خزرخبر: 29 اردیبهشت امسال شاهد حماسه‌ای دیگر در تاریخ سیاسی و اجتماعی مردم کشور و به تبع آن در مازندران هستیم تا با رای مردم فردی به عنوان نماینده عالی دولت و افرادی هم به عنوان نمایندگان پارلمان شهری وارد شورای شهر و روستا شوند.

از 21 تا 27 اردیبهشت ماه سال جاری تبلیغات برای داوطلبان  پنجمین دوره عرصه شورایی در شهر و روستا آزاد شده است و در کنار نامزدهای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری به معرفی خود با انواع و اقسام ابزارهای تبلیغاتی می‌پردازند.

بر کسی پوشیده نیست که از یک ‌سال پیش تاکنون تبلیغات نامزدهای شورای شهر و روستا در فضای مجازی و گاهی هم به عنوان کارشناسان اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در رسانه‌ها فعال بودند اما این روزها تبلیغات برای ربودن گوی سبقت رنگ و بوی دیگری گرفته است.

راه‌اندازی ستادهای مختلف در جای جای شهر، پخش تراکت، نصب بنر، پوستر، سخنرانی، انتشار عکس، فیلم، فایل صوتی و سی دی در مقیاس و اندازه‌های مختلف در کنار لشکرکشی هواداران هر یک از کاندیداها سبب شد تا یک هفته آخر حال شهر و روستاها دگرگون شود.

مردم پویاتر از گذشته برای انتخاب فردی آگاه میتینگ‌های چند نفره راه می‌اندازند و گاهی هم گوش شیطان کر تخریب و تهمت هم می‌زنند تا به هر قیمتی خود را مطرح کنند و همین صحبت‌ها دست مایه‌ای شده است تا در فضای مجازی تلگرامی و غیره که این روزها رونق دارد به فرد اصلح دست ‌یابند و در همین رسانه که به گفته کارشناسان سایبری اعتمادی به این اپلی‌کیشن‌های گوشی‌های موبایل اندروید نمی‌شود حرفه‌های رد و بدل می‌شود که به صلاح نیست و شوت کردن توپ طلایی به نفع دروازه حریف است.

تبلیغات در فضای مجازی که در جای خود در حال کار است  شاهد تبلیغات محیطی و انتشار انواع عکس و پوستر کاغذی هستیم که به وفور و بدون مرز در سطح شهرها توزیع می‌شود و هر نامزدی در حوزه انتخابیه خود به بچه دبستانی تا سبزی فروش بازار روز رحم نمی‌کند برای معرفی خود کارت ویزیت و تراکت توزیع می‌کند.

پخش تبلیغات کاغذی نامزدها علاوه بر رونق بازار چاپخانه ‌‌داران باعث حیف و میل شدن سرمایه کشوری می‌شود که زیر دست و پا به هرز رفته و زباله‌ای به زباله‌های شهر اضافه می‌کند در حالیکه می‌توان  این سرمایه هنگفت را مجدد به عرصه تولید و اقتصاد بازگرداند و بابت تولید هر برگ کاغذ درختی قطع نشود برای همین اقدام خداپسندانه لازم است تفکیک درست صورت گیرد اگر شهرداری در این مدت به صورت ویژه سطل‌های زباله‌ای در سطح شهر تعبیه کند تا شهروندان کاغذ را با زباله تر مخلوط  نکنند این تفکیک برای همه مقدور است اگر فعالان هر ستاد برگه‌های تبلیغاتی را مانند شاد‌باش عروس با آسمان نریزند و فقط به صورت معرفی  در اختیار شهروندان و رهگذران قرار دهند.

از طرف دیگر شاهد تبلیغاتی از نوع شام دادن‌ها هستیم که در این بین جشن‌ها و همایش‌های عظیمی برگزار می‌شود که نه تنها موقعیت فرد نامزد را برای ورود به شورای شهر تثبیت نمی‌کند بلکه مورد اهانت‌های آن چنانی هم قرار می‌گیرد.

برای خدمت‌گزاری لازم است اقدامات فرهنگی و اجتماعی انجام شود همین که در یک موقعیت خاص به چندین محروم در قالب بازارچه‌های خیریه کمک شود و یا کتاب‌های با محتوای آموزشی از حقوق شهروندی توزیع شود علاوه بر افزایش آگاهی تبلیغاتی چشمگیر و ارزان‌تر برای نامزد مورد نظر هزینه می‌شود.

یکی از کاندیداهای شورای شهر ساری هم در نشست مطبوعاتی خود اظهار کرد که یک باب مغازه 150 میلیون تومانی برای  هزینه تبلیغات این دوره از رقابت‌ها فروختم تا بتوانم از هزینه‌های سرسام‌آور برآیم .

یکی دیگر از نامزدهای شورای شهر ساری هم عنوان کرده که تمام عایدات بازنشستگی خود را که حدود 30 میلیون تومان بود و هرچه پس‌انداز داشتم را برای این دوره از انتخابات وارد گردونه تبلیغاتی کردم.

برخی از کاندیدها هم خاطرنشان کردند که تمام حیثیت 50 ساله خود را در گرو این دوره از رقابت‌های وارد کف بازار و شهر کردم تا رای جمع کنم.

برخی دیگر از کاندیداها که عضو فعلی شورای شهر هستند اظهار کردند با وجود چندین دوره کار شورایی پشتوانه خوبی برای ارائه عملکرد دارم و در حال حاضر فقط برای یادآوری مردم شهرم هزینه کردم تا در دوره  پنجم این رقابت‌ها مورد پسند مردم شهرم قرار گیرم.

برخی از نامزدهای انتخاباتی که به زعم خود برای رو کم کنی شورای فعلی و برداشتن شهردار کنونی وارد این عرصه از رقابت‌ها شدند تمام هم و غم خود را به هر قیمت در دست گرفتند تا صاحب کرسی شورایی شوند که به گفته اعضای ستاد همین بعضی‌ها، نامزد مورد نظر هزینه میلیاردی کرده است تا برنده این رقابت در 29 اردیبهشت ماه امسال باشد و موفق به تعویض شهردار مرکز مازندران شود.

این جای سوال است آیا با دادن هدایایی مانند عطر، سیم‌کارت، گل، کارت هدیه، ضیافت‌های آنچنانی و یا هزینه میلیاردی برای خرید رای و تطمیع کردن مردم شهر، به هر قیمت ارزش در اختیار گرفتن یک صندلی شورای شهر را به مدت چهار سال دارد؟!

آیا برای خدمت‌رسانی به مردم باید هزینه آن چنانی شود؟ آیا با تخریب و تهمت ناروا می‌توان به مسند خدمت‌گزاری رسید؟ این اقدامات مرا یاد مثال «مشک آن است که ببوید نه آنکه عطار بگوید» می اندازد اینجاست که عملکرد هر فردی نشان می‌دهد که چه کسی مرد عمل است.

مگر در شورای شهر چه خبر است که برای رسیدن به کرسی 9 نفره این جور غوغا می‌کنند، بیایم کمی برای معرفی خود دیگران و سرمایه کشور را زیر دست و پا له نکنیم؛ مگر کرسی شورای شهر چند می‌ارزد؟!