يکشنبه 31 مرداد 1395-12:54 کد خبر:30692
مسئولان مازندرانی همچنان در خواب غفلت:
تانکرهای پلاستیکی ،منبع تأمین آب شرب روستانشینان تنکابنی
انتقال آب شرب با تانکر در مخیله هیچ فردی نمیگنجد و جای بسی تأسف است، ندای دادخواهی اهالی روستاها هیچیک از مسئولان از خوابغفلت بیدار نکرده است.
به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از تنکابن24، بارش نزولات آسمانی در اغلب روزهای سال و همچنین بهرهمندی از زمینهای جلگهای حاصلخیز و مستعد کشت انواع محصولات باغی و زراعی نوار ساحلی دریای خزر و بهویژه مناطق روستایی در غرب مازندران و خاصه شهرستان تنکابن را به همچون نگینی سبز بر انگشتری زرین ایران عزیزمان مبدل کرده است.
در چنین شرایطی، چنانچه بگوییم در همین نگین سبز شمال کشور، سالهاست که بسیاری از روستانشینان، بیش از نیمی از روزهای گرم تابستان را از نعمت آب شرب محروم هستند، حقیقتی است که بیشک باور آن برای بسیاری از هموطنان و حتی همشهریان تنکابنی غیرممکن به نظر میرسد.
طبیعت بکر، چشمانداز منحصربه فرد از کوه و جنگل و دریا، صدای جریان آب در رودخانههای خروشان و از همه مهمتر وجود مردمانی خون گرم و زحمتکش که اغلب به کشاورزی و تولید برنج و مرکبات و دامداری و پرورش گل و گیاه مشغول هستند.
جای بسی تأسف است که صدای آمیخته با رنج و محنت و ندای دادخواهی اهالی روستاها مبنی بر عدم بهرهمندی از اولین نیاز بشری، هیچیک از مسئولان ذیربط در شهرستان و حتی استان مازندران را در طی سالهای اخیر از خوابسنگین غفلت بیدار نکرده است.
روستاهایی چون نعمتآباد بهعنوان قطب پرورش گل و گیاه در شمال کشور، میر شمسالدین، امیرآباد، امینآباد، مازوبن علیا، تازهآباد، بخشهایی از روستای زنگیشامحله و بسیاری دیگر از روستاهای شهرستان تنکابن در بخشهای مرکزی و بخش نشتا همگی در طی این سالها با ندایی واحد، دادخواهی خود مبنی بر رفع معضل بزرگ روستاهای این شهرستان یعنی تأمین آب شرب بهداشتی را سر دادند.
نه تنها هیچ پاسخی دریافت نکردند بلکه هرسال با مهاجرت تعداد زیادی از جوانان روستا به شهر و همچنین تغییر کاربری زمینهای کشاورزی به ساخت ویلاهای لوکس و تفریحی، درنتیجه افزایش جمعیت شناور و ویلانشین، شبکه آب روستایی ظرفیت خود را از دست داده و دیگر همان آبهای آلوده و سرشار از میکروب و باکتری نیز کام تشنه ساکنین روستا را سیراب نمیکند.
شاید مشاهده تصاویری از انتقال آب شرب با تانکر به برخی از شهرهای کویری و خشک کشور، تعجببرانگیز نباشد ولی این انتقال در روستاهای شمال کشور و بهخصوص در مناطق روستایی تنکابن که بارش باران در بسیاری از روزهای سال عرصه را برای زندگی روزمره مردم تنگ میکند، در مخیله هیچ فردی نمیگنجد.
در بیان نکات دردآور دیگر از معضل بیآبی روستاهای شهرستان تنکابن و بهویژه بخش خرمآباد، میتوان به اعلام نظر رسمی کارشناسان اداره بهداشت و درمان شهرستان اشاره کرد، زیرا در بسیاری از بازدیدهای صورت گرفته، پس از نمونهبرداری از آب شرب روستا، استفاده از منابع تأمین آب شرب آن مناطق را به دلیل وجود باکتریهای خطرناک و انواع انگلهای رودهای ممنوع و غیربهداشتی اعلام کرد؛ اما چگونه میتوان کودکان سرگرم بازی در گرمای سوزان تابستان را از نوشیدن آب بازداشت؟!
در چنین شرایطی ابتلا به انواع بیماریهای انگلی، رودهای، کاهش اشتها، کاهش وزن و... بسیاری از مردم زحمتکش این مناطق را بیمار و خانه نشین کرده است.