به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از بلاغ، همایش روز عصا سفید در استان مازندران با کلی دعوت نامه و هماهنگی بگیر و ببند دعوت از نابینایان، دغدغه از عدم حضور میهمانان در استان مازندران مانند سنوات قبل برگزار شد.

در این همایش همه صحبت کردند به جز نابینان، همایشی که فقط برگزار می‌شود تا کارتابل کاری مسئولان و دست اندرکاران استانی پر شود و بتوانند گزارش کاری ارائه دهند و عکس یادگاری بگیرند و اظهارات آنها در بوق و کرنا شود و بس!

به عنوان نمونه در همایش روز عصای سفید در استان مازندران چه مشکلی از نابینایان حل شد، چه قولی داده شد، از سال گذشته تا کنون وضعیت نابینان در استان چه تغییری کرد، جز در مرکز استان که برای تردد نابینان در خیابان‌های ساری بهینه سازی شد اتفاقی دیگر در این حوزه برای نابینان افتاد.

حداقل در اینگونه همایش وقتی از یک مسئول استانی دعوت می‌شود قولی وعده‌ای وعیدی گرفته می‌شود، یا در اینگونه همایش‌ها مسئول استانی طرحی را افتتاح می‌کند.

استاندار مازندران به عنوان میهمان ویژه  در این همایش اظهار کرد، از این فرصت باید استفاده شود تا نیازهای نابینان و کم بینانایان به تصویر کشیده شود، آقای استاندار شما به این همایش دعوت شدید که از نزدیک ببینید که نابینان چه نیازی دارند؟

با چند نفر از نابینان در این همایش صحبت کردید؟

آیا حداقل در این همایش که به نام این افراد بود اطرافیان شما اجازه دادند که حداقل دو نابینا به شما نزدیک شوند حداقل دل گویه‌ای داشته باشند؟

وی با اشاره به اینکه در گذشته کم‌کاری‌هایی در این زمینه شده‌ است، تاکید کرد: دولت در زمینه حل مسائل مربوط به نابینایان که کودکان و سالخوردگان بیشترین جمعیت آن را تشکیل می‌دهند دستورالعمل و برنامه‌های خوبی دارد.

برادر من دولت شما برای نابینان چه کار کرد که حداقل بخشی از کم کاری گذشته را جبران کند؟

حداقل دو مورد از دستورالعمل و برنامه را اعلام می‌کردید که این همه آدم که از حضور شما در این همایش خرسند شدند تحفه‌ای با خود می‌بردند.

البته استاندار مازندران در لا به لای صحبت‌های خویش توسعه خوبی به مسئولان بهزیستی استان کرد و گفت: افراد در دور دست را که نیاز به خدمات دارند شناسایی کنیم و نیاز‌های آنان را برطرف کنیم.

این موضوع نکته بسیار به جایی بود که انتظار است مسئولان بهزیستی نسبت به کمک به افراد و اقشار آسیب پذیر اقدام کنند و این در حالی است که برخی از خانواده‌ها در مناطق دور دست از خدمات اولیه محروم هستند.

به نظر می‎رسد که مسئولان بهزیستی استان مازندران آنطور که باید و شاید حساسیت لازم را در جامعه نسبت به رسیدگی به افراد معلول و نابینا ایجاد نکردند، غیر از خیابان‌های ساری که برای نابینان مناسب سازی شد، که آنهم تدبیر مسئولان شهری بود و بس!

درب بسیاری از مراکز و ادارات و نهادها و حتی بانک‌ها به روی معلولان و نابینان بسته است، به این دلیل که امکان تردد برای معلول وجود ندارد، بانک ملی که خودش را نماد خدمت می‌داند در میدان امام حسین ساری مسیری را برای تردد معلولان باز نکرد و افراد جوان برای بالا رفتن از آن دچار مشکل می‌شوند.

برای یک معلول و نابینان همه روزها روز معلول است، انتظار است که معلولان و نابینان به صورت ویژه‌تر نه از سر ترحم و دلسوزی بلکه از سر وظیفه‌ای که مسئولان نسبت به آنها دارند ویژه‌تر دیده شوند.

باید بپذیریم که حق معلولان و نابینان در جامعه آنطور که باید و شاید داده نشد و تریبونی هم ندارند که صدای آنها باشد تا بتوانند مشکلات و نارسایی‌ها را مطرح کنند تا حداقل درد و دل آنها در جامعه مطرح شود و مسئولان بهزیستی نتوانستند حساسیت  لازم را در بین مسئولان استانی برای رفع مشکلات معلولان، نابینایان ایجاد کنند.