خزرتیترخبر: اسفندماه سال 1399 بود که آمار قربانیان کرونا در مازندران کاهش پیدا کرد، شهرها از وضعیت قرمز خارج شدند و تب تند کرونا در کشور آرام گرفت اما با آغاز تعطیلات نوروز و سفرها پیک جدید از اواسط فروردین ماه جان گرفت و بار دیگر آمار قربانیان کرونا تا سه رقمی شدن پیش رفت و روز به روز تعداد مبتلایان افزوده شد اما خوشبختانه اکنون با ایجاد تمهیدات ویژه اندکی کرونا آرام گرفت و روند فوتی‌ها و مبتلایان رو به کاهش است اما خیلی نمی‌توان به این روند نزولی دل خوش کرد چون طی چند وقت گذشته و در ثبت نام انتخابات شوراها نشان داد اگر از همین حالا چاره‌ای اندیشیده نشود بار دیگر باید شاهد افزایش تعداد مبتلایان و همچنین قربانیان این ویروس خطرناک در استان باشیم.

پیش از این علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا در کشور پیش‌بینی کرده بود تا اواسط خرداد، شمار مرگ و میرها و ابتلاهای کرونا به پایین‌ترین‌ میزان پیک چهارم می‌رسد اما نشست‌های انتخاباتی پیش از رای‌گیری، دامنه شیوع را افزایش خواهد داد، پیش‌بینی کارشناسان و متخصصان حوزه کرونا هم همین است؛ آنها می‌گویند بعد از برگزاری انتخابات همزمان شوراهای شهر و روستا و ریاست جمهوری شاهد پیک بعدی کرونا، یعنی پیک پنجم خواهیم بود و دلیل آن هم تکرار سناریوی قبلی، پیش از تعطیلات نوروز است.

تصاویر منتشر شده در صفحات شخصی کاندیداهای مازندرانی از روزهای ثبت‌نام نیز‌ نشان می‌دهد که دست‌کم تا امروز کسی این مسئله را جدی نگرفته و اتفاقات پس از گذر از پیک‌های قبلی بیماری، همچنان و به شکل عجیبی درحال تکرار شدن است.

حال در شرایطی که هنوز جواب رسمی تائید صلاحیت نهایی شوراها در مازندران اعلام نشده، برخی کاندیداها که پاسخ احراز صلاحیت‌شان را دریافت کردند از هم‌اکنون مشغول اجرای برنامه‌های انتخاباتی خود هستند و خبرها حاکی از آغاز برگزاری جلسات تبلیغات حضوری در منازل و محیط‌های سربسته است که می‌تواند آغاز یک فاجعه دیگر در مازندران باشد، آن‌هم درحالی که تنها یک هفته از بازگشایی مشاغل درجه 2 و 3 در مازندران می‌گذرد و تمامی کسب‌وکارهای سراسر استان با ضرر و زیان هنگفتی در دوران همه‌گیری مواجه شده‌اند.

در چنین وضعیتی این پرسش مطرح می‌شود که چگونه برخی نامزدهای ورود به پارلمان شهری در مازندران با نادیده گرفتن شرایط بیماری کرونا در استان دست به چنین اقدامی می‌زنند؟ آیا افرادی که حتی برای سلامت و جان مردم ارزش چندانی قائل نیستند می‌توانند نمایندگان خوبی برای آن‌ها در شورای شهر باشند؟

بدون شک فردی که برای جمع کردن چند برگه رای بدون توجه به اوضاع کشور از این خانه به آن خانه و از این جلسه به آن جلسه می‌رود به چیزی غیر از منافع شخصی فکر نکرده و نمی‌کند، شوربختانه ژست‌ مردمی بودن در کشور و به‌ویژه استان مازندران همچنان مربوط به قرن ها پیشین است و افراد برای این‌که نشان بدهند چقدر با مردم صمیمی هستند خود را موظف به حضور در میان آن‌ها می‌دانند آن هم در شرایطی که ممکن است پس از هرکدام از این تجمعات یک یا چند نفر آلوده به ویروس شوند و یا از آن بدتر جان خود را در را ه گرم کردن تنور انتخابات از دست بدهند!

مسئله دردناک اما اینجاست که همین داوطلبان عزیز که با این‌کارها سبب بروز پیک پنجم کرونا در جامعه خواهند شد، در همین جلسات بدون آنکه خنده‌ای به لب بیاورند از زحمات شبانه‌روزی کادر درمان و جان‌فشانی آنان می‌گویند! انصافا در همین لحظه باید متوجه شد که چنین افرادی حتی برای حرف‌های خودشان هم ارزش قائل نیستند چه‌رسد به توصیه‌ها و گفته‌های دیگران، اما آیا می‌توان به چنین کسانی که از همان ابتدا فاصله میان حرف و عملشان چند برابر فاصله زمین تا مریخ است برای تحقق آینده درخشان در شهرهای مازندران اعتماد کرد؟ به نظر پاسخ منفی است.

نماینده‌ای که به جان مردم شهرش اهمیت ندهد بدون شک به حق و حقوق او نیز پایبند نخواهد بود و تمام مردم شهر را برگه هایی برای رای می‌بیند که تا وقت هست باید کاری کرد تا نام خودش روی آنان شود، شاید درسال‌های گذشته برای پی بردن به این‌که چه کسی برای مردم ارزش و احترام بیشتری قائل است باید تا روزهای پایانی تبلیغات صبر می‌کردیم اما با ورود کرونا بخش بزرگی از این اتفاق در همان روزهای نخست و حتی پیش از آغاز رسمی تبلیغات انتخاباتی روی داده‌است.

اما با این‌حال امیدواریم نهادهای نظارتی در روزهای آینده با چنین اتفاقاتی برخورد کنند و تذکرات لازم را برای اجرای صحیح پروتکل‌ها به نامزدهای محترم انتقال دهند، درغیر این صورت نمی‌توان از مردم خرده گرفت و در نهایت انگشت اتهام را به سوی آنان نشانه رفت، تا هنوز وقت هست باید به فکر چاره بود تا شاید کرونایی که در خرداد و تیر 1400 هنوز مهار نشده، جان‌های کمتری از ما مردم رنج‌دیده بگیرد.

یک جمله طنز آمیز و البته پر از کنایه وجود دارد که میگوید: از بین تمامی مواهب الهی، عقل تنها نعمتی است که به همه انسانها به اندازه کافی داده شده است،معنی و مفهوم این جمله این است که، خیلی بعید است که شما فردی را پیدا کنید که بگوید من بی عقلم و یا کاری که انجام می‌دهم از سر نادانی است!