به گزارش خزرخبر و به نقل از عبارت، سایت های نمایشگاهی یکی از اصلی ترین ارکان توسعه تجارت هستند،به ویژه برای استانی نظیر مازندران که هم دسترسی نزدیک به دریا دارد و هم با پایتخت که مرکز اصلی مصرف گرایی در ایران است همجوار می باشد.

در تمامی نقاط کشور اولویت اصلی ایجاد سایت نمایشگاهی در مراکز استان هاست ، زیرا بخش های خدماتی، ادارات و نهادهای دولتی و شبه خصوصی و شرکت های بزرگ خصوصی همه در مراکز استان ها تمرکز دارند و جریان اصلی سرمایه در این نقاط متمرکز است.

تمامی مراکز استان های کشور نیز در حال حاضر هم از سایت نمایشگاهی برخوردارند و هم مجوز برپایی نمایشگاه های عمومی و تخصصی در آنها صادر می شود، به جز یک مرکز استان!!

بله!  چندان هم نیاز به حدس زدن نیست چون نام آن مرکز استان «ساری» است،همان تنها مرکز استان بدون موزه، همان تنها مرکز استان بدون استاندار، همان تنها مرکز استان تکه تکه شده، شهری با بیشترین جمعیت بعد از رشت در شمال ایران و با سابقه دیرینه تجارت از بندرفرح آباد و البته تمرکز تمامی مراکز قدرت سیاسی و اقتصادی و فرهنگی در آن.

ولی اگر شما همین امروز برای دریافت مجوز برگزاری یک نمایشگاه در ساری به صنعت و معدن شهرستان یا استان مراجعه کنید با پاسخ منفی روبرو می شوید و به شما می گویند که فقط می توانید در نوشهر، قائمشهر یا بابل نمایشگاه برپا کنید!!! وقتی هم دلیل را جویا می شوید پاسخ این است: «همینه که هست!»

بعد از آگاه شدن از این موضوع از طریق یک سرمایه گذار بزرگ مبلمان و دکوراسیون داخلی که با در بسته تقاضای برگزاری نمایشگاه در ساری مواجه شده بود، یکی از خبرنگاران خود را در پوشش متقاضی به سازمان صنعت، معدن و تجارت مازندران فرستادیم و وی نیز با «ابراهیم یعقوبی» معاون امور بازرگانی و توسعه تجارت این سازمان دیدار کرد و از زبان خودش شنید که فقط امکان برگزاری نمایشگاه در همان سه شهر مذکور وجود دارد!

وقتی دلیل این امر را با توجه به مرکز استان بودن ساری جویا شدیم وی در پاسخ گفت باید این مسئله را از تهران بپرسید چون بخشنامه آنهاست و ما در جریان نیستیم، بعد از ما خواست که به جای اینهمه چانه زدن درباره ساری وقتمان را برای بردن وسائل به قائمشهر، بابل یا نوشهر بگذاریم.

اما سوال اصلی این است که مثلا امروز که استاندار قیزیل آوردا قزاقستان وارد ساری شده است اگر بخواهد از یک نمایشگاه در این استان دیدار کند باید سوار ماشین شود و به قائمشهر و بابل و نوشهر برود؟

شهرهایی که نه تنها مرکز استان نیستند، بلکه امکانات ساری را هم ندارند و اساسا پیشانی مازندران نیستند آیا او از خود نخواهد پرسید این چه استانی است که مرکزش حتی یک سایت نمایشگاهی هم ندارد!

ما هرچه فکر کردیم به پاسخ روشنی درباره این اتفاق نرسیدیم و البته مثل همیشه اعصابمان از بی تفاوتی دو نماینده محترم شهر آقایان یوسف نژاد و دامادی بهم ریخت ، که چرا هیچ صدایی از این آقایان در این رابطه در نمی آید و چرا هیچ توضیحی به شهروندان و سرمایه گذاران ساروی نمی دهند؟

اگر همان موقع که با جانمایی اشتباه، مرکز نمایشگاه بین المللی مازندران را به قائمشهر بردند جلوی این کار غلط گرفته می شد امروز برای همه عادت نمی شد که به راحتی از امکانات و موقعیت و مرکز استان بودنِ ساری بگذردند و هرجایی را دلشان خواست برای کارهای صنعتی و تجاری در نظر بگیرند.

شاید بزرگترین مانع ساری که موجب این انتقال ها شده پیدا نشدن یک زمین مناسب برای احداث نمایشگاه در این شهر باشد موضوعی که البته با یک جلسه مشورتی و درست به راحتی قابل حل بود.

توجیه دولت هم این است که وقتی یک نمایشگاه بزرگ در قائمشهر و فاصله نزدیک از ساری وجود دارد دیگر احداث سایت نمایشگاه در مرکز استان توجیه عقلی ندارد.

البته معلوم نیست نمایندگان وقت ساری  چگونه راضی شده اند که این محل مهم و قلب توسعه تجارت خارجی از ساری به قائمشهر برود.

برای شکست خوردن طرح ایجاد نمایشگاه در قائمشهر کافی است هروقت نمایشگاه بزرگی برگزار می شود سری به آن بزنید تا متوجه شوید به زحمت پرنده ای در آن پر می زند.

جانمایی بد، عدم توجه به این مسئله که قائمشهر شهری کارگری با قدرت خرید کم است و مثل بابل از داشتن دریا بی نصیب است، قرار نداشتن در مرکز استان و بنابراین کم بهره گی از امکانات به روز و مورد نیاز و... باعث شد که اصلا نمایشگاه در قائمشهر نگیرید، به طوریکه بعضا از زبان مسئولان این شهرستان می شنویم که باید کاری کرد تا مردم به حضور در نمایشگاه ترغیب شوند.

البته سوال بزرگ دیگر این است که اگر به خاطر فاصله کم ساری و قائمشهر دیگر نیازی به ایجاد نمایشگاه در مرکز استان نیست پس چرا با اینکه فاصله بابل از قائمشهر کمتر از ساری ـ قائمشهر است در این شهر اجازه برپایی نمایشگاه داده شده است؟

انشاالله که این موضوع هیج ربطی به ترکیب کاملا بابلی دولت در مازندران ندارد: مدیرکل اقتصاد و دارایی(اهل بابل) سرپرست بانک ملی مازندران و رییس هیات هماهنگی بانک های استان(اهل بابل)، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان(اهل بابل)، استاندار مازندران(اهل بابل)، دفتر امور بانوان و خانواده(اهل بابل)، مدیرکل امور شهری استانداری(اهل بابل)و...

یعنی تمامی گره های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی این استان در اختیار اهالی یک شهر قرار دارد، «عبارت» البته در آینده ای نزدیک به بدون اینکه در دام شهرگرایی و انشقاق استانی بیافتد و خدایی نکرده مایه دلخوری هم استانی های فهیم و عزیز و فرهیخته بابلی را فراهم آورد، گزارش ویژه ای را دراین باره منتشر خواهد کرد و آن را در اختیار دفتر ریاست جمهوری نیز خواهد گذاشت و البته در یک نظرسنجی آن را با شما مخاطبانش در میان می گذارد که آیا فکر نمی کنید چنین ترکیبی به شدت دور از انصاف و اعتدال(یعنی همان شعار دولت) است؟

فی الحال سوال این است که پس چرا ساری صاحب مرکز نمایشگاهی نیست و اجازه برپایی نمایشگاه در آن داده نمی شود؟

شاید برای این سوال جوابی قانع کننده وجود داشته باشد که ما  از درک آن عاجزیم اما منتظر پاسخ سازمان صنعت، معدن و تجارت مازندران و البته نمایندگان ساری در مجلس می مانیم تا برای مردم شهرشان توضیح دهند چرا ساروی های ساکن مرکز استان برای دیدن یک نمایشگاه باید تا نوشهر و بابل و قائمشهر بروند اما دستشان از این نعمت بدیهی و حق طبیعی در شهر خودشان کوتاه است؟