به گزارش خزرخبر و به نقل از عبارت، گاهی وقت ها زیاد نوشتن از یک چیزی، حتی اگر حق باشد آن را از وزن و اهمیت می اندازد و نوشتن درباره تنهایی و بی کسی و بی توجهی به نخبگان در مازندران از آن دسته است، چه نخبگان علمی و فرهنگی و چه قهرمانان ورزشی و اجتماعی.

وقتی همه چیز رنگ و بوی نمایش به خود بگیرد حمایت از ورزشکار ملی پوش المپیکی به گرفتن یک عکس سلفی و چند خط در اینستاگرام یا شعارهای دهان پرکن در سخنرانی ها ختم می شود و آن طرف ماجرا اگر خود طرف لابی نکند و به هزار در نزند و بخواهد مثل یک قهرمان شیک و مردانه زندگی کند هیچ آبی از آب تکان نمی خورد.

نمونه بارز بی توجهی ما به قهرمانانمان را باید در برخورد با «محمدرضابراری» کاپیتان ساروی تیم ملی وزنه برداری دید،کسی که مدال های آسیایی و جهانی را درو کرده و در آوردگاه المپیک هم برای ایران خوش درخشید هرچند از رسیدن به سکو و مدال بازماند.

حالا براری در آستانه انتخابی مسابقات جهانی آمریکا و بعد از بازدید علی اصغر یوسف نژاد نماینده ساری و میاندرود یادداشتی را برای ما ارسال کرده که بیشتر حکم یک دردودل را دارد  و خواندنش دل هر مازندرانی متعصبی را به درد خواهد آورد،می شد این یادداشت را ادبی تر کرد اما تصمیم برای این شد که آن را بدون دستکاری و با همان لحن ساده و صمیمانه و محاوره ای محمدرضا منتشر کنیم، شاید آقایان توجهشان جلب شود و بلکه تکانی بخورند.

در ادامه یادداشت «محمدرضا براری» را از نظر می گذرانید:

نمی دونم این گلایه نامه یا یادداشت را باید چطور شروع کنم اما بهتر دیدم اول از چند نفر تشکر کنم.

اول از آقای عبوری شهردار ساری که از همون اول پشت من بود و بهم دروغ نگفت و نامردی نکرد.

دوم از آقای دامادی که به حرفای من گوش میده و دروغ نمیگه،از اینکه منو درک می کنه و حرفم را گوش میده ممنونم و باید بگم جاهایی بوده که کاری خواستمو ایشون انجام داده،هر کسی اقای دامادی رو بشناسه مطمنا رو تعصبش نسبت به ساری و ورزشکارای ساری خبر داره.

آقای حسین زادگان رییس ورزش و جوانان که محکم چسبیده به صندلی ریاست و فکر نکنم بجز ریاست چیزی براش مهم باشه، ما که جای خود داریم.

همشهری های عزیز! هم استانی های دوست داشتی و مردم مهربان وطنم!

برای رسیدن به این شرایط  دارم خیلی سختی تحمل میکنم، همین الان اردوی تیم ملی ما در بابلسر تشکیل شده چهارشنبه ها رکوردگیری داریم شرایط من طوریه که در سالنی که رکوردگیری میکنم انگار برای یه کشور دیگه هستم و غریب. 

رییس هیات، رییس ورزش و جوانان استان ،نماینده مجلس یوسف نژاد و مسئولین و کسانی که از طرف هیات میان با نگاه منفی به من نگاه میکنند که نمی دونم دلیلش چیه؟

چند ساله رییس هیات استان با من مشکل داره، شاید دلیلش اینه که هر دو ساروی هستیم! اما به هرحال من هیچوقت نفهمیدم مشکلش با من چیه،همیشه دنبال این بود برام حاشیه درست کنه و کارایی بکنه که من به مسابقه نرم!!

خیلی ها مورد حمایت قرار گرفتن که البته مایه خوشحالیه،خوشبختانه بهداد سلیمی به خواسته هاش رسیده اما کسایی مثل من و بهادر مولایی هنوز هم گرفتار مسائل ابتدایی هستیم و واقعا ولمون گرفته.

چهارشنبه هفته قبل اولین رکوردگیری برای جهانی بود که  همه اومدن بابلسر، جایی که باید وزنه های سنگین بالای سر می بردم و خودم رو به هم استانی هام نشون می دادم و امیدوارشون می کردم،وقتی رسیدم تو سالن به خودم گفتم چقد اینجا تو استان خودم تنهام که اینها میخوان من شکست بخورم و از شکست من خوشحال بشن،امیدم به خدا بود، به امید شاد کردن دل مردم تمرین میکنم و این رفتارهارو تحمل میکنم.

شاید باورتون نشه از قبل المپیک تا الان نزدیک به ۶تا مسابقه از جمله المپیک و اسیایی پشت سر گذاشتم اما هیات استان یه خسته نباشید خالی هم به من نگفت،من کل این مسابقه رو فقط ۲۵ میلیون جایزه گرفتم که ۲۰میلیون رو شهرداری به من داده کلا هزینه ۲ سال تغذیم هم نشد.

همه این رفتارها رو به آقای یوسف نژاد گفتم و فکر می کنین در جوابن چی گفت؟ گفت:تو از کی گله نداری؟

منم گفتم‌: گناه من چیه که شما این رفتارها رو با من میکنید،رفتار شمارو باید برم ‌پیش کی شکایت کنم، داشتم ادامه می دادم و می خواستم کمی از غصه هام کم بشه و پیش یه همشهری دردودل کنم که  که دیگه به حرفم گوش نداد و ...

من از دوستام، از مردم غیرتی شهر و استانم، از آقای عبوری شهردار محبوب و موفق و دلسوز شهرم، از آقای دامادی نماینده تعصبی و غیرتی ساری می خوام که منو تنها نذارن! ۲ تا ۴شنبه دیگه یعنی  ۲۶ ابان و ۳ اذر مونده که رکوردگیری برگزار می شه و اون روز تیم جهانی بسته میشه واسه آمریکا! من اگه این دوتا ۴شنبه رو خوب کار کنم و بتونم بیشتر از رقیبام بزنم برای جهانی انتخاب میشم و با افتخار به عنوان نماینده ساری و مازندران و ایران می رم برای یک طلای دیگه. 

البته اگه برخی ها اجازه بدن پس نه تنها من، بلکه همه بچه های اردوی وزنه برداری تیم ملی چهارشنبه ها سالن شهید خوشنویس بابلسر منتظر شما هستیم.