دوشنبه 1 شهريور 1395-14:7 کد خبر:30705

احمد رضا بکران بهشت :

اقتصاد، کشاورزی و گردشگری در نگین گم شده دودانگه

منطقه دودانگه با دارا بودن قابلیت ها ژئوفیزیکی ، ساختار مناسبی را برای رشد و توسعه کشاورزی برای کشت گیاهان دارویی و درختان سیاه ریشه دارد.


خزرتیترخبر:دودانگه در جنوب شهرستان ساری منطقه ای است با یک شهر (فریم شهر) و 56 روستا و با وسعت تقریبی 570 کیلومتر مربع و فاصله زمانی حدودا یک ساعته با مرکز مازندران ، از لحاظ آب و هوایی ییلاقی با جمعیت 15 هزار نفر ثابت و 35 هزار نفر متغیر می باشد .

این بخش با دارا بودن مکان های دیدنی مثل برج رسکت و چشمه گرگین آباد ، شیرین رود و مراتع  چشم انداز زیبای بنافت، رودخانه تلار ، چشمه عاروس و داماد، آبشار ابن و شهر قدیمی پریم ، جلگه زیبای فریم و جنگلهای انبوه و سرسبز که هر کدام در نوع خودش می تواند در جذب گردشگران زیادی به این مناطق موثربوده و صنعت گردشگری این بخش را رونق دهد .

احمدرضا بکران بهشت که چند سالی مسئولیت بخشداری دودانگه ساری را به عهده داشته در یک نگاه دودانگه شهرستان ساری را به این صورت توصیف کرده  است :

 دودانگه نگین گم شده در حوزه اقتصاد مقاومتی است ، که می توان با بهره گیری از ظرفیت ها و پتانسیل های موجود در این بخش نسبت به پویایی منطقه در عرصه استانی و ملی و یا حتی فرا ملی دربخش صادرات گام های مفیدی برداشت و اگر با نگاه آینده نگری به بخش دودانگه ساری بنگریم وبرای رفع مشکلات موجود در این بخش هم چون زیر ساختها ( راه ارتباطی آب آشامیدنی ، آب کشاورزی ،توسعه  برق منطقه ، باغداری ، دامپروری و ....)گام های اساسی برداشته شود.

این بخش در حوزه های کشاورزی و جذب گردشگری و توریستی و فعال شدن شهرک صنعتی دودانگه و ایجاد اشتغال جوانان و رونق اقتصاد در معیشت زندگی اهالی از مهم ترین مناطق خواهد بود.

منطقه دودانگه با دارا بودن قابلیت ها ژئوفیزیکی ، ساختار مناسبی را برای رشد و توسعه کشاورزی برای کشت گیاهان دارویی و درختان سیاه ریشه دارد که از سال 1390 تا 1393 با همکاری بخشداری و کارشناسان جهاد و با همراهی شوراها و دهیاران عزیز در حوزه کشاورزی به صورت ویژه در اراضی شیب دار به کشت زعفران و گل محمدی و نزدیک به 120 هکتار کشت درختان سیاه ریشه (سیب ) در اراضی شیب دار اقداماتی صورت گرفت .جالب این که مرغوبیت اسانس  گلاب محمدی دودانگه پس از ارسال به دانشگاه کاشان 24%بوده که در مقایسه با گلاب قمصر کاشان 18%. است از مرغوبیت بیشتری برخوردار بوده است و این امر نوید خوبی است برای توسعه این گیاه در اراضی شیب دار که در سال 1390 با تلاش جهاد کشاورزی بخش ، 20 هکتار از اراضی شیب دار دودانگه به زیر کشت این گیاه رفت و کشاورزان عزیز کاملاً شاهد بودند که با همکاری بخشداری و جهاد کشاورزی ، توزیع نهال گل محمدی و انجام آبیاری تحت فشار در این اراضی به صورت رایگان در اختیار کشاورزان قرارگرفت که بادریافت مجوز برداشت آب کشاورزی از رودخانه های بخش برای 600هکتار از اراضی کشاورزی هفت روستای دودانگه باعث ترغیب  دیگر کشاورزان شد .

اراضی شیب دار این مناطق که چند سالی بلا استفاده رها شده بود بار دیگر زیر کشت رفته و بیش از 50 هکتار از اراضی دودانگه  زیر کشت این گیاه دارویی و زینتی رفت. 

همچنین با توجه به دارا بودن خاک مرغوب ،کشاورزان برای استفاده خوراکی و دارویی خودشان زعفران کشت نمودند و الان بیش از 10 هزار متر مربع در تمام روستاها ی منطقه دودانگه این گیاه را کشت  می کنند و بعضی از کشاورزان هم این گیاه را به صورت سنتی خشک و بسته بندی کرده به فروش  می رسانند . کشت  درختان سیاه ریشه هم پتانسیل خوبی وجود دارد به طوری که یکی از سرمایه گذاران 120 هکتار از اراضی شیب دار روستای کرچاه را  به کشت درخت سیب اختصاص داده و انشاالله تا یکی دو سال آینده سیب دودانگه ساری از نظر کیفیت و مرغوبیت با سیب دماوند و یا سیب ارومیه و شهرهای دیگر رقابت در صادرات را آغاز خواهد کرد.

با کمی حمایت و جذب سرمایه گذارو فراهم نمودن زیر ساخت در حوزه صنعتی که متناسب با این محصولات باشد وصدور مجوزهای لازم به همراه اعطای تسهیلات و وامهای کم بهره به منظور  جذب سرمایه گذاران و فعال نمودن شهرک صنعتی این بخش می توان  از نظر اقتصادی و صادرات در سال اقتصاد مقاومتی و اقدام وعمل حرکت رو به جلو داشته باشیم .

و اکنون نوبت مسئولان استان است که به این بخش نگاه ویژه ای داشته باشند، چرا که کشاورزان با فرهنگ سازی هایی که در امر ترویج توسعه کشاورزی در سه سال گذشته صورت گرفته، آمادگی لازم را دارند تا زمینهای بلا استفاده اجداد و نیاکانشان را بار دیگر به زیر کشت محصول پردرآمد ببرند اما بی توجهی  مسئولان به حوزه کشاورزی ، گردشگری و اقتصادی و بی مبالاتی آنان به مطالبات مردم در این منطقه ، فراهم نساختن زیر ساختهای لازم برای ظرفیت سازی بهتر اقتصادی همه وهمه بی انگیزگی وکم شدن ذوق و شوق کشاورزان در امر توسعه کشاورزی ( کشت گل محمدی ، زعفران و درختان سیاه ریشه ...) را در پی داشته و بی میلی سرمایه گذارانی که مایل هستند در این منطقه صنعت کشاورزی و گردشگری فعالیتی داشته باشند را فراهم می نماید .

همان طوری که در موارد فوق مطرح شد بخش دودانگه   قابلیت هایی دارد و در کنار آن از مشکلاتی هم رنج می برد . لذا بنده معتقدم باید طرح جامعی   « تحت عنوان طرح جامع توسعه دودانگه  با محوریت کشاورزی و گردشگری ، آب و راه ارتباطی » تهیه شود و توسعه بخش بر اساس ظرفیت ها و اولویت ها در یک مسیرمنطقی پیگیری گردد.