خزرخبر:روی سخن این نوشتار به اعضای مجمع نمایندگان مردم مازندران است که آیا شرایط کنونی ورزش استان را احساس کرده‌اید؟ فقدان اسپانسر مالی، چه دولتی و چه خصوصی، ورزش مازندران را در حوزه تیم‌داری در لیگ‌های داخلی و حضور در مسابقات لیگ‌های آسیایی و جهانی دچار بحران و مظلومیت مطلق کرده است.

کلیه وزیران و اعضای هیأت دولت، از وزیر ورزش و جوانان گرفته تا سایر امیران و مدیران ملی، هیچ‌گونه احساس مسئولیتی در برابر نیازهای اساسی و زیربنایی جامعه ورزشی مازندران ندارند، طی چند سال گذشته حتی قدم و قلمی در مسیر حمایت از ورزش استان را شاهد نبوده‌ایم.

باید توجه داشت ورزش مازندران دین خود را به ورزش کشور ادا کرده و فراتر از یک استان، بلکه بیش از چند کشور به انقلاب اسلامی در تالار افتخارات ورزشی جهان به نام مقدس جمهوری اسلامی خدمت کرده است و این پیوند با انقلاب اسلامی از سوی جامعه ورزشی مازندران، همواره سرافراز و ابدی خواهد بود.

مازندران ضرابخانه طلایی و محل تغذیه نفرات تیم ملی بوده و هست و خواهد بود، اما باید از مسئولین پرسید که چه خدماتی به ورزش این دیار داشته‌اند،در سایر استان‌ها این همه کم لطفی برای جامعه ورزشی وجود ندارد؛ اعتبارات مالی باشگاه تراکتورسازی تبریز، سپاهان اصفهان، فولاد خوزستان، ذوب آهن اصفهان، صنعت نفت، استقلال و پرسپولیس، نفت تهران، پیکان، سایپا و … هرکدام به صورت مستقل چندین برابر اعتبارات کل ورزش مازندران است.

جمعی از نمایندگان مردم مازندران پیگیر مشکلات سرخابی‌ها هستند و ساعت، روزها و ماهها برای کمک به این دو تیم وقت می‌گذرانند، اما حتی دقایقی برای حمایت و رسیدگی به ورزش مازندران وقت ندارند.

نمایندگان مردم استان در ایام تبلیغات از جامعه ورزشی مازندران به عنوان ابزارهای تبلیغاتی جهت جلب آرای مردمی سوء استفاده می‌کنند، اما اینک با ورزش این دیار بیگانه هستند و هیچ خدمتی به ورزش مازندران نمی‌کنند.

در شرایط کنونی هم از جایگاه نمایندگان مجلس در حال امتیازگیری از جامعه ورزشی این دیار هستند و به دنبال مهره‌چینی در هیأت‌ها و ادارات ورزشی هستند و براستی آیا هیچ یک از نمایندگان مازندرانی مجلس، توانایی ساماندهی تیمی از مازندران برای حضور در بالاترین سطح لیگ کشور را ندارند؟!

در مخلص این دیدگاه باید اذعان داشت که جامعه ورزشی مازندران هیچگونه اثرات و اقدامات مثبتی از سوی نمایندگان مجلس در حمایت از قهرمانان و تیم‌های ورزشی احساس نمی‌کنند و در امور باشگاه‌داری و تیم‌داری در لیگ‌های برتر، مازندرانی‌ها کاملاً در آستانه ورشکستگی قرار دارند.