به گزارش خزرخبر و به نقل از فارس، از ریزش سنگ بر روستای «منجیر» کجور هفت سال می‌گذرد اما هیچ چیز جلودار ریزش‌های مداوم و سریالی سنگ‌های غول‌پیکری که بر روی این روستا می‌بارد، نیست.

از سویی بحث انتقال این روستا نیز همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برد، به طوری که روند انتقال روستای «منجیر» آن‌قدر طولانی و پیچیده شد که اهالی این روستا قید انتقال خانه و زندگی خود به مکانی دیگر را زدند و همچنان با التهاب و نگرانی به آینده‌ای که تکلیفی برای آن مشخص نشده است، می‌نگرند.

در ماه‌های گذشته برای چندمین بار در طول این هفت سال که نشست‌های مختلفی برای حل این مشکل و انتقال روستای «منجیر» کجور به نقطه‌ای جدید با حضور نماینده مردم نوشهر و چالوس و کلاردشت در مجلس شورای اسلامی، فرماندار نوشهر، بخشدار کجور، شورای بخش کجور، مدیران استانی و شهرستانی مرتبط و اعضای شورا و دهیار روستای منجیر کجور برگزار شد اما هیچ یک از این نشست‌ها خروجی مفیدی نداشته تا این کابوس هفت ساله ریزش سنگ‌های غول‌پیکر پایان یابد و هر بار به بهانه‌های گوناگون این انتقال متوقف شد اما ریزش سنگ‌های غول‌پیکر متوقف نشد.

عضو شورای اسلامی روستای منجیر کجور در گفت‌وگو با خبرنگار که نگران وضعیت اهلی این روستا بود، اظهار داشت: ریزش مکرر سنگ‌های بزرگ در طول این هفت سال اخیر و بروز آسیب‌های جدی وارده به باغات و ابنیه مسکونی و غیرمسکونی سبب شد تا مردم منطقه از برخی امکانات محروم شده و با وجود گذشت هفت سال، هنوز کمک مهمی به این روستا نشده است.

علی مسعودی افزود: همچنان بخشی از روستای منجیر در معرض خطر جدی ریزش سنگ قرار دارد و حدود 20 خانوار برای امنیت جانی خود به منزل اقوام خود در سمت دیگر روستا می‌روند.

وی بیان داشت: در همان روزهای نخست حادثه، قطعه زمینی به مساحت یک و نیم هکتار تهیه شد تا روستا به این محوطه منتقل شود اما با توجه به درآمد اندک مردم کشاورز و دامدار منجیر، احداث منزل مسکونی جدید برای آنها مشکل است.

عضو شورای اسلامی روستای منجیر کجور با بیان اینکه روستای منجیر کجور دارای حدود 150 خانوار است و تمام این روستا باید منتقل شود، گفت: زمینی که برای انتقال روستا در نظر گرفته شد تنها برای حدود چهل خانوار است اما قرار شد تا پنج هکتار دیگر نیز به این زمین اضافه شود و همه اینها در حالی است که زمینی که برای انتقال روستا در نظر گرفته شد حدود 15 کیلومتر با روستای فعلی فاصله دارد.

مسعودی تصریح کرد: روند انتقال روستای منجیر آن‌قدر کش و قوس پیدا کرد و سال‌ها طول کشید و راه به جایی نبرد تا اینکه حتی آن دسته از اهالی که در ابتدا تمایل به انتقال داشتند نیز دیگر رغبتی برای منتقل شدن ندارند و منصرف شدند.

وی با اشاره به اینکه مسئولان قول و وعده‌های زیادی دادند اما عملی نشد، تصریح کرد: به‌خاطر کش و قوس‌هایی که در انتقال روستا به‌وجود آمد به مسئولان درخواست دادیم قطعه زمینی که در روبه‌روی همین روستا قرار دارد، برای جابجایی به اهالی واگذار شود اما این قطعه زمین هم برای خودش داستانی شد و نقشه این زمین که قرار بود اداره منابع طبیعی چالوس(روستای منجیر در حوزه استحفاظی این اداره واقع شده است) به فرمانداری نوشهر بدهد هم الآن دو ماه و نیم طول کشیده اما هنوز خبری از ارسال نقشه به فرمانداری نیست تا تکلیف مردم این روستا مشخص شود.

دهیار روستای منجیر نیز با تایید خبرریزش سنگ‌های غول‌پیکر در نوشهر گفت: ریزش سنگ‌های غول‌پیکر که از هفت سال قبل آغاز شده بود بار دیگر در روزهای گذشته تکرار شد و سبب افزایش نگرانی اهالی این روستا شده است.

عابدین منجیری با بیان اینکه مردم در التهاب و نگرانی به سر می‌برند، افزود: بارها به مسئولان اطلاع دادیم اما هیچ تاثیری برای این روستا نداشت.

وی اظهار داشت: امید ما به رسانه‌هاست تا با انعکاس مشکلات ریزش سنگ در این روستا، بلکه مسئولان فکری اساسی برای حل این مشکلی که اکنون هفت سال از آن می‌گذرد و سنگ‌ها هنوز هم ریزش دارند، کنند.