خزرخبر: هر وقت به کشور ما ایران می‌نازیم، به یک‌باره استان‌‎های آن و ظرفیت‌های آن روبه‌روی ما ظاهر می‌شود،هر استانی با یک یا چند ظرفیت خاص که همگی با هم و در کنار هم باعث موقعیت و ظرفیت‌های استراتژیک آن در منطقه و جهان می‌شود.

در بین استان‌های کشور، یک استان ظرفیت اقتصادی بالائی دارد، یک استان ظرفیت صنعتی بالا و دیگری ظرفیت کشاورزی بالا، یکی نیروی کار فراوان دارد، دیگری ذخایر فراوان و مواردی از این قبیل، اگر استان‌های دیگر کشور یک یا چند شاخص خاص ملی را به خود اختصاص داده اند، مازندران همه ظرفیت‌ها را یک‌جا دارد.

آنچه که این استان از آن رنج می‌برد، کمبود نعمت خدادادی، منابع و ظرفیت‌ها آن نیست، مشکل استان مازندران، عدم برنامه‌ریزی عملی برای استفاده درست و به‌موقع از ظرفیت‌های آن یا به عبارتی سوء مدیریت و عدم حمایت برای استفاده از منابع متنوع آن در بخش‌های مختلف است.

فکر نکنم کسی به سخت‌کوشی، نجابت  و هوش و ذکاوت مازندرانی‌ها شک داشته باشد،می‌گویند در مازندران اگر دانه بر زمین بیفتد خودش رشد کرده، بزرگ می‌شود، پس زمینش نیز پر برکت است،بماند آب و هوای باطراوتش،منابع خدادادی آن فراوان است، آب و هوای مناسب، خاک حاصل‌خیز، دریای نیلگون مازندران، جنگل‌های زیبا، ذخایر متعدد، جوانان و مردمی توانمند، همه و همه از ظرفیت‌های مازندران است.

حال سؤال اینجاست؟ چقدر از نیروی کار به‌ویژه جوانان  و افراد تحصیل کرده مازندرانی حمایت می‌شود؟

همه که دنبال پشت میزنشینی نیستند، خیلی از این جوانان که ظرفیت‌های اصلی منابع انسانی استان هستند، با اندک حمایتی خودشان باعث رونق منطقه خود و استان خواهند شد.

اگر کسی شک دارد، به روستاها و برخی مناطق شهری استان سری بزند و ببیند این مردم و جوانان استان با دست خالی چه کارهای خوبی انجام داده‌اند که موجب رونق استان و درآمدزائی آن شده است.

مگر کشاورز و دامدار مازندرانی چه می‌خواهد، اندک حمایتی از آنها توسط دولت موجب رونق بخش کشاورزی و دامداری استان و یا به عبارتی کشور خواهد شد، چرا کشاورزان ما با وجود زحمات فراوان معیشت سختی دارند،شاید پشت و حامی جدی ندارند، چه حامی بهتری از خود دولت می‌شناسید؟

واقعاً چقدر از صادرات محصولات مازندران حمایت شده است؟ آیا اقدامات صورت گرفته کافی است، خدایی ظرفیت‌های صادرات مازندران به تمام نقاط جهان به‌ویژه کشورهای شمال ایران (آسیای میانه) و کشورهای عربی جنوب ایران کم است؟

کدام محصول مازندران در سایر استان‌های کشور و یا سایر کشورهای جهان مورد استفاده نیست؟!

واقعاً چقدر برای گردشگری و صنایع دستی استان هزینه کرده‌ایم، گاها به‌نظر می‌رسد در برخی نقاط استان به‌جای اینکه صنعت گردشگری را تقویت کنیم، به‌دلیل عدم نظارت درست و سوء مدیریت باعث تخریب و از دست دادن این ظرفیت استراتژیک و مهم استان به مرور شده‌ایم یا خواهیم شد (البته مدیران این بخش ناراحت نشوند، منظور شخص خاصی در گذشته و حال نیست، بلکه یک سؤال عمومی از همه ما به‌ویژه از متولیان امر است).

نظارت، بهره‌برداری و استفاده از ظرفیت خاص دریای مازندران و جنگل‌های زیبای جنوب استان، آیا کافی و مطلوب است؟

چه برنامه‌ای برای حفظ و حراست از این دو موهبت عظیم خدادادی و بهره‌برداری بهتر از این پتانسیل‌ها داریم؟

چرا با وجود وجود بارش‌های فراوان و رودخانه‌های بی‌شمار استحصال و مهار آ‌ب‌های سطحی و آب‌های جاری  رودخانه‌ها ناچیز بوده و از این ظرفیت عظیم خدادادی استان از شرق تا غرب استفاده ناچیزی می‌شود،می‌توان با این همه توان اجرایی و منابع عظیم ملی در بخش آب، از این موهبت الهی استفاده بیشتری برد.

واقعاً و واقعاً مازندران ظرفیت ایجاد و یا توسعه صنایع پاک و صنایع تبدیلی محصولات خود و یا استان‌های اطراف را ندارد؟

چقدر تاکنون از این تفکر مهم و نیاز اصلی استان حمایت شده است؟

چند کارخانه کوچک و بزرگ به علت عدم حمایت در استان یا تعطیل و یا به علت عدم حمایت دچار ورشکستگی شده و رو به تعطیلی است؟

آیا واقعا حق استانی همچون مازندران که در تمامی زمینه‌ها و در همه دوران‌ها همراه نظام و انقلاب بوده است و همچون نگینی در کشور می‌درخشد و هیچ دولتی را تنها نگذاشته است، این نگاه اندک ملی و حتی درون استانی است؟

حال که استاندار جدیدی مدیریت ارشد استان را عهده‌دار شده است، واقعاً و واقعاً امیدواریم در حال و آینده با حمایت‌های بیشتر دولت و مجلس که تا کنون در بخش‌های مختلف با توجه به ظرفیت‌ها و نیازهای استان ناچیز بوده است و همراهی همه اقشار جامعه با هر نگرش و گرایشی، ایشان نیز به همراه تیم مدیریتی خود بیشتر و مناسب‌تر از قبل، از ظرفیت‌های متعدد و ارزشمند استان استفاده و بهره‌برداری بهینه کرده و علاوه بر حمایت از این ظرفیت‌ها و بهره‌برداری درست از منابع عظیم بالقوه استان، این ظرفیت‌ها را برای بالندگی بیشتر استان و کشور به بالفعل تبدیل کرده، تا منافع آن را اول مردم استان، بعد کل کشور ببرند.

امیدواریم استاندار جدید و تیم مدیریتی ایشان، پس از چند صباحی حسرت وقت‌ها و فرصت‌های طلائی که برای خدمت‌گذاری و اثرات خوب در استان مازندران داشته‌اند را نخورند و شرمنده مردم خوب، نجیب و ولایت‌مدار استان نشوند.

هر چند که شکی نیست مدیران نظام و مدیران ارزشمندی همچون ایشان به این مسائل خوب اشرافیت دارند، ولی یادآوری مسأله‌ای به این مهمی و آن هم هر از چند گاهی برای مسئولان، هم برای خودشان و هم برای مردم خیر است.

مطالب گفته شده گلایه‌ای از کسی و یا مدیری در حال و یا گذشته نیست، بلکه یادآوری و ضرورت برنامه‌ریزی بیشتر در این زمینه و برای این امر مهم و حیاتی است.