به گزارش خزرخبر و به نقل از بلاغ، گام که در برخی از محله‌های بابلسر می‌گذاری، نمی‌دانی روستاست یا بخشی از محلات شهر!

یکی از این محله‌هایی که ساکنانش هنگام انتخابات شورای شهر، آرای خود را به صندوق‌های شهری می‌ریزند، اما ظاهری روستایی دارد، محله قائمیه بابلسر است.

جایی که در همسایگی خود، بزرگترین مرکز آموزش عالی استان یعنی دانشگاه مازندران را دارد.

ناگفته از ظاهر این محله پیداست که سال‌ها از توسعه نامتوازن شهری و بی‌توجهی مدیران شهری رنج می‌برد، محله‌ای که نمی‌توان از نظر بصری ارتباط منطقی میان آن و دیگر محلات شهر بابلسر یافت.

در حالی که ساکنان این محله همچون سایر محلات به عنوان بخشی از شهر بابلسر عوارض می‌پردازند، اما محله قائمیه فاقد هرگونه فضای سبز، مجموعه فرهنگی، ورزشی و تفریحی است.

از تمامی امکانات توزیع شده میان محلات بابلسر، تنها آسفالت‌ریزی برخی از خیابان‌ها و کوچه‌ها نصیب این محله شده است، اما این امر هم نتوانسته سیمای ناهمگون آن را با دیگر محلات شهر اندکی بهبود بخشد.

به نظر می‌رسد بی‌اهمیتی به ابعاد توسعه اجتماعی طرح‌های عمرانی در سال‌های گذشته و توزیع ناعادلانه امکانات شهری، از جمله مهم‌ترین عللی باشد که قائمیه به عنوان یک محله رها شده و بافتی ناهمگون از شهر بابلسر با آن روبروست.

متاسفانه نارسایی یکی از چهره‌های بارز فقر شهری است که در بسیاری از شهرها مشاهده می‌شود، اما در قائمیه جای خالی نظارت و مدیریت محسوس‌تر است و گسترش شکاف اجتماعی بین محلات بابلسر بیشتر دیده می‌شود.

بیشتر اوقات قائمیه را از لحاظ امکانات می‌توان در سطحی نازل و حتی به عنوان یک محله فقیرنشین شهر عنوان کرد.

در حالی که ارتقای کیفیت وجهه این محله با اصول و معیارهای شهرسازی، ایجاد روشنایی کافی در کوچه‌ها و معابر آن و حتی ایجاد فضای سبز و بازی برای کودکان می‌تواند به سرعت در تغییر چهره این محله تاثیرگذار باشد.

حال سوال از مدیران شهری و اعضای شورای شهر، به ویژه اعضایی که دو یا چند دوره عضو شورای شهر بوده اند اینجاست: آیا تاکنون به فکر توزیع امکانات به صورت عادلانه در بین محلات کم برخوردار شهر از جمله قائمیه بوده‌اید؟

آیا تنها وقت انتخابات، با سرک کشیدن به گوشه و کنار شهر و لیست کردن مشکلات مردم، به این محله سر زده‌اید؟