به گزارش خزرخبر و به نقل از عبارت، درست مثل تماشا کردن وضع حمل یک حلزون می ماند؛ آرامِ آرامِ آرام، باید آنقدر به مودم چشم بدوزی تا خدایی نکرده یک لحظه چراغ اینترنت روشن شود و تو درست مثل یک زندانی که بعد از 1 هفته اجازه دارد دوش بگیرد آنقدر دست و پایت را گُم می‌کنی که حتی فرصت نمی شود موزیلا را باز کنی، چه برسد به اینکه بخواهی واژه‌ای را گوگل کنی،حالا باز کردن سایت که بماند!!

قرار بود به همت مخابرات مناطق ساری به فیبر نوری مزیُن شوند تا خیرِ سرمان سرعت بالای اینترنت را تجربه کنیم اما فعلا و با گذشت بیش از ۴ سال همچنان مشغول تجربه کردن قطعی های پیاپی و بلند مدت هستیم.

متاسفانه از روزی که فیبرنوری در برخی محله‌های ساری از جمله محلات بسیار پرتراکم پیروزی، سلمان فارسی و پارک ملل راه اندازی شد خواب و خوراک از کسانی که شغل یا سرگرمی شان به اینترنت وابسته است گرفته شده.

این فیبر گرانقدر نوری از طرفی دیگر پدر انحصارگرایی هم هست،در مورد خطوط عادی اگر شما از سرویس دهی مخابرات راضی نبودید به راحتی شرکت خود را عوض می کردید و به سراغ بخش خصوصی می رفتید اما حالا هیچ انتخابی جُز مخابرات وجود ندارد، زیرا شرکت های خصوصی به خطوط نوری خدمات نمی دهند و این یعنی « بی اینترنتی زوری/ به اسم فیبرنوری»

اگر بخواهید برای رفع مشکل با شماره 2020 تماس بگیرید باید صبرایوب و عمر نوح داشته باشید، آن خانم خوش صدایی که شماره شما را در صف اعلام می کند یا در توهم به سر می‌برد یا اینکه شمردن بلد نیست چون در هرحالت دفعه اول که تماس برقرار می شود شما نفر دوم هستید اما چند دقیقه بعد نفر سیزدهم یا بیشتر می شوید و النهایه هرگز هم در صف جلو نمی آئید، بنابراین راهی نمی ماند جز اینکه باروبندیل را جمع کنید و خودتان به مرکز مخابرات مربوطه بروید.

در آنجا هم کمبود کارمند و حقوق پائین( بعد از واگذاری درخشان مخابرات توسط آقای احمدی نژاد) مثل پُتک توی سرتان می خورد، چون اگر قرار باشد کسی به مشکل شما رسیده گی کند باید حداقل 3 الی 4 روز صبر کنید و این یعنی ورشکستگی برای کسب و کارهای اینترنتی!

پیام های مردمی درباره ضعف خدمات دهی اینترنت مخابرات ساری آنقدر بالاست که به نظر می رسد مسئولان باید فکری جدُی برای آن بکنند، این خدمات دهی ضعیف باعث شده است که دیگر کمتر خانواده ای در محلات دارای فیبر نوری از خدمات ثابت اینترنت استفاده کنند و آن را با اینترنت همراه جایگزین نماید، اما آن نیز دردسرهای خود را دارد که البته جای بیانش اینجا نیست.

در پایان یک استدعا از ریاست مخابرات شهرستان ساری و البته مدیرعامل مخابرات استان داریم؛ لطفا به وضعیت خطوط دارای فیبرنوری و کیفیت آنها توجه ویژه کنید تا این مشکل برطرف شود، اگر ما به مسائل به ظاهر ساده و روزمره مردم بی تفاوت باشیم یا مشکلات را پُشت گوش بیاندازیم، این مصائب آب نخواهند شد و در زمین فرو نخواهند رفت، بلکه به بغض و نارضایتی بدل می‌شود که آینده مبهمی را رقم می‌زند.

امیدواریم شرکت مخابرات هرچه سریعتر به این مسئله ترتیب اثر بدهد.