خزرخبر و به نقل از مازند شورا،چندی پیش آقای «محمد حسن محمدی کیادهی» مشاور عالی شهردار ساری در گفت‌وگو با رسانه‌ای همسو با شهردار این شهر، در پاسخ به پرسش «امروز از بین مدیران ساروی کسی را در حد مقام استانداری می‌دانید؟» پاسخ داد، «بله، عبوری یکی از آن هاست و می‌تواند بسیار بیشتر از کسانی که تا به حال استاندار مازندران بوده‌اند موثر واقع شود چون همان عاملی را که عرض کردم، داراست؛ یعنی ارتباط مناسب با منابع قدرت و ثروت در سطح کلان کشوری»

این پرسش و پاسخ بهانه‌ای شد تا شایعات تلاش شهردار ساری برای ورود به ساختمان استانداری مازندران قوت بیشتری به خود گیرد، نگارنده در پی تایید یا رد شایستگی شهردار ساری برای اداره استان نمی‌باشد اما نسبت شاخص‌های یک استاندار و گزینه‌های جایگزین در صورت تغییر استاندار دغدغه‌مند است همچنان که حدود یک ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته نگارنده این سطور در یادداشتی هشدار آمیز با عنوان «آسیب شناسی انتخاب استانداران گذشته؛ رهیافتی برای انتخاب مدیران آینده» دولت منتخب را برای انتخاب استاندار خود در مازندران به آسیب شناسی مدیریت ارشد استان در ادوار مختلف دولت‌های آقایان آیت الله هاشمی رفسنجانی و حجت الاسلام سید محمد خاتمی دعوت نمود، اگرچه دولت روحانی در انتخاب استاندار مازندران گزینه بومی بودن را لحاظ نموده است اما به باور بسیاری از صاحب نظران دولت در انتخاب نماینده خود در مازندران دست به انتخابی مطلوب نزده است.

شاید به همین دلیل بود که از همان آغازین روزهای ورود دکتر «ربیع فلاح» به ساختمان سفید استانداری مازندران زمزمه های رفتن وی شنیده می‌شد. زمزمه‌هایی که گاه به رسانه‌های استانی و ملی نیز کشیده می‌شد و حتی مسئولان استانی و ملی را مجبور به واکنش وا می‌داشت.

فارغ از اینکه در حال حاضر اصلاح طلبان مازندران و بسیاری از فعالین ستاد انتخاباتی روحانی در مازندران چه سیاستی را نسبت به عملکرد استاندار در پیش گرفته‌اند و یا گزینه‌های جایگزین انها در صورت تغییر استاندار چه کسی خواهد بود اما در میان همه گزینه‌هایی که برای جایگزینی ربیع فلاح مطرح است نام «مهدی عبوری» شهردار ساری نیز بر زبان برخی از نخبگان سیاسی و اجتماعی استان می‌چرخد.

اگرچه اصلاح طلبان مازندران عمده دلایل اعتراض خود نسبت به عملکرد ربیع فلاح را معطوف به خواسته‌های سیاسی کرده‌اند و خواهان سرعت بخشیدن به تغییر مدیران ادارات و فرمانداری‌ها هستند اما طیف دیگری از منتقدان استاندار با شعار «مدیریت جهادی» که خود ربیع فلاح نیز مدعی آن است در مقابل این استاندار پر منتقد صف کشیده‌اند لذا یکی از مطرح ترین چهرهای این جریان، مهدی عبوری شهردار ساری است که از منظر بسیاری از نخبگان حوزه مدیریت شهری وی شهرداری با مدیریت جهادی، پر انرژی و خلاق است.

از منظر برخی دیگر شهرداری با اقدامات سطحی و ظاهری است، فارغ از اینکه عملکرد ایشان در حوزه شهرداری چگونه می باشد (اگرچه بسیار مهم است) اما پرسشی که مطرح است این است که آیا عبوری می‌تواند جامع الاطراف همه‌ی ویژگی های مورد نیاز یک استاندار کارامد باشد؟ استانداری که در حوزه سیاسی بتواند نظر غاطبه حامیان دولت و اصلاح طلبان و حتی اصولگرایان معتدل را جلب نموده و در حوزه عمرانی نیز بتواند مازندران را از مهجوریت و عقب ماندگی خارج سازد.

شاید گمانه زنی برای انتخاب گزینه‌ای به جای استاندار فعلی همچون مرداد سال 91 باشد که طیف گسترده‌ای از اصلاح طلبان به دنبال رایزنی برای انتخاب گزینه‌ی نهایی خود از میان چهره‌های مطرح بودند در حالی که برخی «محمد باقر قالیباف» را نیز یکی از گزینه‌های احتمالی اصلاح طلبان می‌دانستند،«سعید حجاریان» در آن ایام در گفت و گو با روزنامه آرمان، جمله‌ای کوتاه اما بسیار مهم را گفت: «من قالیباف را نمی‌شناسم که از او حمایت کنم».

اگرچه مقایسه گمانه زنی‌ها پیرامون حمایت احتمالی اصلاح طلبان از کاندیداتوری قالیباف را نمی‌توان با انتصاب یک استاندار مقایسه نمود اما شاید تصویر ذهنی نخبگان سیاسی استان، پیرامون شهردار ساری همچون شهردار تهران مبهم و ناشناخته باشد.

پر واضح است منظور مغز متفکر سال‌های دور اصلاحات، پیرامون «محمد باقر قالیباف» شناخت ظاهری و یا عملکردی نمی‌باشد لذا نگارنده که خود بارها و از اولین منتقدان عملکرد استاندار مازندران بوده است نیز اگرچه معتقد است انتخاب ربیع فلاح به عنوان استاندار مازندران، ناشی از بی‌تدبیری دولت تدبیر و امید در مازندران بوده است اما بر این باور است در انتخاب‌های بعدی که از حساسیتی دوچندان برخوردار است باید تدبیر یبشتری به کار برد.