خزرخزر: دین اسلام دینی سراسر زیبایی و خوبی است، دینی که انسانیت را سرلوحه خود قرار داده‌ است و مسیر رسیدن به کمال را برای بشریت به ارمغان آورده‌ است.

دینی که برای حفظ حریم مرد و زن و نشان دادن بزرگی انسان، سفارشات متعددی را به بشریت کرده‌ است که از آن جمله می‌توان به حجاب اشاره کرد.

حجاب مرد و زن همان نقطه روشنی است که مسیر کمال را برای افراد، درخشان خواهد کرد، حجابی که تفاوتی بزرگ می‌شود میان باور و پایبندی به سفارشات اسلام و انکار آن.

با فرا رسیدن فصل گرما، غفلت از این توصیه خداوندی بیشتر به چشم می‌خورد، غفلتی که گاه بستن چشم‌های مسئولان بر روی حقایق جامعه، ایجاد می‌شود.

بانوان بابلسری بار دیگر اجتماع اعتراض‌آمیز خود را به راه انداختند تا باوری را فریاد کنند که امروزه کم کم به فراموشی سپرده می‌شود، باوری که گاه مسئولان هم از آن به تسامح می‌گذرند و غفلت از آن را به اشتباه به آزادی تعبیر می‌کنند.

آزادی از مفاهیم مورد تأکید دین اسلام است اما برخی آزادی را به بی‌حجابی و بدحجابی تعبیر می‌کنند.

آزادی همان نجات روح انسان از بندهای نفسانی است که قطعا پایانی جز زیبایی نخواهد داشت که سعادتمندی را برای من و تو به ارمغان می‌آورد، اما زیرپا گذاشتن قانون حجاب عین اسارت است که مغایرتی فاحش با مفهوم آزادی دارد.

آنچه که بیش از همه در این اجتماعات می‌درخشد عدم توجه مسئولان است.

حجاب به عنوان یک قانون در جامعه مورد پذیرش قرار گرفته‌ است، چرا باید افراد جامعه برای اجرای این قانون صدای خود را به گوش مسئولان برسانند؟ چرا اجرای قانون را مردم باید از مسئولان بخواهند؟ مگر همین مسئولان مجریان قانون نیستند.

گاهی بحران بدحجابی در شهرهای توریستی به حدی می‌رسد که مردم ساکن در آن شهرها نیز خود باید به پا خیزند و اقدامی کنند.

کشوری که اسلامی است و قانونی را می‌پذیرد باید برای به اجرا در آوردن آن قانون، گام مثبتی بردارد.

مهم‌ترین اقدام در راستای باور بانوان سرزمینمان همان فرهنگ زیبای حجاب است که باید در مردمان ایران اسلامی نهادینه شود.

فرهنگ‌سازی که باید با اقدام مسؤولان از کنار سواحل و جنگل و شهرهای توریستی آغاز شود و لذت سفر را برای مسافران دو چندان کند.

فرهنگی که با لبان خندان روحانی جوانی میان جوانانی که گمان می‌کنند آزادی یعنی پوشش آزاد، رخ می‌نماید و جرقه کوچکی می‌شود که کمی هم در خصوص زیبایی اسلام بیاندیشند.

تمام قانون‌شکنی‌ها از غفلت‌هایی است که مجریان غافل شدند، غفلتی که مانع شد تا فرهنگ احترام به آن قانون در بین مردم نهادینه شود.

کاش تمام مجریان قانون از خواب غفلت بیدار شوند و کمی هم دغدغه اسلامی و مردمی پیدا کنند.

اگر درد مجریان و مسئولان برپایی اصول و باورهای ناب اسلام در جامعه باشد، دیگر نیازی به فریاد زدن مردم نیست تا وظایف مسئولان را به آن‌ها یادآوری کنند.

تنها کمی تفکر نوین اسلامی نیاز است تا جوانان خود، مشتاقانه به سمت اصول پُر از زیبایی اسلام روی آورند و مسیر سبز بندگی را تا رسیدن به خودِ خودِ خداچراغانی کنند.

تنها کمی تفکر کافی است...