به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از وارش نیوز، در اینکه انتخاب دولت تدبیر و امید در مورد استانداری مازندران یک انتخاب حداقلی ،سیاسی و کارشناسی نشده بود جای بحث نیست منتها سخن اینجاست که هر کسی با هر شرایطی استاندار شده است دست کم بعد از سه سال چند تا مشاور می توانست داشته باشد که راه و چاه را نشانش دهند.

یعنی در نهاد عریض و طویلی مثل استانداری مازندران اگر یک کارگروه توسعه استان وجود نداشته باشد دیگر باید فاتحه استانداری را خواند.

اکنون نزدیک به سه سال از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید می گذرد. انتظارات از این دولت در مازندران بسیار بالا بوده است. هم به دلیل اقبال گسترده مردم از ریاست جمهوری روحانی و هم نقش موثری که در تسری گفتمان اعتدال در کل کشور داشته اند. نخبگان مازندران هم در این راه سنگ تمام گذاشتند. از مشارکت در جلب نظر مردم برای انتخاب اصلح و هم جریان سازی  و هدایت افکار عمومی به سمت مطالبات مدنی و اقتصادی در سطح استان و کشور.

با همه این اوضاع و احوال شاهد بودیم که دولت در مورد مازندران آنگونه که شایسته مردم و نقش فعال آنها در جریان های جاری بود اقدام موثری انجام نداد. متاسفانه بجز تکرار شعارهای همیشگی و تعریف و تمجید از حضور حماسی و شورآفرین مازندرانی ها به ویژه ساروی ها در بهبهه انتخابات کار دیگری انجام ندادند. در مورد معرفی استاندار، گماردن فردی تقریبا ناشناخته با کمترین رزومه کاری در نهاد استانداری به نوعی رفع تکلیف و بی توجهی کامل به خواسته های بحق مردمی بود که با هزار امید و آرزو دل در گرو اعتدالیون گذارده بودند.

در حال حاضر شاهدیم که انتخاب حسن روحانی برای مازندران نه تنها فایده ای نداشت بلکه مردم در مقاطعی متضرر هم شده اند و نفع این انتخاب بیشتر رویکرد رفع تحریم ها را مد نظر داشته است که آنهم برای مازندرانی ها نقش حلوای نسیه ای را دارد که معلوم نیست کی می خواهد دهان مردم را شیرین کند.

با دیدن چنین شرایطی استاندار مازندران که قول تغییر چهره استان در مدت دوسال را به مردم داده بود اکنون دچار روزمرگی فاحشی شده است که معلوم نیست واقعا با این وضعیت استان ما ره به کجا خواهد برد.

آبروریزی سفر رئیس جمهور به مازندران و عدم استقبال مناسب مردم به همراه تعریف نشدن طرح و پروژه ای قابل توجه و بزرگ برای توسعه استان و همچنین ماجرای تاسف برانگیز منطقه آزاد تجاری که به دلیل عدم گزارش دهی مناسب استاندار و بعضا رویکرد منطقه گرایی در بدنه استانداری مازندران به وقوع پیوست به حادثه ای تاریخی بدل شد که سال ها می تواند به عنوان مثال در کتاب های درسی مورد استفاده قرار گیرد! اما جالب اینجاست که با نگاهی به دور و برمان این آه و افسوس دو چندان  می شود.

انتخاب دولت در استان های مجاور بسیار بهتر و کاراتر از مازندران بوده است.

استاندار گلستان که سابقه مدیریتی مشخصی داشته است از هنگام روی کارآمدن در استانداری دو رویکرد مهم توسعه همه جانبه استان و شهر گرگان را مد نظر قرار داد.

بر خلاف استانداری مازندران که حتی توان معرفی منطقه آزاد را هم نداشت و مرکز استان را هم مانند شهرهای درجه دو و سه می بیند اما صادقلو استاندار کارکشته گلستان گره کار را پیدا کرده و با کمک کارشناسان برای باز کردن آن تلاش مضاعف به خرج داد.

در مازندران به گواه دوست و دشمن اقداماتی که عبوری شهردار جوان ساری به تنهایی برای مرکز استان انجام داد بسیار شگفت انگیز و غیر قابل باور بود. اگر همراهی و مساعدت استانداری هم به این تلاش ها افزوده می شد به طور حتم اتفاقات بزرگی برای مازندران و شهر ساری به وقوع می پیوست.

در مقاطعی استانداری و کمیسون ماده پنج موانع بزرگی در راه پیشرفت مرکز استان بودند مانند مسئله میدان ابن شهرآشوب یا تخصیص نزدیک به بیست میلیارد تومان از تهران که به گفته بعضی از مسئولان شهرداری،استانداری مازندران تمایلی به واریز این بودجه که مختص ساری بود نداشت و معتقد بود باید در کل استان توزیع شود.

در نقطه مقابل استاندار گلستان در یک حرکت نمادین در مراسم افتتاح زیرگذر در گرگان حاضر شد، به رسم تشکر از خدمات حسین صادقلو یک قطعه تابلو فرش به وی اهدا نمود و با دفاع تمام قد از شهردار گرگان به دلیل حمایت مردم از وی سخنرانی کرد و قول داد که مبلغ شصت میلیارد تومان از حساب استانداری برای شهرداری گرگان واریز گردد و تازه این بخشی از کمک های استانداری به مرکز استان می باشد!

حالا تصور کنید اگر عبوری با چنین عملکرد بزرگی که بودجه شهرداری ساری را تا دو برابر شهرداری گرگان و پنج برابر شهر دوم استان و نزدیک به شهرداری رشت ارتقا داده است در گرگان مستقر می شد چه حمایتی از وی می کردند؟

اینجاست که باید علاوه بر حسرت خوردن نسبت به نحوه رویکرد و مدیریت مجموعه استانداری گلستان که روزی در بدنه همین مازندران بوده است با نگاه ضعیف استانداری مازندران به مفهوم توسعه ، تنها امیدوار باشیم که خیر این دولت تدبیر و امید به مازندران هم برسد و با انتخاب یک استاندار عملگرا و قدرتمند هم ساری و هم استان از این وضعیت فلاکت بار خارج شوند.