون مرکز بهداشتی درمانی قلب فاطمه‌الزهرا را به سمت مسئول روابط عمومی دانشگاه منصوب کرد.

با انتصاب محمد سلطان‌‌تویه به عنوان مسئول روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی، فعالیت همزمانی این مسئول در بیمارستان قلب فاطمه‌الزهرا با اشکال‌های قانونی و تابع تخلف اداری دو شغله بودن می‌شد که رئیس بیمارستان قلب ساری وی را به عنوان مشاور در این بیمارستان منصوب کرد.

در حکم رئیس بیمارستان به تجربه و درایت و توانمندی این مسئول در مدیریت بیمارستانی اشاره شد که در ظاهر امر نشان از رضایتمندی مسئول ارشد بیمارستان از عملکرد معاون سابق خویش دارد.

سوابق محمد سلطان‌تویه نشان می‌دهد که این مدیر در این سمت فاقد سابقه خدمتی است و دارای مدرک پزشکی است.

با بررسی سابقه مسئولان روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مازندران به خوبی مشهود است که گردانندگان دانشگاه برای انتصاب این پست دچار مشکلات جدی هستند به این دلیل که از ابتدای تاسیس دانشگاه تاکنون 16 مسئول روابط عمومی و با حضور قاسم جان‌بابایی چهار نفر در این سمت جابه‌جا شدند.

انتصاب چهار نفر در سمت مسئول روابط عمومی طی مدت یکسال و اندی از دانشگاه علوم پزشکی از چند منظر قابل بررسی است.

نگاه اول اینکه مسئولان روابط عمومی قبلی نتوانستند در کار خویش موفقیت چندانی کسب کرده و پاسخگوی دغدغه مدیران ارشد دانشگاه باشند، از منظر دیگر اینکه کسانی که در این سمت انتصاب می‌شوند به دلیل عدم سنخیت سمت روابط عمومی با حرفه‌شان پس از مدت کوتاه دل‌زده شده و خواستار تغییر مکان شغلی هستند و یا اینکه مسئولان دانشگاه علوم پزشکی برای جایگاه مدیریت روابط عمومی دغدغه چندانی ندارد.

درباره عدم سنخیت سمت روابط عمومی لازم است عنوان شود که بسیاری از مسئولان انتصاب شده در این شغل پزشک بودند و از جایگاه این شغل اطلاع چندانی ندارند.

سئوال اینجا است که آیا مسئولان وزارت بهداشت که در حوزه بهداشت و درمان زمینه رضایت‌مندی مردم را تا حدودی کسب کردند نمی‌توانند برای تثبیت جایگاه روابط عمومی که گفته می‌شود پیشانی هر دستگاه اجرایی است، اقدام اثرگذاری را در برنامه کاری خویش قرار دهند.

به دلیل تغییر مکرر مسئول روابط عمومی دانشگاه بسیاری از اصحاب رسانه نیز برای ارتباط گیری با مدیران دانشگاه با مشکل مواجه هستند.

انتظار این است که دانشگاه علوم پزشکی مازندران به این سئوال که چندان هم سخت نیست پاسخ مناسبی ارائه دهد.