خزرتیترخبر:محیط‌ زیست مازندران که سال‌هاست در معرض انواعی از آلودگی‌های زیست‌محیطی قرار دارد، حالا با نوع دیگری از مشکلات به نام ریخته شدن فاضلاب‌های شهر‌های ساحلی به دریای خزر روبه‌رو شده است.

معضلی که حتی مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست استان نیز در خصوص آن اظهار نگرانی می‌کند و معتقد است که مدیران شهرک‌های ساحلی توجهی به حفاظت از محیط‌زیست ندارند،مسئله‌ای که اگر به موقع برای آن چاره‌اندیشی نشود، حیات جانداران این منطقه را به خطر می‌اندازد.

همچنان معضل پسماند‌های شهری مازندران به قوت خود باقی مانده است و مسئولان راهی برای امحای آن‌ها نیافته‌اند، هنوز هم در گوشه گوشه جنگل‌های استان، انبوهی از زباله‌ها به چشم دیده می‌شوند؛ زباله‌هایی که شیرابه‌های آن‌ها به دل زمین نفوذ می‌کند و حیات را از هر جنبنده‌ای می‌گیرند و خاک را بی‌حاصل می‌کنند، زباله‌هایی که قرار بود با ساخت کارخانه‌های تولید کمپوست، زباله سوز و ... امحا شوند.

با این حال اهمال‌کاری متولیان جز صرف بودجه‌های کلان برای پروژه‌های بی‌فرجام نتیجه‌ای در بر نداشته است، البته معضل زیست‌محیطی استان مازندران فقط به همین ۳ تن زباله‌ای که هر روز در استان تولید و انباشت می‌شود ختم نمی‌شود، چراکه آب‌های زیرزمینی این منطقه نیز به دلیل استفاده بی‌رویه کشاورزان از سموم کشاورزی استاندارد و گاهاً غیر استاندارد، در معرض آلودگی قرار گرفته است.

مضاف بر این مشکلات معضل دیگری هم در منطقه مازندران وجود دارد که مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست با انتقاد از بی‌توجهی مدیران شهرک‌های ساحلی، از آلوده شدن خزر به واسطه فاضلاب‌های خانگی پرده بر می‌دارد.

البته این مشکل در گذشته هم کم و بیش وجود داشته است، اما این روز‌ها که حال محیط‌زیست مازندران با دلایلی همچون انباشت زباله‌ها، استفاده بی‌رویه از سموم کشاورزی، کاهش بارندگی و افزایش احتمال خشکسالی خوب نیست، این عدم توجه متولیان به ورود فاضلاب به دریاچه خزر نیز مزید بر علت شده است تا بیش از پیش این استان در زمینه زیست‌محیطی در معرض خطر قرار بگیرد.

محیط زیست مازندران در معرض خطر

هدایت فاضلاب‌های شهرک‌های ساحلی به دریای مازندران نگران کننده شده است، این را مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران می‌گوید، معضلی که حسین علی ابراهیمی کارنامی درباره آن تأکید می‌کند: «استقرار واحد‌های خدماتی و بین راهی سبب ایجاد آلودگی‌هایی در سطح رودخانه‌های مازندران شده و این نشان دهنده این است که توسعه گردشگری در مازندران غیرمسئولانه و خسارت بار به منابع طبیعی استان است.»

وی ادامه می‌دهد: «حساسیت مدیران برای حفاظت از محیط‌زیست باید جدی‌تر باشد تا حقوق شهروندی مدیریت شود.» در صورتی که مسئولان به این مهم توجه نکنند، زمان زیادی نمی‌گذرد که محیط‌زیست مازندران را آلودگی فرا می‌گیرد و دیگر به این سادگی‌ها نمی‌توان مشکلات این منطقه گردشگری را برطرف کرد. منطقه‌ای که هر ساله میزبان میلیون‌ها گردشگر از سراسر کشور هست و به همین خاطر باید حفاظت از آن با جدیت بیشتری دنبال شود.

لازم به ذکر است که بر اساس اطلاعات موجود خزر، به عنوان بزرگ‌ترین دریاچه جهان، سالانه ۴۰۰ میلیون متر مکعب فاضلاب به آن ریخته می‌شود که فقط ۴۰ درصد آن تصفیه می‌شود و ۶۰ درصد باقی مانده به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دریای خزر می‌ریزد.

این آلودگی‌ها نیز شامل مواد سمی همچون نیترات، فسفات، انواع و اقسام میکروب‌ها، کلیفرم‌ها، آنتروکک‌ها و پاتوژن‌ها هستند که از طریق خوردن آب وارد بدن انسان می‌شوند یا در تماس پوستی با بدن موجب انواعی از حساسیت‌ها و بیماری‌های جدی می‌شوند، از همین رو ضروری است هرچه سریع‌تر برای نجات این دریاچه بزرگ چاره‌ای اندیشیده شود.