يکشنبه 15 آذر 1394-10:49 کد خبر:17103

تبعات احداث نیروگاه زباله‌سوز در جاده گردشگری ساری:

کارخانه زباله‌سوز تهدید جدی برای کشاورزی / دغدغه آلودگی زیست‌محیطی

ساخت نیروگاه زباله‌سوز، با فراز و نشیب‌های فراوانی روبه‌رو است و بسیاری از کشاورزان نسبت به ساخت این کارخانه دغدغه زیست‌محیطی و آلودگی آب‌های زیرزمینی را دارند.


 به گزارش خزرتیترخبرو به نقل از فارس،مشکل لاینحل زباله سال‌هاست گلوی برخی شهرهای شمال ایران از جمله مرکز استان مازندران را می‌فشارد، معضلی که دامنه آسیب آن پای گردشگری را لنگ کرده و سلامت مردم شهرستان ساری و روستائیان بخش چهاردانگه را به خطر انداخته است.

گریزی به گذشته می زنیم؛شنبه 31 اردیبهشت 1390 کلنگ ساخت نیروگاه زباله‌سوز در شهرک صنعتی شماره یک ساری با حضور محمدجواد محمدی‌زاده معاون رئیس جمهوری وقت و رئیس سابق سازمان محیط زیست کشور بر زمین زده شد.

این پروژه‌ از سوی مسئولان آن زمان، به‌عنوان نخستین نیروگاه زباله‌سوز کشور در شهرستان ساری معرفی شد، مسئولانی که این نسخه را برای مرکز استان مازندران پیچیدند بر این مدعا هستند که این نیروگاه بدون آلایندگی و با رعایت تمامی استانداردهای لازم در زمنیه بهداشت و محیط زیست در شهرک صنعتی ساری جایگذاری شده است.

پروژه نیروگاه زباله‌سوز در منطقه توریستی جاده دریا «فرح‌آباد» قرار دارد! جاده گردشگری، واحدهای مختلف دانشگاهی و تردد بالای جاده، نزدیکی به دریا و زمین‌های شالیزاری و کشاورزی یک طرف ماجراست و ماشین‌های حمل زباله که قرار است در این مسیر تردد کنند، طرف دیگر!

تهدید آلایندگی‌های زیست‌محیطی به مهم‌ترین دغدغه اهالی روستاهای اطراف نیروگاه زباله‌سوز و کشاورزان روستاهای بخش رودپی تبدیل شده است، کشاورزان بر این باورند که شیرابه‌های حاصل از نیروگاه زباله‌سوز در آب‌های زیرزمینی نفوذ کرده و موجب آلودگی آب زمین‌های کشاورزی منطقه می‌شود.

* کارخانه زباله‌سوز تهدید جدی برای کشاورزی منطقه

محمد رجبی یکی از کشاورزان ساروی با بیان اینکه نیروگاه زباله‌سوز نباید موجب متضرر شدن صنعت کشاورزی منطقه شود، گفت:مگر می‌شود در منطقه‌ای زباله انباشته، نگهداری کنند و بعد بگویند آلودگی ایجاد نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه بیش از 90 درصد مردم منطقه کشاورز هستند، اضافه کرد: کارخانه زباله‌سوز کشاورزی منطقه را تهدید می‌کند و کشاورزان نسبت به این مسئله معترض هستند.

این کشاورز بخش رودپی جنوبی ساری با اشاره به وجود شهرک صنعتی مصطفی خمینی در این منطقه، افزود: تردد بی‌شمار کامیون و تریلی در جاده باریک بخش رودپی با وجود شهرک صنعتی کم بود که در آینده خودروهای حمل زباله هم به آن اضافه می‌شود و این یک معضل جدی برای مردم منطقه است.

* دغدغه آلودگی زیست‌محیطی داریم

دیگر کشاورز بخش رودپی جنوبی ساری، اظهار کرد: مردم منطقه دغدغه آلودگی زیست‌محیطی کارخانه زباله‌سوز را دارند اما تاکنون هیچ کسی به ما این اطمینان خاطر را نداده است.

مسعود فتحی با بیان اینکه بنده در تحقیقات خود متوجه تهدید آلودگی آب‌های زیرزمینی به‌خاطر شیرابه‌های کارخانه زباله‌سوز شدم، ادامه داد: مسئولان با چه تدبیری می‌خواهند جلوی این فاجعه زیست‌محیطی را بگیرند؟ آیا مسئولان محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی ساخت کارخانه زباله‌سوز در قلب زمین‌های کشاورزی را تایید می‌کنند؟

وی به معضل ریختن شیرابه‌ها هنگام حمل خودروهای زباله در کف جاده اشاره کرد و گفت: هر هفته به‌خاطر شیرابه‌های زباله و برای ایجاد لغزندگی در جاده کیاسر شاهد تصادف و مرگ و میر هستیم و این سوال را از مسئولان باید پرسید که آیا قرار است مردم بخش رودپی هم در این جاده جان دهند؟

*تردد خودروهای حمل زباله در جاده فرح‌آباد اشتباهی بزرگ است

معضل ساخت نیروگاه زباله‌سوز در شهرک صنعتی ساری نه‌تنها مختص اهالی منطقه بخش رودپی نیست، بلکه دانشجویان چندین دانشگاه در جاده فرح‌آباد از این مسئله اظهار تعجب و نگرانی کردند.

صادق کمالی دانشجوی دانشگاه پیام نور ساری، اظهار کرد: تردد خودروهای حمل زباله در جاده فرح‌آباد یک اشتباه بزرگ است که به اقتصاد منطقه ضرر می‌رساند.

وی با بیان اینکه با تردد خودروهای حمل زباله، دانشجویان هر روز باید بوی بد زباله را استشمام کنند که این مسئله اصلاً خوشایند نیست، افزود:حتی اگر خودروهای حمل زباله در اواسط شب در جاده توریستی فرح‌آباد تردد کنند، بازهم شیرابه‌های آن در کف جاده باقی می‌ماند و سلامت و امنیت جان مردم و دانشجویان را تهدید می‌کند.

این دانشجو با انتقاد از ساخت نیروگاه زباله‌سوز در شهرک صنعتی و تردد خودروهای حمل زباله در جاده فرح‌آباد، گفت: مسافران دریا شبانه‌روز از جاده فرح‌آباد تردد می‌کنند که استشمام بوی زباله اصلاً برای مسافران و توریست خوش‌آیند نیست.

نماینده مردم ساری و میاندورود، با بیان اینکه مخالفت بنده را برای ساخت نیروگاه زباله‌سوز در شهرک صنعتی ساری در تاریخ ثبت کنید، اظهارکرد: این مصاحبه سند است و هیچ‌گاه تغییر موضع نمی‌دهم.

دامادی تصریح کرد: اینکه معضل زباله شهرستان ساری را باید برطرف کنیم، در آن شکی وجود ندارد، اما نباید با این عمل مشکلی به مشکلات مرکز استان اضافه کنیم.

وی با اشاره به اینکه در جاده چهاردانگه هم‎وطنان‌مان جان می‌دهند و یکی از علت‌های آن معضل زباله است، ادامه داد: یادمان باشد که برای حل یک مشکل نباید مشکل دیگری اضافه کنیم و برای حل مشکل یک منطقه، منطقه دیگری را دچار چالش نکنیم.

* نمی‌دانم آقایان دنبال چه‌چیزی هستند

نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی بر تصمیم‌گیری صحیح و علمی تاکید و اظهار کرد: در شهرک صنعتی کارخانه زباله‌سوز احداث می‌کنند و بنده نمی‌دانم آقایان دنبال چه چیزی هستند، حتی اگر بهترین تکنولوژی روز دنیا را هم برای این کارخانه استفاده کنیم، تجربه نشان داده مشکلات باقی می‌ماند.

این مسئول به سطح بالای آب زیرزمینی در بخش رودپی به‌خاطر نزدیکی با دریا بسیار بالا دانست و گفت:حجم بالای گردشگر در جاده خزرآباد، رفت و آمد دانشجویان چندین دانشگاه، حجم ترافیک جاده و ... از مسائلی است که باید در جانمایی کارخانه زباله‌سوز به آن توجه می‌شد که نشد.

دامادی بیان کرد: در شهرک صنعتی مصطفی خمینی ساری صنعت نان، پودر ماهی، فولاد، صنعت پلاستیک و ... وجود دارد و حالا زباله کم داشت که با تدبیر و درایت آقایان به آن اضافه شد.

وی با بیان اینکه با ایجاد کارخانه زباله‌سوز در استان موافقم، اما در این مکان که جاده توریستی کشور محسوب می‌شود، مخالفت جدی دارم، اضافه کرد: محل دفن زباله باید هرچه زودتر از منطقه چهاردانگه ساری خارج شود اما با تدبیر بهتر و در مکانی غیر از جاده توریستی و محل عبور و مرور دانشجویان.

نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی گفت: برخی‌ها مدعی شدند که این کارخانه را می‌توان در قلب شهر احداث کرد؛ این امکان وجود ندارد.

 این مسئول بیان کرد: بنده برای مخالفت از ساخت نیروگاه زباله‌سوز در جاده فرح‌آباد به‌صورت کارشناسی حرف می‌زنم، تعریف ما از جاده فرح‌آباد باید مشخص شود، چون این جاده با تردد بالا، توریستی بودن و وجود دانشگاه‌های متعدد جای تردد ماشین‌های زباله نیست.

براساس این گزارش، زباله یا همان طلای کثیف این روزها به یکی از مهم‌ترین معضل استان تبدیل شده و در بعضی مواقع به ایجاد اختلاف بین مسئولان شهری قرار گرفته که این مسئله نیازمند نگاه کارشناسی شده و علمی است.