به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از شمال نیوز، روزی که در انتخابات شورای چهارم به پای صندوق های رای رفتیم چه آرزوهایی در سر داشتیم و تا کجا به آرزوهایمان بال و پر داده بودیم،میخواستیم طلسم شهر را بشکنیم و در کنار منتخبانمان محمودآبادی آباد را رقم بزنیم .

همه ی شهر با همدلی و همزبانی و تنها برای تغییر و تحول محمودآبادی که سالها رنگ رونق و توسعه را به خود ندیده بود به پای صندوق های انتخابات رفتیم. آمده بودیم تا تعبیری باشیم برای همه واژه های که با رویا فاصله ای نداشت و میخواستیم به تمام شعارهای که از جنس کاغذ و بنر بود رنگی از نوع اعتماد و اعتقاد بکشیم.

با شوری برگرفته از شعور و وظیفه شناسی آمدیم و شما را به پاس چهره ای دلسوز و متعهد که نشان داده بودید !

 برای تحقق وعده های که محمودآباد را بروی کاغذ ، شهری آرمانی به تصویر کشیده بود انتخاب کردیم و امروز چقدر فاصله است بین آنچه شنیدیم و آنچه می بینیم و چه در سر داشتیم و امروز چه بر سرمان آمده است.

شهروندان با همدلی و اتحاد به میدان آمدند تا شما را به عنوان خادمین واقعی برای شهر برگزینند، شاید همزبانی حضورشان برای شما قابل تصور نبود و مردم منسجم و یکپارچه با حضور خود مطالبات و دغدغه های خویش را نمایان ساختند ولی امروز در سایه عدم تفاهم و تشنج حاکم بر اعضای شورای شهر، محمودآباد روزهای خوبی را سپری نمی کند.

روز شمار اعضای چهارمین دوره شورای اسلامی شهر محمودآباد در سرازیری دوران مسئولیت و اعتماد مردم است و متاسفانه باید گفت عملکردشان در سنجش شهروندان نمره قبولی نخواهد گرفت و حد انتظاراتی که از نفرات منتخب با توجه به سوابق مدیریتی و تحصیلی و تخصص میرفت تحقق نیافت.

بی شک باید قدردان مردمی فهیم و شریفی باشید که با سعه صدر، بی تفاوتیها و روزهای سرد محمودآباد را در هیاهوی شهرهای همسایه تحمل نموده و این در حالی است که در خارج از محمودآباد طی شب تا صبح یک پروژه عمرانی عملیاتی میگردد و در محمودآباد تعویض یک پرچم ، رویداد مهم شهری بشمار میرود .

اختلافات درونی و جناح بندی و چند دستگی در بین این اعضاء این روزها موضوع صحبت های محافل عمومی و خصوصی شهروندان است و در فضای نا آرام و مملو از تشنج و درگیری اعضای شورای شهر، نباید رویکرد بهتری برای اوضاع شهرداری متصور شد و جابجایی هر ساله شهردار و پرسنل اداری شهرداری خود گواه بر این ادعا دارد.

در آستانه دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار داریم و فضای حاکم بر شورای شهر محمودآباد به شدت متاثر از انتخابات پیش رو بوده و مبنای تصمیم گیریها منافع فردی و گروهی و مصالح عمومی جز دغدغه ها و ماموریتهای اینان محسوب نمی گردد.

در این چند سطر بنا نداریم ذربین بدست بگیریم و کنکاشی داشته باشیم بر اقدامات و عملکرد اعضای شورای شهر محمودآباد چراکه شهروندان محمودآبادی بهترین قاضی برای قضاوت و داوری آثاری که در شهر حاکم است می باشند ولی چیزی که مشهود است کشتی شهرداری محمودآباد به گل نشسته و اراده ای برای تحرک و به جریان انداختن این نهاد مردمی وجود ندارد.

متاسفانه این روزها  یاس و نا امیدی از گوشه گوشه ی شهرمان نمایان است و گویی وجدانی بیدار و دلی سوخته در شلوغی و بازار داغ یارگیری انتخابات و الویت های فردی و حزبی برای پویایی شهرمان وجود ندارد.

مسندی که امروز دوستانمان به همت شهروندان بر آن حاکمند خاستگاه و پایگاه مردمی دارد و با انتخاب مستقیم مردم بوده است و تغییر کلیه اعضای اسبق شورا اشاره به تغییر نگاه مردم به جایگاه و کارکرد شورا داشته ولی گویا دوستانمان هیچگونه رغبتی نسبت به تغییر نگاه مردم ندارند و عدم تعامل مستمر بین شهروندان و منتخبین منجر به شکاف اعتماد و همراهی مردم و شورا گردیده است .

آیا هنوز صدای مردم شهرمان به یادتان هست و یا از یاد برده اید دغدغه های جوانان دل آزرده و کم توقع شهرمان را؟

 آیا در تلاطم جناح بندی ها و حساسیت های شخصی فرصت این را خواهید داشت که به دردها و مطالبات به حق مردم تمرکز نمائید؟

انتظار میرود در سالی که از سوی مقام معظم رهبری به نام همدلی و همزبانی نامگذاری شده است شاهد این باشیم که این دو مولفه در نهادهای مردمی بیشتر از نهادهای دولتی نمایان گردد و این سوال همواره در ذهنمان مطرح نشود که آیا انتخاب این افراد برای عضویت در شورای شهر محمودآباد اشتباه بوده است؟؟

ظرفیت ها و قابلیت ها و استعدادهای بالقوه ای در این شهر نهفته است که نیازمند است در سایه همدلی و برنامه ریزی مدون و منسجم تبدیل به بالفعل شده و این شهر را از حالت سکون به شهری سرشار از شور و نشاط و پرتلاطم تبدیل نماید ولی امروز درطلیعه بی توجهی و روزمرگی شهرداری محمودآباد دقیقا نمیدانیم در فرآیند توسعه و پیشرفت کجا هستیم و به کجا قرار است برسیم ؟!