خزرخبر: در این چرخش و گردش بد اقتصادی جامعه، قلم‌های صادقانه و شجاعانه منتقدین عدالت محور شکسته شده و اکثر مدیران کنونی جامعه از نقد اصحاب رسانه می‌ترسند و اجازه نقد به عملکرد خودشان را نمی‌دهند و تنها به تملق‌پروری راضی هستند.

در چرخش و گردش هزینه‌های ادارات خود سبد تملق‌پروری را در ارکان مدیریتی تصویب کرده و اگر خبرنگاران، روزنامه‌ها و نشریات و سایت‌های خبری از آنها تعریف و تمجید بنویسند از بیت‌المال از سر تا پای آنها پول می‌ریزند.

در منطق این‌گونه مدیران هیچ احدی حق عدالت‌نویسی و حق طلبی و پرسشگری را در دفاع از حق و حقوق ضعفا و فقرا و محرومین جامعه ندارد.

باید از سبک مدیریت آنها به عنوان معجزه الهی و امداد غیبی یاد و از خدمات مدیران گذشته به عنوان خیانت و جنایت و غارت بیت المال قلم بزنند و همه اقشار جامعه باید خود را در برابر این دست مدیران بدهکار بدانند.

امروز برخی از قلم‌مزدان، مصلحت را در تأمین نان و نام و شهرت و شهوت مدیران ناکارآمد و غارتگران حق الناس به قیمت قربانی کردن عدالت جهت ترویج فرهنگ تملق پروری کار را به جایی رسانده اند که بسیاری از اصحاب رسانه  و خبرنگاران قلم وجدان خود را به مدیران اجاره می دهند تا تنها از آنها تملق و تجلیل کنند و خیانت و غارت آنها را به رنگ و بوی خدمت درآورند.

در غیر اینصورت بسیاری از مدیران از همه توان و قدرت خود برای نابودی خبرنگاران اقدام و قفل ، تبعید، شلاق و تحریم در انتظار خبرنگاران خواهد بود.

کار به جایی رسیده که رسانه‌ها دچار خودسانسوری شده و مدیران رسانه به جهت اینکه تشکیلات آنها به تعطیلی کشانده نشود در حد روابط عمومی یا واحد اطلاع رسانی مدیران در حال زد و بند هستند نه زندگی رسانه ای هر مدیری بیشتر توان حیف و میل مالی داشته باشد مانور رسانه ها روی او بیشتر خواهد شد.

جنایت بزرگ برخی از رسانه‌ها در تملق پروری مدیران به نام مردم یعنی در دفتر کارشان نشسته و با مصاحبه‌های جعلی به نام مردم، رضایت از عملکرد مدیران را به تصویر می‌کشند و بر کفش مدیران نالایق واکس می زنند.

بسیاری از کارکنان ادارات و کارگران و مظلومان ادارات از عمق فاجعه ناکارآمدی مدیران که می‌دانند چه بلایی بر سر تشکیلات آنها آمده؛ از تیره و تار بودن چرخش و گردش و فساد مالی ناکارآمد با خبر هستند.

اما هر روز تیتر اول سایت‌ها و روزنامه‌ها و نشریات استان و منطقه از گل و بلبل بودن حال و هوای ادارات سیاه بخت نقاشی شده است.

اگر روزنامه‌ها، هفته نامه‌ها و سایت‌ها در خدمت تملق مدیران نباشند از حق و حقوق مشاور ماهیانه میلیون‌ها تومان از جذب آنها در ادارات و سازمان‌ها خبری نخواهد بود.

در این شرایط آیا می‌شود از استقلال و اقتدار رسانه‌ها سخن گفت؟ اجازه حق و حقیقت نویسی داده نمی‌شود و چند نفر در اتاقکی نشسته و با حق الزحمه چند ده میلیونی از بیت المال، ازمدیران نالایق اسطوره بزرگ مدیریت به خورد افکار عمومی می‌دهند.

همه از فسادهای مالی باخبر بوده اما حق خبردادن از این فاجعه را ندارند، به یاد دارم روزی مطالبی نوشتم که مدیری علیه بنده شکایت به دادگاه ارسال کرد، یکی از رفقای این مدیر به وی گفت: آنچه که این صاحب قلم نوشته حق و حقیقت بوده و چرا شما ناراحت و نگران و خشمگین شده اید؛ گفت: حق و حقیقت خوب است اما نباید حق نوشتن موجب تضعیف مدیران شود و دولت و نظام و اسلامی تضعیف شود.

ما مدیران نماد توانمندی اسلام و انقلاب و دولت هستیم خط قرمز نظام ما مسئولان کشور هستیم و رسانه‌ها حق نقد و بررسی ما را ندارند ! متأسفانه در کشور، دموکراسی جایگاهی در بین رسانه‌ها ندارد و اگر خبرنگاری شکایت مدیران علیه خود را در دادگاه‌ها ببیند بلافاصله روانه زندان و احدی حق ندارد از زندان شدن وی بنویسد.

در کشورمان، مدیران از بیت‌المال و حق‌الناس پاداش‌های ویژه برای خبرنگاران تملق‌نویس در نظر می‌گیرند و برخی از مسئولان به قدری ریخت و پاش مالی دارند که هر چند سال یک مدیر بر مسند آن قرار می‌گیرد اگر همین مدیر برکنار شود نام و یادی از وی در رسانه‌ها مطرح نخواهد شد.

تاکنون مدیری نیامده که در رسانه‌ها اعلام کند هر خبرنگار از نارسایی و مشکلات و ناکارآمدی حوزه مدیریتی خودش گزارش تهیه کند و مورد تشویق قرار خواهد گرفت و اما برخی از نقدها که در رسانه‌ها و صدا و سیما علیه برخی از مدیران مطرح می‌شود آنهم به جهت اهداف سیاسی و باندی خودشان است.

به هر حال وضعیت مطبوعات در استان به هیچ عنوان رضایت بخش نیست و در شرایط کنونی بحران مالی جامعه و ریخت و پاش مالی مدیران ادارات اجازه نقد و بررسی عملکردها و دفاع از حق و حقوق مردم و کشور را نمی دهند.