خزرتیترخبر:  وحشت تمام وجودش را گرفته بود، از درد می نالید و هم از ترسی که وجودش را احاطه کرده بود، پرستاران به سرعت به طرفش نزدیک شدند و مداوایش را شروع کردند، دیگران چهره پر اضطراب را ندیدم، اما هنوز صدای ناله هایش در سالن می پیچید و بیمارستان را در خبری تلخ فرو برد، مردی در یکی از خیابان های وسط شهر توسط سگ های ولگرد گاز گرفته شد.

در چند ماه گذشته خبر گازگرفتگی سگ های بی صاحب تیترهای بوده که وحشت و ترس را در شهروندان ایجاد کرده است، اتفاقی که نه تنها به آسیب جسمی منتهی می شود، بلکه تا مدتها اضطراب حادثه در ذهن فرد حک خواهد شد.

اتفاق تلخی که به گفته مدیرکل پزشکی قانونی مازندران از ابتدای امسال به 73  مصدوم رسیده است، اما آمارها به همینجا ختم نمی شود، تلخ تر از آن اینکه کودکان هم قربانیه سگ های ولگرد می شوند، در ماه گذشته کودک 5 ساله بابلی که هنوز آرزوهایش جوانه نزده بودند بر اثر گاز گرفتگی سگ جان خود را از دست داد، اتفاق ناخوشایندی که با بی توجهی مسئولین امر سالهاست داغ فرزندی را بر دل خانواده نشاند و حتی برای کسانی که این صحنه تلخ را دیده اند سالهاست عذاب آور است.

سگ های بی صاحب به همین تیترها ختم نمی شوند، بارها در کوچه پس کوچه های شهر با دیدن آنان ترس و وحشت در اهالی منطقه خانه می کند و فیلم های زیادی در فضای مجازی از دعوا و جدل های این سگ ها با یکدیگر در کوچه پس کوچه ها دیده ایم که حتی تصورش هم سخت است.

اقدامات جزیره ای و کوتاه باعث شده امروز سگ های بی صاحب به یک معضلی لاینحل در مازندران بدل شود، اما باید پرسید ایا هنوز وقت آن نرسیده است که مسئولان مربوطه عزم خود را جدی تر کنند و استین های همت را برای برطرف کردن این معضل انجام دهند.

هرچند در بیشتر شهرهای استان ساماندهی صورت گرفته شده، اما در نهایت اتفاق رو به رشدی نمایان نیست و همچنان  این سگ های بی صاحب هستند که خیابان ها را قرق کردند.

سریال تکراری گاز گرفتگی سگ های ولگرد و برهم خوردن آرامش و امنیت شهروندان و یا حتی خاتمه دادن به زندگی افراد به چند تیتر خلاصه می شود و باز داستان از نو در شهری دیگر با همین ماجرا ..

نداشتن بودجه کافی، زمین مناسب برای ساماندهی، بالا بودن هزینه قیم سازی و... از علایلی برای کند شدن رفع این معضل می دادند، اما آمار پنهانی هزینه درمان هاری برای دولت چیزی کمتر از این نخواهد بود.

سگ ها نیز از موجودات خدا هستند و در آموزه های دینی ما  در خصوص آزار نکردن به حیوانات و احترام و مهربانی با آنان تاکید زیادی شده است و باید با اصول اخلاقی و اصولی به کاهش و کنترل سگ های بی صاحب پرداخت.

 بسیاری از متخصصان و کارشناسان این حوزه معتقدند که راه‌حل کنترل و کم شدن جمعیت سگ‌های ولگرد به روش گرفتن، عقیم سازی، واکسینه کردن و رها سازی است که می تواند موثر ترین و پایدارترین شیوه باشد در حالی که روش های خشن و یا مرگ آرام هیچ کدام راه حل مناسبی نیستند و نتایج مطلوبی نخواهند داشت.

پس از جمع آوری و عقیم سازی به نگهداری، واکسیناسیون، درمان انگل این سگ ها بپردازند و بعد با اموزش به شهروندان انها را در رها کنند.

پیروز کاویانی سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری آمل در این باره گفت: ساماندهی سگ های بلاصاحب با همکاری حامیان در دستور کار این سازمان قرار دارد و پگیگری جدی در این قضیه هستیم.

وی با بیان اینکه چندین سال است پیگیر جمع اوری سگ های بلاصاحب هستیم، عنوان کرد:کار جمع اوری و عقیم سازی سگ های بلاصاحب همواره در طول سال های اخیر از سوی پرسنل این سازمان صورت می گیرد و سگ ها به مرکز  نگهداری منتقل می گردند.

سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری آمل  تصریح کرد: یکی از عواملی که سب معضل اجرای طرح ساماندهی سگ های بلاصاحب گردید انتقال سگ ها از شهرها و روستاهای مجاور است و همچنین شاهد درگیری برخی از شهروندان هامین ما با عوامل اجرایی طرح بودیم که در برخی موارد با ایجاد خسارت همراه بود.

وی خاطرنشان کرد: به منظور ساماندهی بهتر سگ‌های بلاصاحب در نظر داریم مرکز نگهداری را با کلیه امکانات در کیلومتر ۴۰ محور هراز راه اندازی نماییم که در آینده نزدیک افتتاح خواهد شد.

قصه وجود سگ‌های ولگرد در این شهرستان ناتمام مانده و به یک معضل بزرگ تبدیل شده و هر روز بر تعداد این سگ‌ها افزوده می‌شود، در یک کوچه گله‌ای از سگ را می‌بینیم که به سمت و سویی در حرکتند و در مسیر خود رعب و وحشت زیادی هم برای رهگذران به وجود می‌آورند.

این روزها کرونا هم میهمان جامعه شده و وجود این تعداد زیاد سگ هم در کنار کرونا سلامتی جامعه را به خطر انداخته و تهدید جدی به‌شمار می‌رود و در اینجا غفلت متولیان امر نسبت به کسب این رتبه رخ‌نمایی می‌کند، به نظر می‌رسد موضوع وجود این همه سگ در شهرستان جدی گرفته نشده و هر چند وقت یکبار یک طرح اجرا می‌کنند و سپس به مدت طولانی طرح رها و یا به کندی انجام می‌شود و معضل به قوه خود باقی می‌ماند.

زوزه‌های شبانه سگ‌ها هم در جای خود موجب سلب آرامش و آسایش شده است به‌طوری که در مناطقی که منازل مسکونی در نزدیکی باغ‌ها و حاشیه‌های شهر قرار گرفتند این معضل بیشتر است هر چند کوچه‌ و پس کوچه‌های شهر هم خالی از حضور سگ‌ها نیست.

درب خانه را که باز می‌کنیم تا برای انجام کاری بیرون برویم با گله‌ای از سگ مواجه می‌شویم که در سایه مقابل درب جاخوش کرده‌اند و نگاه غضب‌آلودی هم به ما دارند، گویا معترضند که چرا درب را باز کردیم و آرامش‌شان را بر هم زدیم، گاهی ترس از اینکه نکند به ما حمله‌ور شوند از رفتن پشیمان‌مان می‌کند و دوباره درب را می‌بندیم و بی‌خیال ادامه راه می‌شویم.