خزرخبر:حالا که فصول سفرهای گسترده به مازندران اتمام یافته و خواب زمستانی مازندران در راه است، فرصت را غنیمت می شمارم تا به دور از اتهاماتی مانند میهمان ستیزی و یا فرصت سوزی و غیره، نکاتی را درباره سفرهای نچسب برخی از مسئولین کشوری به استان که آن را رنگ و لعاب رسمی بودن می دهند مورد اشاره قرار دهم.

البته این پدیده، پدیده جدیدی نیست که فقط دولت حاضر خود را تنها مخاطب این تذکرات تصور کند، بلکه بیماری مزمنی است که در همه ادوار دولتها از آن رنجیده خاطریم و نظر به اینکه این پدیده نازیبا در حال تثبیت و اپیدمی شدن است، پردازش آن را الزامی می دانم.

سؤال اولم این است که آیا فایده ای در اینگونه سفرها که فرد مسئول، رهین خانواده و فرزندان و سایر همسفران است، برای استان متصور است که بر استمرارش اصرار داشته باشیم؟!

سؤال دوم این است که آیا شأن مازندران با همه قابلیت هایش در حد و اندازه همین فرعی نگری ها و توجهات حاشیه ای است و نیاز به برنامه ریزی جدی، مستقل و رسمی نیست؟!

سؤال سوم بنده این است که آیا با همه استانهای دارای موقعیت های گردشگری همین گونه معامله می شود و بجای ترتیب دادن سفرهای مستقل و رسمی، همین سفرهای نچسب را مأموریت کاری تلقی می کنند؟!

چهارمین سؤالم این است که آیا اینگونه سفرهای دومنظوره در بسته سیاست گذاری دولت هاست، یا اینکه اعمال سلیقه های مدیرانی است که دور از چشم مافوق ها به این سنت ناشایست جامه عمل می پوشانند؟!

بنده به عنوان کسی که حداقل به اندازه عمر چهل ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی دارای توفیق و تجربه حضور در مناصب مختلف بوده و هستم، بطور جدی معتقدم که نه تنها شأن مازندران که شأن نظام بسیار بالاتر از اینگونه شبهه افکنی ها در افکار عمومی و کارکنان سازمان هاست که مسئولی در هر رده ای با تحمیل هزینه های قابل توجه، بخاطر یک سفر خودخواسته، مأموریتی را هم برای خود تدارک دیده و نه تنها متقبل هزینه های شخصی یک سفر تفریحی خانوادگی را متقبل نمی شود، بلکه درآمدی از آن را هم طراحی کرده و با احتساب مأموریت کاری، هم بخشی از تعهدات خود را تحقق یافته فرض کند و هم منتی بر سر استان گذاشته و هم باری را از دوش خود برداشته و از طرفی رضایت و تشکر خانواده اش را هم نصیب خود سازد!

چه معامله پرسودی! که از شش جهت وارد یک معامله برد-برد می شود و لابد منتظر جلب رضایت و تشویق و ارتقاء از جانب مافوق نیز می ماند!

مع الوصف آیا بهتر نیست که مازندران را از این گدامنشی و ریزه خوری ها مبرا نگه داشته و سفرهای سفره ای را از سفرهای کاری منفک کنیم و یک مسئول کشوری را با هیئت همراه مناسب و با ذهنیت مشرف و نیز با مناسبت تخصیصی در مازندران میزبانی کنیم؟!

امیدواریم که با توجه به شروع و شیوع مجدد اینگونه سفرها در نوروز و فصول سفر و حتی شاید هم همین زمستانهای بهارنمای مازندران، کادر جدید مدیریتی مازندران ترتیبی اتخاذ کند تا این عادت نامناسب ترک و هر چیزی در جای خود قرار گیرد و مازندران هم مثل همه استانها از مواهب برنامه ریزی مستقل مسئولین کشوری متنعم گردد و مثل دولفین های گرسنه و چشته خورده جزیره کیش، به امید بهره مندی از جیره های خاص این آقایان، به خوش رقصی های نامتعارف تن در ندهد!