خزرخبر: گویی سرنوشت مازندران با صورت سیلی خورده معنا می شود،اینکه هر ساله میلیون ها مسافر و گردشگر از استان مازندران و مناطق زیبای آن دیدن می کنند، اینکه همه گان مازندران را به طبیعت سر سبز و آب و هوای مناسب می شناسند، اینکه مازندران بهشت فلات ایران است و اینکه جنگل و رود و دریای مازندران از زیباترین مناطق کشور و حتی جهان محسوب می شود، همه و همه لقب های بلند بالایی برای پوشش فاجعه ای است که در زیر این پوشش زیبا در حال اتفاق می افتد.

برخی کارشناسان بیکاری و رخوت صنعت را بلایی می دانند که در زیر فرش سبز مازندران پنهان شده است،اما وقتی عمیق تر نگاه کنیم فاجعه ای بس بزرگ تر را در پشت پرده زیبای مازندران مشاهده می کنیم،فاجعه ای که در چند دهه اخیر با بی توجهی آرام آرام گسترش یافت و امروز به جایی رسیده که باید گفت به بحرانی غیر قابل کنترل تبدیل شده است.

امروز در مازندران تقریباً در تمامی شهرستان ها، شهرها و روستاها زباله های تولیدی در طول روز به مناطق بکر جنگلی، کنار ساحل ریا و رودخانه ها و مناطق کوهستانی برده شده و در حساس ترین مناطق زیست محیطی دفن می شوند،از جنگل های تنکابن و رامسر گرفته تا کنار ساحل بابلسرو رودخانه های استان و جنگل های بابل و مناطق کوهستانی چهاردانگه ساری، همه و همه امروز گرفتار بلایی هستند که می شد با کمی مدیریت به این وضعیت دچار نشود.

اما در مازندران به لطف همت مسئولان ؛ نه از مدیریت پسماند خبری است، نه دفن بهداشتی، نه کارخانه کمپوست و زباله سوز و نه تفکیک از مبدأ،به همین خاطر روزانه بیش از چندین هزار تن زباله به طبیعت ناب مازندران اضافه شده و مشخص نیست این طبیعت مظلوم تا چه زمان تحمل این بیماری لاعلاج را داشته باشد.

یکی از این مناطق مظلوم مازندران که سال های سال در حال تحمل فاجعه زباله است و دیگر توان لازم برای ادامه حیات ندارد جنگل الیمالات شهرستان نور است،جنگلی بسیار بکر و دیدنی که با درختان قدیمی و پوشش گیاهی خاص، از جمله مهم ترین مناطق زیست محیطی استان مازندران محسوب می شود.

همچنین در این منطقه دریاچه ای بسیار زیبا و گردشگرپذیر وجود دارد که از جمله مهم ترین جاذبه های زیست محیطی منطقه محسوب می شود،در کیلومتر 8 جاده نور - چمستان، در 3 کیلومتری داخل جنگل دریاچه ای در دل طبیعت آرمیده که هر لحظه در تهدید زباله هایی است که 2 کیلومتر آنطرفتر در دل جنگل دفن می شوند.

شاید هیچ مسافر و گردشگری فکرش را هم نکند که وقتی از میان جاده زیبای جنگلی به سمت دریاچه الیمالات می رود تنها دو کیلومتر آنطرفتر منبع عظیم چند میلیون تنی از دپوی زباله در حال نابودی طبیعت منطقه است،شاید اگر دقایقی در کنار جاده منتظر بمانید بتوان خودروهای حمل زباله را دید که رانندگانش با سرعت عبور می کنند،چه در روزهای گرم و آفتابی وارد این منطقه شوید و چه در روزهای سرد و بارانی، روحتان نیز متوجه فاجعه ای که تنها کمی آنسوتر در حال وقوع است نمی شود.

مگر اینکه چشمتان را کمی با دقت به برخی از نقاط بدوزید، نرسیده به دریاچه وقتی از دوراهی به سمت چپ بروید تنها یک کیلومتر به سمت جنگل می توانید زباله هایی را که کنار خیابان ریخته شده ببینید، نظرتان جلب می شود،به همین خاطر راه را ادامه می دهید ،تا اینکه به محل دفن دپوی زباله بزرگی می رسید که از پشت درختان پیداست،گویی به پادگان نظامی نزدیک می شوید،نگهبانانی حضور دارند که کمتر کسی را به منطقه راه می دهند،خودروهای حمل زباله از نور، چمستان و دیگر مناطق به سرعت وارد شده، زباله ها را تخلیه و خارج می شوند.

در درجه نخست با خود می اندیشید چه فاجعه ای دارد بر سر این جنگل زیبا می رود، اما وقتی آرام آرام چند صد متر پایین تر در طول جاده حرکت می کنید اگر با دقت به حاشیه جاده نگاه کنید، ردپایی از یک جوی سیاه و متعفن را مشاهده می کنید، در سمت راست جاده متوقف می شوید و ناگهان با یک حوضچه ی سیاه و چرکین مواجه می شوید،سر نخ حوضچه یک جوی روان از شیرابه های زباله ی بالا دست است که از میان بکرترین و زیباترین مناطق جنگلی عبور کرده و به این حوضچه رسیده است.

بعد از حوضچه کنار خیابان، لوله ای وجود دارد که از زیر جاده عبور کرده و سمت دیگر جاده رفته و دوباره به جنگل می ریزد، چشمانت گرد می شود، باورش دشوار است،جوی روان شیرابه در آن سوی جاده به رودخانه پرآب الیمالات می ریزد،رودخانه ای که پس از طی مسیر از میان جنگل های زیبا به دریای خزر می ریزد.

*مازندران گرفتارترين استان کشور

کارشناسان معتقدند شیرابه های زباله وحشتناک ترین ضربه ممکن را به طبیعت و درنهایت خود انسان وارد می سازند، به زعم آنان شیرابه زباله، آلوده ترین پدیده ممکن است چرا که میزان آلودگی آن 50 برابر فاضلاب های خانگی برآورد می شود،این عدد نشان دهنده عمق فاجعه ای است که در عمق جنگل ها، رودها و منابع حیاتی مازندران در حال وقوع است.

شیرابه در این مورد به این معنی است که درختان به جای آب، از این مواد سمی تغذیه می کنند، حیوانات رودخانه های پایین دست از این سموم روان می نوشند و آدمیان هم از گوشت و شیر این حیوانات استفاده می کنند، با این حال مشخص نیست چگونه مسئولان استان و شهرستان با دیدن این فجایع می توانند به سادگی از کنار آن عبور کنند.

چندی پیش نماینده مردم نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی در این باره گفت: استان مازندران گرفتارترین استان کشور در حوزه ساماندهی پسماند است.

علی اسماعیلی افزود: استاندار و مجموعه کسانی که در امر پسماند نقش دارند، باید تشکیلاتی را در سازمان مدیریت پسماند ساماندهی کنند که این دغدغه‌ها به شدت کاهش یابد و انتظار است که برنامه ساماندهی زباله برای مازندران در اولویت قرار گیرد.

استان مازندران ،گیلان و گلستان به عنوان 3 استان شمالی همسایه دریای خزر، دارای یک مشکل اساسی است و آن این است که با توجه به طبیعت زیبا ،دشت، دریا و جنگل نتوانسته ایم فاضلاب و زباله را سامان دهیم و از آنجاکه نتوانسته ایم این کار را انجام دهیم، این فاضلاب و زباله به دریای خزر ورود پیدا کرده و این دریا را مورد تهدید قرار داده است،به عنوان مثال در حال حاضر شیرابه های زباله انباشته شده در جنگل "الیمالات" نور و یا "منگل" آمل به دریای خزر می رسد و این در حالی است که یک لیتر شیرابه می تواند ۶۰۰لیتر آب را از بین ببرد و بسیار خطرآفرین باشد.