خزرتیترخبر:همه ما با کودکانی که در گوشه خیابان‌ها و پارک‌ها به‌نوعی مشغول کار کردن هستند مواجه شدیم ولی عکس‌العمل همه ما یکی بوده است، با نگاه به این کودکان تنها این سؤال در ذهن تداعی می‌شود که این‎ها از کجا آمده‎اند و خانواده‎شان کیست؟ با نگاهی ترحم‌آمیز در دل می‌گوئیم دستان تو برای بازی است نه کار ...

وقتی با آنها سر صحبت را باز می‌کنی از حرف زدن طفره می‌روند و ساکت می‌شوند، این کودکان خیلی زود پیر می‌شوند بدون اینکه بچگی کنند و از امکاناتی که همه کودکان دارند برخوردار شوند.

کودکان حق زندگی دارند آنها باید از تمام فرصت‌های زندگی خود بهره‌مند شوند نه اینکه با این سن و سال کم وارد دنیایی شوند که با آنها غریبه است، درک این دنیا برای ما بزرگ‌ترها غیر قابل تصور است چه برسد به کودک...

* اغلب کودکان کار، بدسرپرست هستند

معاون اجتماعی اداره‌ کل بهزیستی مازندران در این‌باره ، اظهار کرد: کودکان کار به افراد زیر 18 سال گفته می‌شود که از طریق تکدی‌گری، بزهکاری و اشتغال به شغل‌های کاذب ادامه زندگی می‌دهند که برخی از آن بی‌سرپناه هستند.

فاطمه پورفاطمی با بیان اینکه کودکان کار به سه گروه تقسیم می‌شوند، افزود: برخی از کودکان و نوجوانان در روز مشغول به کار بوده و شب‌ها به نزد خانواده خود می‌رود؛ این گروه از کودکان از خدمات و امکانات اجتماعی برخوردار بوده که 75 کودکان کار از این گروه هستند.

وی ادامه داد: گروه دوم که 20 درصد از کودکان کار از این گروه هستند عمدتاً خانواده‌ای ندارند و تحت پوشش یک‌سری شبکه‌ها بوده که اغلب مشغول تکدی‌گری و کار در خیابان‌ها هستند.

معاون اجتماعی اداره‌کل بهزیستی مازندران اضافه کرد: گروه سوم کودکانی بوده که نه خانواده‌ای دارند و نه تحت پوشش شبکه‌ای هستند و هیچ سرپناهی ندارند؛ 5 درصد کودکان کار در این گروه قرار دارند.

پورفاطمی افزود: سازمان بهزیستی نسبت به جذب و پذیرش این کودکان بی‌سرپناه اقدام کرده و تا مرحله توانمندسازی از آنان حمایت می‌کند.

وی یادآور شد: براساس آیین‌نامه سامان‌دهی کودکان کار که در تاریخ سوم مهر ماه سال 84 به تصویب هیأت وزیران رسیده، سامان‌دهی این کودکان با همکاری بهزیستی و سایر نهادها، سازمان‌ها و دستگاه‌های اجرایی دولتی و غیردولتی انجام می‌شود.

معاون اجتماعی اداره‌کل بهزیستی مازندران با بیان اینکه مراکز مختلفی برای سامان‌دهی کودکان کار در استان فعال است، اظهار کرد: در مراکز سطح یک خدمات سرپایی به کودکان و خانواده آنها بدون اقامت ارائه می‌شود؛ این خدمات در 12 اورژانس اجتماعی، 9 پایگاه خدمات اجتماعی و یک مرکز حمایتی و آموزشی کودک و خانواده در ساری انجام می‌شود.

پورفاطمی ادامه داد: همچنین یک مرکز شبانه‌روزی در مرکز استان و 20 مرکز شبه خانواده برای دختران و پسران در سطح استان برای نگهداری کودکان بی‌سرپناه مشغول به فعالیت است.

وی به افتتاح مرکز سرپایی حمایتی و آموزشی کودک و خانواده ساری در ماه‌های پایانی سال 94 اشاره کرد و افزود: طی چند ماهه اخیر 30 کودک شناسایی و وارد خانواده شدند و در زمینه‌های مختلف تحت پوشش خدمات بهزیستی قرار گرفتند.

معاون اجتماعی اداره‌ کل بهزیستی مازندران تصریح کرد: این کودکان در معرض انواع مشکلات و آسیب‌های اجتماعی از جمله مشکلات بهداشتی، سوءتغذیه، مشکلات رفتاری و اخلاقی قرار دارند.

پورفاطمی به پذیرش 54 کودک در مرکز شبانه‌روزی ساری در سال گذشته اشاره کرد و افزود: کودکانی که در مراکز روزانه پذیرش می‌شوند دارای خانواده هستند و به‌دلیل مشکلات مالی کار می‌کنند ولی کودکانی که در مراکز شبانه‌روزی پذیرش می‌شوند اغلب بی‌خانمان بوده و وضعیت سرپرست خوبی ندارند و عمده آنان بدسرپرست، بی‌سرپرست و فرزند طلاق بودند.

وی یادآور شد: اغلب کودکانی که در مراکز شبانه‌روزی و شبه خانواده بهزیستی پذیرش می‌شوند از سن 12 تا 14 تا 6 تا 11 سال بودند.

معاون اجتماعی اداره‌کل بهزیستی مازندران بیان کرد: تقریباً 53 درصد این کودکان یک یا چند نوع آزار از طریق خانواده دیدند، به‌دلیل اینکه بیشتر این کودکان بدسرپرست بودند.

پورفاطمی با بیان اینکه اولویت ما این است که این کودکان تحویل خانواده خود شوند و از حمایت‌های آنان برخوردار شوند، افزود: برخی از این کودکان تحویل خانواده شدند و 35 درصد در مراکز شبانه‌روزی پذیرش شدند.

وی با اعلام اینکه اغلب کودکان کار بدسرپرست و فرزندان طلاق هستند، اظهار کرد: توصیه ما به خانواده‌ها این است وقتی دچار اختلافات حاد خانوادگی می‌شوند در درجه نخست به فرزندان خود فکر کنند، زیرا کودکان در این مسأله درگیر شده و در صورتی‌که قصد ازدواج مجدد کنند نخستین ضربه به کودکان وارد می‌شود.

معاون اجتماعی اداره‌ کل بهزیستی مازندران با بیان اینکه اگر خانواده‌ها با مشکلات اقتصادی مواجه هستند به نهادهای حمایتی از جمله کمیته امداد و بهزیستی مراجعه کنند، اضافه کرد: این کودکان نباید از فرصت آموزش محروم شوند، زیرا کودکان نباید کار کنند و باید از همه امکانات خوبی که در اجتماع فراهم است، استفاده کنند.

پورفاطمی در پایان گفت: درخواست ما از سایر افراد جامعه این است که وقتی کودکی را در حال تکدی‌گری در خیابان‌ها مشاهده می‌کنند کمکی به آنان نکنند چرا که آنان از این طریق درآمد خوبی کسب می‌کنند به همین دلیل به مراکز بهزیستی مراجعه نمی‌کنند.

کودک حق زندگی دارد و باید همراه سایر کودکان از خدمات و امکانات اجتماعی بهره‌مند شود اینکه فردی در دوران کودکی از امکانات به‌حق خود نتواند برخوردار شود، آسیب‌های اجتماعی فراوانی به همراه دارد، به امید روزی که تمامی کودکان کشورمان بچگی کنند.