به گزارش خزرخبر و به نقل از بلاغ، در روزگار نه چندان دور مدیری در استانداری فعالیت می‌کرد که به کلمه شود، علاقه زیادی داشت.

با وجود گذشته پنج سال از زمان حضورش، از این کلمه "شود" زیاد استفاده می‌کرد، همه شودهای این مسئول در استان استفاده شده بود و جایی برای دیگر افراد و مسئولان باقی نمانده بود، حتی در روزهای آخر هم که یواشکی به او گفته بودند رفتنی هستی دنبال شودها بود.

قرار بود زباله ساماندهی شود، در حوزه گردشگری رونق ایجاد شود، راه‌های مازندران ساماندهی شود، اشتغال ساماندهی شود، فعالیت‌های تولیدی در مازندران پر رونق شود، سرمایه‌گذاری خارجی در مازندران انجام شود، مرکبات مازندران صادر شود، اشتغال در روستاهای مازندران ساماندهی شود، در حوزه آی تی مازندران تحول ایجاد شود، ساخت و ساز در مازندران ساماندهی شود، به صورت کلی رونق اقتصادی و اجتماعی در مازندران ایجاد شود، اما این شودها تا روزهای آخر هم اجرایی نشد و استان مازندران با وضعیت نامناسب در اختیار مدیر بعدی قرار گرفت.

استفاده از این ادبیات در مازندران همچنان ادامه دارد، در فصل برداشت مرکبات استان، مدیر جهاد کشاورزی مازندران به جای ارائه گزارش عملکرد در ارتباط با میزان حمل مرکبات مازندران به دیگر استان‌ها و کشورها به فکر بازاریابی جدید برای تولیدات مرکبات استان افتاده است.

در حالی به ‌فکر ایجاد بازارهای جدیدی به ذهن حیدرپور رسوخ کرد که سرمای هوا و نداشتن مشتری برای مرکبات و نداشتن برنامه مدون برای صادرات رنج و محنت زیادی برای کشاورزان ایجاد کرده است.

اقداماتی مانند، کاهش فاصله بین مصرف‌کننده و تولیدکننده باید چند ماه گذشته انجام می‌شد، نه الان که اگر دیر بجنبیم مرکبات استان روی درخت از سرما یخ می‌زند.

سوال آزار دهنده این روزهای کشاورزان مازندران این است که چرا جهاد کشاورزی با وجود اطلاع از وضعیت تولید مازندران، درست جلسات هماهنگی را در گیر و دار برداشت مرکبات برگزار می‌کند.

این روزها وقت شودها نیست، مردم انتظار دارند که این روزها متولیان کشاورزی به آنها مقصد فروش و نتیجه هماهنگی‌ها را اعلام کنند، نه اینکه به فکر جلسه هماهنگی باشند.

عمری است که کشاورزی مازندران از نداشتن برنامه مدون در تولید رنج می‌برد، عمری است که مدیران استانی نتوانستند از ظرفیت تولیدات این استان به خوبی استفاده کنند و عمری است که ضعف مدیریت در نحوه تولید استان بیداد می‌کند ولی دوباره در عرضه و فروش محصولات در ابتدای راه هستیم و تاوان این سوء مدیریت به چشم کشاورزان می‌رود.