به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از عبارت، مرکز استان؛ عنوانی پر طمطراق که بسیاری از شهرهای کشورمان از موهبات آن بهره های فراوان برده و از مزایای ان استفاده ها کردند و به توسعه نسبی رسیدند اما این عنوان برای ساری مرکز استان مازندران داستان متفاوتی دارد.

 ساری شهری است که خدمات استانی و ملی را با بودجه های شهرستانی ارائه می دهد و هزینه بسیاری از پروژه هایی که جنبه ملی دارند و از نتایج آن همه بهره مند می گردند از جیب اهالی شهر پرداخت می شود.

آخرین نمونه از این دست پروژه ها کمربندی شمالی ساری است کمربندی که اتمام آن چیزی قریب به 40 سال به طول انجامید.

نکته نگران کننده تر این است که پاسخ دولت عموما به انتقادها در این زمینه خصمانه بوده است. به عنوان مثال زمانی که عبوری شهرداری ساری، سه سال پیش به دلیل تاخیر در انجام این پروژه که متولی آن اداره راه و شهرسازی بود، مدیرکل وقت این دستگاه را با این جملات مورد انتقاد قرار داد:چقدر برای بازگشایی سه راه جويبار به 22 بهمن ساري وقت صرف كرديد مي دانم كه اصلا دغدغه براي احداث اين پروژه نداريد، پيشرفت كمربندي شمالی ساري و کمربندی بابل را باهم مقايسه كنيد، كمربندي بابل بازگشايي شده و پول تملك زمين پرداخت شد، اما به ساري كه مي رسد مي گويند ما اعتبار نداريم.

با این پاسخ از سوی مدیرکل راه و شهرسازی استان مازندران مواجه شد:آقای عبوری شما شهردار ساری هستید و احداث کمربندی به شما ربطی ندارد شما به پروژه های شهری خودتان برسید.

بعدها اما به دلیل اینکه عدم اتمام این کمربندی که مشکلات زیادی را برای اهالی ایجاد کرده بود و به منظور تسریع و تسهیل در انجام پروژه "شهرداری ساری" حتی مدیریت بخشی از انجام پروژه که شامل شناسایی و تملک زمین بود را به عهده گرفت و به وظیفه خود به طور کامل عمل نمود اما عدم احداث روگذر از سوی اداره راه و شهرسازی و البته احداث زیرگذرهای غیر استاندار 22بهمن و ارم مشقّات و خطرات زیادی را برای مردم ایجاد نمود.

سوالی که اکنون ذهن شهروندان ساروی و افکار عمومی را به خود مشغول کرده این است: نقش فرماندار مرکز استان و نمایندگان ساری در مجلس شورای اسلامی به ویژه آقای دامادی که در زمان اجرای این پروژه مسئولیت داشته و عضو کمیسیون عمران مجلس نیز بودند و از نزدیک شاهد پیشرفت غیراستنادر آن بودند، چیست؟

این سوال را باید از رمضان شجاعی کیاسری هم پرسید، هرچند او امروز در مسئولیت نمایندگی نیست، اما باید پاسخگوی ضعف نظارتی خود باشد، اما عضویت نماینده جوان ساری در کمیسیون عمران بار مسئولیت وی را دوچندان می کند!

آقای حسین زادگان فرماندار محترم شهرستان ساری آیا بهتر نیست به جای اجرای برنامه هایی مانند تابستان شاد که جزو وظایف  ذاتی حوزه مسئولیت شما نیست و دستگاه های دیگری متولی آن هستند، بودجه تخصیص یافته به این برنامه ها را  صرف برطرف کردن مشکلات اساسی مردم که از وظایف حاکمیتی شماست،  از جمله منطقه 22 بهمن  می کردید که امروز با این مسئله امنیتی مواجه نشویم؟ بهتر نبود علاج واقعه قبل از وقوع می کردید؟

البته این به معنای مخالفت بنده با اجرای برنامه های شاد نیست، بلکه سخن این است که حفظ جان مردم اولویت فرمانداری است تا برگزاری جُنگ خنده!

 این پاک کردن صورت مسئله و پرت کردن حواس هاست و معلوم نیست این مسیر باید جان چندتن دیگر را بگیرد تا آقایان تکانی به خود بدهند!

آیا بهتر نیست که ایشان  و دیگر مسئولین پیگیر مطالبات به حق مردم مرکز استان در مواردی از جمله جذب بودجه های استانی و ملی برای احداث پروژه هایی نظیر روگذر و بهسازی کمربندی 22 بهمن باشند که با مواردی مانند اینکه 75% بودجه دهیاری ها به بابل و آمل اختصاص یافته مواجه نشویم؟

همچنین استانداری مازندران، مدیرکل راه و شهرسازی( که بدترین نمونه در یک دهه اخیر مازنردان بوده است) و معاونت عمرانی استانداری نیز باید پاسخگو باشند.

آقای فلاح باید نبیان؛ معاون عمرانی اش را مواخذه کند که مدیریت فقط نق زدن و اشاره به ارثیه پروژه های نیمه کاره قبلی نیست، بلکه مدیریت اتمام آن پروژه ها یا تلاش برای برطرف نمودن نواقص است.

 از علی اصغر یوسف نژاد؛ نماینده ساری و عضو هیات رئیسه هم انتظار می رود با توجه به محبوبیت و جایگاه ویژه اش هرچه سریعتر فکری برای این کمربندی شمالی ساری کند و از طریق تریبون مجلس وزیر را مورد پرسش قرار دهد!

اتفاق 22 بهمن به افزایش نارضایتی نسبت به عملکرد دولت آنهم در شهری که بیشترین رای را به او داد منجر شده و فرمانداری، اداره کل راه و شهرسازی و معاونت عمرانی استانداری باید در این زمینه پاسخگو باشند.

افکار عمومی عملکرد شما به ذهن می سپارند بهتر است به گونه ای عمل کنید تا در آینده شرمنده مردم نشوید و یادگار خوبی از دولت تدبیروامید به جای بگذارید.