به گزارش خزرخبر و به نقل از بلاغ، ورزش و محیط‌های ورزشی بویژه در کشورمان همواره از تقدس و معنویت خاصی برخوردار بود که حتی افراد غیرمذهبی نیز به آن توجه داشته و سعی می‌کردند ورزش و اماکن ورزشی را از هوس‌بازی‌ها و مسائل غیراخلاقی بدور نگه بدارند.

ورزشکاران و ورزش دوستان از مدعیان اصلی حفظ احترام و قدسیت ورزش و ورزشگاه‌ها بوده و حتی در قبل از انقلاب نیز به دربار و دولتی‌ها اجازه آلوده‌سازی ورزش و ورزشگاه‌ها را نمی‌دادند، که نام آنها در تارک اخلاق‌گرایی کشورمان از یاد رفتنی نیست.

این روزها بازار تهاجم فرهنگی در ورزش مازندران داغ‌تر از همیشه شده است و به بهانه تقویت ورزش قهرمانی، ارزش‌های دینی و اخلاقی نادیده گرفته می‌شود.

حضور مردان در کلاس‌های آموزشی بانوان بیش از هر زمانی دیگری ورزش مازندران را تهدید می‌کند؛ صرف نظر از اینکه در دیگر استان‌ها وضع چگونه است؛ مسئولان ورزش مازندران، همچنین همه دلسوزان این استان متدین باید فکر اساسی برای این معضل در ورزش مازندران بکنند تا دیر نشده،چاره‌جویی بعمل آورند.

در بسیاری از کلاس‌های رزمی، بدنسازی، وزنه برداری، بدمینتون، اسکیت، کوهنوردی، ژیمناستیک، فوتسال، تنیس روی میز، از وجود مردان برای آموزش دختران و زنان استفاده می‌شود.

نظارت بر ورزش، ضروری‌تر از هر عرصه دیگردر این فرآیند منفی احدی نظارتی بر کلاس‌های آموزشی مختلط دختران و پسران ندارد، برای برخی از مسئولین هیئت‌های ورزشی از وجود دختران و زنان در کلاس‌های مختلط جهت تأمین شادابی و سرگرمی سوء استفاده می‌شود.

در بسیاری از کلاس‌های ورزشی به جای نرمش، تمرین رقص با انواع رقص‌های مبتذل و حتی برای ورزش‌های آبی متأسفانه بداخلاقی‌های زیادی ملاحظه می‌شود؛ بازار کارهای فرهنگی و نظارت بر کلاس‌های ورزشی کاملاً تعطیل شده است.

بهترین مصداق یله‌کردن یعنی این یکی از بزرگ‌ترین عوامل تهدید، که ورزش مازندران را اسیر کرده، عدم تعیین صلاحیت برخی از روسای هیأت‌های ورزشی از سوی دستگاه‌های نظارتی است؛ زمانی‌ رئیس هیأتی، که هزاران دختر و زن در سراسر استان در کلاس‌های زیرمجموعه این هیئت فعالیت دارند، احراز صلاحیت اخلاقی نمی‌شود و حتی برخی از آنان به صورت غیرطبیعی با مصرف مشروبات الکلی در مسابقات شرکت می‌کنند، یا اینکه به برخی از داوران اجبار می‌کنند که باید در مسابقات انتخابی شهر، کراوات و پاپیون بزنند و یا باید بدون دامن و شلوار یا با کت و شلوار قضاوت کنند، دیگر چه چیزی باید انجام دهند تا صلاحیت آنها زیر سئوال برود و مسئولان استان و کشور به فکر حفظ سلامت محیط‌های ورزشی بیافتند؟!

وقتی که ورزش بهانه فساد و شهوت باشد،کلاس‌های تمرین این حضرات، مرکز آموزش رقص آقایان و بانوان به صورت مختلط در آمده است، از سویی دیگر، معلوم نیست گروه‌های کوهنوردی دختران و پسران در اعماق جنگل چه می‌کنند؟!

در استخرهای شنا با مصرف مشروبات الکلی و یا در ساعت تمرین برخی از سالن‌های بدنسازی که تا صبح آنهم در زیرزمین‌ها فعالیت دارند، معلوم نیست چه می گذرد؛ حضور دختران و زنان بی حجاب برای تماشای مسابقات والیبال و فوتسال و فوتبال مردان و حتی رشته‌های رزمی، از بی‌خیالی مسئولین ورزش مازندران حکایت دارد.

معصومیت نوجوانان در محیط‌های ورزشی را دریابید طبیعی است که انتظار در این وانفسای غربت اخلاق و ارزش‌ها از سازمان بسیج ورزش استان زیاد باشد، هرچند که متجاسران لانه‌کرده در جایگاه‌ها برای این فریادها توجیهات و سرهم‌کردن‌هایی داشته باشند.

نکته پایانی اینکه این همه بداخلاقی، ورزش دیار اخلاق و معنویت و دلاورمردان جهانی این سامان را با تهدیدهای جدی روبرو کرده است.