شنبه 27 آبان 1396-8:40 کد خبر:47841

بلاغ گزارش می دهد:

امیدهایی که یخ می‌زنند/ کشاورزان در انتظار حمایت مسئولان

حضور سرما آن هم در اوایل پاییز چون شبیخونی داشته‌های کشاورزان را بی‌رحمانه نابود کرد و موجب افزایش چشمگیر خسارت به باغداری و کشاورزی شد.


خزرخبر: اقتصاد کشاورزی در صورتی پایدار و باثبات خواهد بود که عوامل تاثیرگزار بر آن، قابل کنترل باشد،از مهم‌ترین عوامل موثر بر کشاورزی و ایجاد موج تاثیر بر اقتصاد کشاورز، آب و هوا و شرائط جوی است.

مازندران با اقتصادی بی‌ثبات و متغیری ناپایدار

برای ایجاد تضمین منافع ناشی از کشاورزی، بیمه کشاورزی می‌تواند جبران‌کننده حوادث ناشی از تغییرات نابهنگام جوی باشد و اقتصاد کشاورزی را قابل قبول سازد.

مازندران، که قطب کشاورزی کشور است، اقتصادش نیز به شدت تحت تاثیر نوسانات کشاورزی و شرایط آب و هوایی قرار دارد،یک سال شدت سرما به کشاورزی و اقتصاد مازندران ضربات جبران‌ناپذیر وارد می‌کند و در سالی دیگر، شدت گرما موجب ترک‌خوردگی مرکبات و خشکسالی اراضی شالیزاری می‌شود و کشاورز را به خاک سیاه می‌نشاند.

مشتی از درشت در مازندران

شدت سرما در چند سال اخیر، کشاورزی و باغداری در منطقه لاریجان آمل را فلج کرده است.

بروز سرمای زمستانی زود هنگام در پاییز و بارش برف معیشت مردم این منطقه که کشاورزی و دامداری است را دچار مشکل کرده و باید گفت زندگی کشاورزان و باغداران لاریجان ناخوش است و دیگر نای نفس کشیدن ندارند.

سرمای بی‌سابقه در منطقه کوهستانی لاریجان موجب سرمازدگی و یخبندان وسیع محصولات کشاورزی و خسارت زیادی به کشاورزان تحمیل کرده و جز چند بوته خشکیده ناهمگون، خستگی و بی‌پولی چیزی برایشان بر جای نگذاشته است.

امیدهای یخ‌زده و یا سوخته کشاورزان مازندرانی

کشاورزانی که با هزاران امید بر دل خاک سخت کاشتند، نتوانستند با غول سرما مبارزه کنند و ناامید ماندند، کشاورزانی که تنها دل به این کسب و کار بستند این هجوم خسارت برایشان تحمل ناپذیر است.

یخبندان پاشنه آشیل کشاورزان

حضور سرما آن هم در اوایل پاییز چون شبیخونی داشته‌های کشاورزان را بی‌رحمانه نابود کرد و موجب افزایش چشمگیر خسارت به باغداری و کشاورزی شد، فاجعه‌ای که تن درختان را از دیدن بهار محروم و چشمان منتظر باغداران را از دست رنجشان ناامید ساخت.

کشاورزی نقش جدانشدنی در اقتصاد پایدار را ایفاء می‌کند و سرمایه عظیمی برای کشور است که نبود آن موجب شکاف بزرگی در اقتصاد مقاومتی می‌شود؛ به همین خاطر مشکلات جامعه کشاورزی باید در اولویت نگاه مسئولان قرار گیرد.

عمو تقی یکی از کشاورزان زحمت کش منطقه لاریجان است که تمام دار و ندار خود را صرف کاشتن محصولات می‌کند به امید آنکه حاصلش کفایت زندگی ساده‌شان را دهد، اما دریغ از زمانی که سرما بی‌رحمانه به تنها دارائیش دست می‌برد و وی که با این دست‌های خسته توان مبارزه با آن را ندارد درمانده می‌ماند.

سرما و گرما، حریفان پیروز کشاورزان مازندرانی

این کشاورز زحمت‌کش تنها راه امرا و معاش خود را همراه با برف پاییزی از دست داد و امیدش به نگاه مسئولانی است که برای خدا و خدمت به مردم گام برمی‌دارند.

وی با دست‌های زمخت و پینه بسته خود با بغضی که در گلو گیر کرده سخن می‌گوید و سعی می‌کند لبخند بزند، اما دلش همچنان از سختی روزگار خون است.

عمو تقی درباره تنها منبع درآمدش گفت:خرج زندگی‌ام از راه کشاورزی به دست می‌آید و تنها این کار را که از آباء و اجدادمان به ارث بردیم می‌توانم انجام دهم و غیر از آن مجبورم مانند بسیاری از افراد این منطقه به شهر مهاجرت کنم و با کارگری خرج خانواده‌ام را بدهم.

این کشاورز زحمت‌کش با اشاره به کاشت لوبیا در مزرعه خود اظهار کرد: با وجود مشکلاتی که چند سال اخیر به وجود آمده در این منطقه کمتر کسی به کاشت لوبیا می‌پردازد.

امید کشاورزان در زمین یخ می‌زند

عمو تقی به از بین رفتن تمام محصولات کشاورزی‌اش اشاره کرد و افزود: با اینکه برای سرما تدابیر لازم را در نظر گرفته بودم، اما در فصل پاییز این شدت یخبندان غافلگیر کننده باعث از بین رفتن تمام محصولاتم شد.

وی با بیان اینکه این محصولات تمام دارایی من بود، ادامه داد: باید با فروش این محصولات هزینه‌ای که برای خرید کالای کشاورزی قرض کرده بودم را می‌پرداختم، اما این اتفاق همه برنامه‌ریزی‌های من را از بین برد.

این کشاورز زحمت‌کش با اشاره به شرایط سخت زندگی در این منطقه کوهستانی، تصریح کرد: بیشتر اهالی به ویژه جوانان برای دست یابی به شغل مجبور شدند به شهر مهاجرت کنند، چراکه نداشتن امکانات، زندگی برای اهالی منطقه را سخت کرده است.

نباید کشاورزی برابر با محرومیت و فقر باشد

عمو تقی به درآمد ناچیز خود از راه کشاورزی اشاره کرد و گفت: این تنها درآمدی است که به دست می‌آورم و با وجود زندگی ساده و توقع اندک خانواده به سختی زندگی را می‌گذرانیم.

وی در پایان با بیان اینکه همسرم در کار کشاورزی من را بسیار همراهی می‌کند، افزود: همسرم زنم در بسیاری از کارها من راکمک می‌کند و اگر وی نبود نمی‌توانستم کاری انجام دهم.

در ادامه رضا مقدم بخشدار لاریجان پراکندگی منطقه لاریجان را یکی از مشکلات خدمت رسانی به این منطقه دانست و گفت: منطقه لاریجان با یک هزار و 750 کیلومتر مربع مساحت، 12 هزار نفر ثابت و 80 الی 120 نفر متغییر در تابستان دارای جمعیت است.

کشاورزی تنها منبع اقتصادی مردم

وی مهم ترین منبع درآمد اهالی این مناطق را باغداری، کشاورزی و دامداری عنوان کرد و افزود: به علت سرمای چند سال اخیر محصولات دچار سرمازدگی شدند و باغات خسارت فراوانی دیدند که به شدت نیاز به حمایت دارند.

بخشدار لاریجان با اشاره به تسهیلات بانک‌ها برای پرداخت خسارت به باغداران گفت: با بانک‌ها صحبت‌های لازم انجام شد تا در بدهی‌های معوقه نیز برای کشاورزان امتیازی داده شود.

خسارات کمرشکن به کشاورزان

مقدم به خسارت چشمگیر محصولات کشاورزی و باغی اشاره کرد و ادامه داد: 5 میلیارد و 566 میلیون و 600 هزار تومان خسارت به محصولاتی چون حبوبات، سیب زمینی، سبزیجات، صیفیجات و درختان سیب و گردو زده شد.

وی با اشاره به انسداد محور هراز تصریح کرد: بسته شدن محور هراز در پایان بهار و اوایل تابستان باعث شد تا باغداران برای فروش محصولات دچار مشکل شوند که با حمایت نماینده مجلس این مشکل برطرف شد و توانستیم از انسداد در این فصل جلوگیری کنیم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: بسته شدن محور هراز موجب بروز خسارت زیادی به اهالی و ایجاد بیکاری در منطقه می‌شود، بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی مانند رستوران‌ها با انسداد این جاده به سمت تعطیلی کشیده می‌شوند.

لاریجان، پراستعداد برای سرمایه‌گذاری

بخشدار لاریجان در پایان به بهسازی و پاکسازی محور هراز در زمان شب اشاره کرد و افزود: اگر بتوان تجهیزات بیشتری در نظر گرفت تا سریع‌تر کارها انجام شود و یا در نهایت شب‌ها مشغول به این کار شوند خسارت کمتری به اقتصاد منطقه وارد می‌شود.

مردم لاریجان در شرایط سخت محیطی و نبود امکانات باز هم به زادگاه خود وفادار هستند و در دمای سرد و یخبندان‌های طولانی امیدشان را از دست نمی‌دهند و با توکل بر خدا کار و تلاش را رها نمی‌کنند.

این منطقه با نگاه ویژه مسئولان استان می‌تواند به قطب اقتصادی خوبی تبدیل شود و چه از نظر کیفیت محصولات و گردشگری جایگاه پر بازدهی را دارا باشد.

وجود آب و هوای سخت، مردمان سخت‌کوش این منطقه را قانع و ساده زیست ساخته که دست‌های پدرانه مسئولان می‌تواند قوت قلبی شود و آنها را از آسیب‌های یخبندان حفظ و امیدی شود برای کاشت دوباره چرا که اگر به همین منوال بگذرد نمی‌توان در پس نگاه‌های خسته‌شان تصویر خوشایندی دید و محصولی بهتر را انتظار داشت.