به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از فارس، شهرها در ظاهر و باطن باید نمایانگر تاریخ و جغرافیای تمدن و فرهنگ اسلامی و ایرانی باشد.

یکی از این مصادیق مهم این امر، اسامی خیابان‌ها، اماکن و کوچه‌های عمومی در شهرها است و این اسامی در حکم شناسنامه شهرها و بیانگر ارزش‌های اعتقادی، تاریخی، فرهنگی و ملی جامعه است.

با این مقدمه طبق بند 2.2 دستورالعمل اجرایی آئین‌نامه نظارت بر نام‌گذاری شهرها، خیابان‌ها، اماکن و پیرو مصوبه جلسه 466 مورخ 86.6.20 شورای فرهنگ عمومی در اجرای بند 2 ماده 2 و 3 آئین‌نامه شورای عالی انقلاب فرهنگی به پیشنهاد وزارت کشور اعضای شورای نظارت بر نام‌گذاری خیابان‌های شهری عبارت‌اند از:

الف: فرماندار به‌‌عنوان رئیس شورا

ب: مدیر امور شهری و روستایی فرمانداری

ج: رئیس شورای اسلامی شهر

د: شهردار

ه: رئیس فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان

و: یک نفر از فرهیختگان در زمینه فرهنگ و ادب فارسی به انتخاب شورای فرهنگی شهرستان

ز: یک نفر از صاحب‌نظران دینی به پیشنهاد سازمان تبلیغات اسلامی شهرستان

ح: رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان

نام‌گذاری معابر شهری ازجمله مسائلی است که باید با در نظر گرفتن جوانب مختلف و ریشه‌های تاریخی، ملی، اجتماعی و فرهنگی و هنری جامعه و محترم شمردن باورهای مردم انجام شود.

ولی طبعاً جلب رضایت تمام سلایق و تأمین نقطه نظرات همه شهروندان در نام‌گذاری‌ها امکان‌پذیر نیست.

در این سال‌های اخیر تغییر نام بسیاری از معابر و میدان‌ها ضرورت پیدا کرده اما متأسفانه این تغییر نام‌ها در بسیاری از مواقع فاقد ضابطه و نگاه عمیق و اصولی به فرهنگ عمومی بوده است که این امر و تغییر بی‌ضابطه و حتی از روی سلیقه فردی و بدون کارشناسی باعث بروز مشکلاتی برای شهروندان عزیز شده است.

با این مقدمه نگاهی به موارد متعدد از نام‌گذاری‌های غیراصولی و نامناسب در جویبار انداخته که در ذیل به آن اشاره می‌کنیم.

۱: عدم تناسب در نام‌گذاری کوچه‌های فرعی با نام خیابان اصلی:

مسیر میدان امام (ره) تا میدان معلم که به خیابان شریعتی معروف و نام‌گذاری شده در حالی‌ که بسیاری از کوچه‌های فرعی منتهی به این خیابان بانام شریعتی ۱، ۲، ۳ و ... و بعضی به نام شهدای گرانقدر آن کوچه نام‌گذاری شده است که هیچ‌گونه هماهنگی و اصولی در آن رعایت نشده است.

۲: تعدد تابلوهای نامتعارف و ناموزون در یک خیابان:

مسیر خیابان امام که متأسفانه در این مسیر از تابلوهای غیر هم‌شکل و همسان استفاده‌شده که نشان‌دهنده عدم تصمیم‌گیری درست و سلیقه‌ای در مقاطع مختلف زمانی است.

۳: عدم نام‌گذاری کوچه‌های فرعی در بسیاری از سطح شهر:

در سطح شهر کوچه‌های فراوانی وجود دارد که از خیابان یا کوچه‌های دیگری منشعب شده و فاقد نام‌گذاری است و در بعضی نقاط ساکنان کوچه به‌ صورت سنتی و با تابلوهای دست‌ساخته و باسلیقه‌های خود کوچه را نام‌گذاری کرده‌اند که در بسیاری از موارد نام کوچه‌ها به نام شهدای گرانقدر نیز مزین است، که متأسفانه جدی‌ترین مشکل شهری بوده که همشهریان را به این فکر انداخته که چرا بعد از گذشت چندین سال از فعالیت شورا و شهرداری، مسئولان نتوانسته‌اند ابتدایی‌ترین قانون شهری را انجام داده و تمام سطح شهر از یک نظم خاصی بهره‌مند شود.

این مطالب از آنجا ذهن‌ها را به خود مشغول کرده که در تازه‌ترین اقدام جدید و عجیب شورا و شهرداری (که قطعاً از هیچ‌گونه مصوبه شهری تبعیت ندارد و هیچ‌گونه ضابطه و خرد جمعی در آن دخیل نبوده است) کوچه‌های فرعی خیابان مطهری به نام دانش و بدون هیچ‌گونه نظم و انضباط اجرایی نام‌گذاری شده است.

قطعاً مبتدی‌ترین مدیر شهری از زوج و فرد بودن نام‌گذاری کوچه‌های فرعی (در طرفین خیابان) اطلاع دارند ولی متأسفانه در این مورد قطعاً مدیریتی وجود نداشته و این نام‌گذاری بر اساس سلیقه فردی اتفاق افتاده است.

امید است در آینده، اعضای محترم شورای شهر، شهردار و مدیران شهری در این‌گونه مسائل دقت بیشتری به خرج داده و از فکر و خرد صاحب‌نظران و کارشناسان استفاده و بر اساس قوانین موجود دست به انجام این‌گونه کارها بزنند که نیازی نباشد از پول بیت‌المال خرج‌های چندباره برای تغییر نام‌ها و تابلوها در شهر اتفاق افتد.