به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از وارش، وقتی سالها پیش دلسوزان و دوستداران توسعه استان از جانمایی اشتباه نمایشگاه بین المللی استان مازندران انتقاد می کردند برخی ها آن را به تعصبات منطقه ای و تمرکزگرایی ربط می دانند،غافل از اینکه این اعتراضات هم جنبه کارشناسی داشت و هم بر اساس چارچوب های قانونی و مقررات ملی انجام شده بود.

سالیان طولانی از تصویب و استقرار نمایشگاه بین المللی مازندران در حاشیه رود خانه تلار در قائم شهر می گذرد. فرصتی استثنایی که تا به حال به درستی از آن استفاده نشده است و این مرکز نمایشگاهی در حد فروشگاه ساده برخی از اقلام به کارگیری شده و از قافله توسعه به شدت عقب مانده است.

دلایل بسیاری را برای اشتباه استراتژیک مسئولان وقت مازندران برشمرده اند که مهمترینش عدم وجود زیرساخت های مناسب از جمله فرودگاه، هتل، شهرسازی نامناسب و از همه مهمتر چندگانگی نهادهای تصمیم گیر است که نمونه بارز آن در اتفاقات اخیر در مورد برپایی غرفه های فروش مبلمان در این مکان مشاهده شده است.

آنچه از شواهد امر پیداست نشان می دهد که نمایشگاه بین المللی استان مازندران به هیچ وجه نتوانست انتظارات را برآورده سازد و به دلایل گوناگون از جمله خارج شدن از مرکز استان از اهمیت و اعتبار لازم برخوردار نیست.

بسیاری از سرمایه گذاران و صاحبان صنایع برای شرکت در نمایشگاه های مهم کشور پارامترهایی را برای خود در نظر دارند که مهمترینش دسترسی سریع و آسان به ادارات کل و نهاد استانداری است که علاوه بر مشکلات زیرساختی، این معضل هم از دیگر دلایل اَبتر ماندن پروژه نمایشگاه بین المللی مازندران به شمار می آید.

متاسفانه مسئولان و نمایندگان استان به جای اینکه از زاویه دید سرمایه گذاران و صنعتگران به مسئله نگاه کنند با قبیله ای کردن و شهرستانی کردن مسئله فرصت های استان را یکی پس از دیگری می سوزانند که جای تاسف و تاثر فراوان دارد در استان مهمی مانند مازندران هنوز نگاه استراتژیک به مقوله توسعه وجود ندارد و برخی ها گمان می کنند اگر فلان اعتبار در شهرستان  آنها هزینه شود برگ برنده مهمی را به دست آورده اند در حالی که با این برگ برنده مانعی در راه توسعه استان شده اند.

هر مقوله ای اقتضائات خاص خودش را دارد، اگر دست اندرکاران و نمایندگان وقت مازندران ذره ای به این مسئله فکر می کردند (که قطعا اینگونه نبوده است) که چرا در تمامی کشور نمایشگاه بین المللی را در مراکز استانها مستقر کردند و تنها باید در مازندران از مرکز استان خارج کنند، بی تردید هیچگاه چنین تصمیم نابخردانه ای را اخذ نمی کردند که حالا زیانش باید به کل استان برسد در صورتی که از این فرصت می شد بسیار بیش از اینها سود برد.

با توجه به قانون عدم وجود دو نمایشگاه بین المللی در یک استان دست مسئولانی که از خواب غفلت بیدار شدند برای احداث و راه اندازی مرکز نمایشگاهی استانی در مرکز استان بسته است.

با این حال دو راه پیش رو باقی مانده است،نخست اینکه با منحل کردن نمایشگاه فعلی و انتقال آن به مرکز استان مازندران از زیان های بیشتر جلوگیری به عمل آید و دوم تمرکز بر راه اندازی هر چه سریعتر مرکز نمایشگاهی ساری است که توسط بخش خصوصی و با هزینه و مساحتی چندین برابر نمایشگاه استان در حال ساخت می باشد و "وعده" راه اندازی آن تا سال آینده داده شده است.

هر چند اگر بر اساس وعده ها این نمایشگاه با مشخصاتی که عنوان شده است هم به بهره برداری برسد باز هم خلاء عنوان نمایشگاه استان را با خود به همراه خواهد داشت اما در هر صورت می تواند بخش کوچکی از اشتباهات مدیریتی نمایندگان و مسئولان مازندرانی را جبران نموده و به روند توسعه مازندران شتاب بخشد.