به گزارش خزرتیترخبر، گفتمان های ریشه دار نه محو می شوند و نه فراموش و گفتمان « عملگرایی » هم از همین جمله هستند.

مدیران اصیل و کارنامه دار نه دست روی دست و پا روی پا می اندازند و نه آرام می نشینند حتی اگر زهر بی مهری را چونان جام شوکران سر کشند و عبدالحمید فرزانه سرپرست شهرداری ساری هم از همین جمله اند.

پس چه باک از عدم تداوم توسعه پایدار و همه جانبه ساری که در سایه «دکترین ریشه دار عملگرایی» و مدیران و مدبران کارنامه دار و اصیلی مانند شهردار سابق و سرپرست کنونی شهرداری مرکز مازندران و صدها خادم دیگر این دستگاه ، این کهن شهر پر افتخار را از اوج محرومیت به بزرگ شهری بدل ساختند که نام و آوازه اش اکنون فراتر از مازندران شنیده می شود؟

آری اینک و امروز مردم ساری از مرد و زن و پیر و جوان در جای جای شهر ، خود شاهدند و شهادت می دهند که روند توسعه و عمران شهری حتی یک روز هم متوقف نگردیده و با همان سرعت ‌ دقت و کیفیت به پیش می رود تا همگان شاهد تحقق وعده عملگرایان مبنی بر ساری شدن ساری و ساری ماندن ساری در اوج باشند این همه اما در حالی است که در میان اوج ناباوری ، حیرت و شگفتی ، برخی از « خاموشی » ساری سخن می گویند و از بر زمین ماندن فعالیت ها و عدم پیگیری پروژه ها داد سخن سر می دهند آن هم با ادبیاتی دور از انتظار ، ادعاهایی خلاف حقیقت و اتهاماتی چون بی کار و بی عار گشتن نیروهای خدوم و پر تلاش شهرداری ساری!

 تو گویی اینان که سوگمندانه و شوربختانه باید گفت: انتظاری دیگر باید بر آورده می ساختند و نیز به دلایلی که ذکر آنها فعلا ضرورتی ندارد  باید یار و یاور شهر و شهروندان می بودند به دلایلی که معلوم نیست  « واساری و واساروی » سر داده و به خطا بذر یاس می افشانند و اشگ ...می ریزند.

آیا یک لحظه از کنج خلوتکده خویش بیرون آمدن و دمی در کوچه کوچه های شهر قدم زدن و از نزدیک شور و شکوه و نه خاموشی و سکون شهر را به تماشا نشستن اینقدر سخت و سنگین است که زیر خنکای خلوتگاه می نشینند و بیانیه و فیلم می دهند و می سازند و از خاموشی ساری می گویند؟

حقیر آماده است هم برای این بزرگواران و هم برای دیگر « دلواپسان » تور ساری گردی با اتومبیل کولر دار راه بیندازد تا هم گرمشان نشود و عرق نریزند و هم شاهد تداوم عملگرایی باشند و اشک ماتم نریزند.