خزرتیترخبر:سال‌ها است کوه‌خواری بلای جان کوه‌های منطقه مرزن‌آباد شده و تراشیدن کوه‌ها به حدی پیش رفته که چند سال دیگر در معرض محو شدن قرار می‌گیرند، مگر قرار است که این دنیا تمام شود که اینطور عده‌ای از سرمایه‌داران با لودر و کامیون به جان طبیعت افتاده و عرصه‌های طبیعی منطقه را از بین می‌برند؟ رودخانه حفاظت شده چالوس که سال‌ها است دیگر زلال نیست.

ریزگردها، نابودی آبزیان، کوه‌خواری، فقدان احیای طبیعت! از کدام بگویم؟ فعالیت‌های بدون نظارت معادن شن و ماسه مرزن‌آباد و دادن مجوزهای متعدد از متولیان که حتی در یک منطقه به بیش از پنج معدن نیز می‌رسد، به خودی خود حجم آلایندگی را افزایش داده و عزمی جدی برای نابودی محیط‌زیست و منابع طبیعی است.

متاسفانه حال شهر اکسیژن (مرزن‌آباد) به واسطه معادن شن و ماسه خوب نیست، پیشروی و بهره‌برداری از معادن بدون اینکه سلامت طبیعت و جوانب محیط‌زیست رعایت شود و همچنین صدور مجوزهای متعدد قلب شهر مرزن‌آباد را به تپش انداخته است.

کوه‌های مرزن‌آباد بیش از ۱۰ سالی است مورد هجوم معدن‌کاران قرار گرفته است که این موضوع نه تنها سودی عاید مردم این شهر نمی‌شود بلکه فقط باعث نابودی محیط‌زیست و آلودگی هوا بر اثر گرد و خاک ناشی از سنگ‌شکن‌ها می‌شود و روستاهای خوش آب و هوای منطقه را به نابودی کشانده است.

رودخانه از گذشته مکانی زیبا برای آرامش و حتی برای رهایی از شلوغی و هیاهو بوده است اما امروزه نه خبری از زیبایی است و نه آرامش، معادن شن و ماسه بلای جان رودخانه چالوس شده و سالیان زیادی آن را بیمار کرده است و امروز از آب زلال، ماهی و شنای مردم خبری نیست.

*نابودی چشم اندازهای طبیعت و آلودگی رودخانه

بهنام کیاچهارباغی یکی از فعالان زیست محیطی مرزن‌آباد در اشاره به ماهیت معادن منطقه گفت: وجود این تعداد معدن، در وسعت محدود اطراف دریاچه قابل توجیه ‏نیست و فعالیت آنها در حالی است که روش خاک‌برداری، حفاری‌ و حمل و نقل آنها خارج از حد متعارف و استاندارد است.

وی افزود: رانش زمین‌های اطراف و در پی آن طغیان آب به سمت چالوس، علاوه بر آسیب‌های زیست‌محیطی و صوتی و نابودی چشم‌اندازهای طبیعی و آلودگی رودخانه حفاظت شده چالوس، خسارت‌های جبران‌ناپذیری نیز به بخش کشاورزی و گردشگری وارد کرده و در پی آن تهدید آبزیان موجود در این رودخانه و همچنین ابتلا روستاییان این بخش به انواع بیماری و خشک شدن گونه‌های علفی و درختچه‌ای به دلیل ریزگردهای موجود را از پیامده‌های منفی فعالیت این شهرک تولیدی ماسه در این منطقه عنوان کرد.

این فعال محیط زیست بیان کرد: طبق قانون و ضوابط زیست‌محیطی فعالیت‌های معدنی، نظیر محل انباشت و نگهداری باطله‌های معدنی، حفظ اراضی مرغوب کشاورزی و مرتعی، پیشگیری از فرسایش و تولید زهاب‌های آلوده همراه با رعایت جوانب زیست‌محیطی، باید در این معادن مورد توجه جدی قرار گیرد و همچنین رعایت حداکثر عمق مجاز بهره‌برداری از معادن روباز با رعایت اصول پایداری شیب‌ها و لحاظ کردن قانون تخصیص و احداث فضای سبز مشجر به میزان حداقل ۱۰ درصد سطح بهره‌برداری معادن باگونه‌های بومی در روستاهای اطراف باید توسط متولیان امر مورد ارزیابی و لحاظ قرار گیرد.

وی با اشاره به مطالبات مردم منطقه جهت تدابیر لازم مسئولان، اظهار کرد: انتشار گرد و غبار ناشی از استخراج و تردد وسایل حمل و نقل مواد معدنی در جاده‌ها نیاز به اتخاذ تدابیر لازم و مستمر دارد که از مطالبات جدی مردم منطقه است.

*اثرات نامطلوب معادن بر محیط زیست

جعفر صالحی یک دیگر از فعالان محیط زیست درباره مشکلات معادن عنوان کرد: معادن در منطقه ما متاسفانه مشکلات فراوانی را برای محیط‌زیست  و مردم منطقه به وجود آورده که مهم‌ترین آن گردوخاک و ریزگردها هستند که هر چند ممکن است در کوتاه مدت برسلامت مردم اثر مشهودی نداشته باشد ولی از اثرات سو آن در دراز مدت گریبانگیر اهالی خواهد شد و همچنین آلودگی صوتی ناشی از دستگاه‌های کوبه‌ای معادن در بسیاری از ساعات شبانه‌روز، این صدای آزار دهنده آرامش روحی و روانی مردم روستاهای همجوار معادن را به هم زده است.

وی از دیگر اثرات نامطلوب معادن متعدد را خارج از ظرفیت منطقه دانست و افزود: تخریب چشم‌اندازهای طبیعی منطقه، با یک سفر به دریاچه ولشت که منطقه نمونه گردشگری است و سالانه هزاران گردشگر از اقصی نقاط کشور و حتی خارج از کشور از آن بازدید می‌کنند کاملا مشهود است و چنان چهره زیبای منطقه را کریه و زشت کرده که توجه هر رهگذری را به خودش جلب می‌کند و آه و افسوس از نهاد آنها بر می‌آید.

وی افزود: قرار گرفتن این معادن در مجاورت رودخانه حفاظت شده چالوس و از همه مهم‌تر ذخیره‌گاه زربین‌های طبیعی که در نوع خود در جهان منحصر به فرد است می‌تواند قابل توجه و تامل باشد.

وی همچینن در ادامه گفت: از اثرات نامطلوب دیگر این معادن بر محیط‌زیست منطقه، از بین رفتن و یا کوچ برخی از گونه‌های جانوران که ما برخی از آنها را قبل راه‌اندازی این معادن به وفور در منطقه مشاهده می‌کردیم ولی چند سالی است متاسفانه خبری از آنها نیست.

وی ادامه داد: همچنین به واسطه گل و لای حاصل از تردد ماشین‌های سنگین در سطح جاده اصلی تهران چالوس حد فاصل پل ذغال تا مرزن‌آباد که در هنگام بارندگی باعث لغزندگی شدید و عامل تصادفات دلخراش و جبران‌ناپذیری شده و نیز قرار گرفتن این معادن در مسیر باد خطر ریزگردها را صد چندان کرده که این معضل بزرگ از چشم کارشناسان پنهان مانده و یا نادیده گرفته شده است.

این فعال محیط زیست به کشاورزی و دامداری مردم در گذشته اشاره کرد و گفت: در گذشته اقتصاد مردم منطقه بر پایه کشاورزی و دامداری بود که با توجه به عدم حمایت کافی دستگاه‌های مرتبط و عدم تناسب هزینه‌ها تقریبا در حال نابودی است، وجود این معادن هم مزید برعلت شده است چرا که چراگاه دام‌های منطقه به جهت نشست ریزگردها روی علف‌زار و گیاهان کیفیت چرا و سلامت دام‌های منطقه را در معرض خطر قرار داده است.

این مسئول اضافه کرد: در مجموع هجوم بی‌رویه معادن در این منطقه محدود،هم سلامت جسمی و روانی مردم را به مخاطره می‌اندازد و هم بر اقتصاد گردشگری که به نظر می‌رسد سمت سوی آینده منطقه در این مسیر گرفته است اثر نامطلوبی خواهد داشت کما این که تاکنون داشته و در آینده بیشتر خواهد شد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: نکته پایانی و مهم‌تر این است، مشکلاتی که بیان شد و ما روزانه شاهد آن هستیم و آن را لمس می‌کنیم، از نظر کارشناسان اخذ مجوزهای تاسیس معادن چیز دیگری است، در این بین یا استانداردهای تعریف شده برای مجوزها دارای ایراد اساسی است یا نظرات کارشناسان باید بازبینی و راستی‌آزمایی شود، یا باید از واقعیات موجود چشم‌پوشی کرد.

وی ادامه داد: ولی هر آنچه که هست در این مسیر حق سلامت شهروندان که با حق حیات که بنیادی‌ترین حق بشری است ارتباط وثیقی دارد به طور آشکار نقض می‌شود  و در این حق دولت  متعهد و مکلف به تضمین و رعایت آن است، امیدواریم روزی این مطالبه به حق مردم منطقه محقق شود.