خزرخبر: اخیراً گزارشی از کمیسیون آموزش با موضوع تحقیق و تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان با رأی اکثریت نمایندگان مجلس (183 رأی موافق) با هدف بررسی بیشتر به دستگاه قضایی ارجاع شده است.

با نگاهی به لیست شرکت‌های اعلام‌شده در این گزارش، نام «فولادسازان امیرآباد» نیز به‌چشم می‌خورد، این همان شرکتی است که اکنون در بندر امیرآباد بهشهر خاک می‌خورد، در راستای همین شرکت به ظاهر معظم، کارخانه فولاد امیرآباد سر بر می‌آورد و با وجود نقص فنی، در 23 فروردین‌ماه 96 بدون اعلام رسمی و در خلال برنامه سفر رئیس جمهور و 10 وزیر و چهار معاون ایشان به مازندران برای افتتاح 43 پروژه به ‌صورت ویدئوکنفرانس، افتتاح شد.

افتتاح این پروژه زیر فشار تماس‌های مکرر افرادی انجام شد که به ‌نام مفسدان اقتصادی در بازداشت و حبس به ‌سر می‌برند، پس از افتتاح و رونمایی از یادمان شرکت، در همان‌روز خبری با عنوان «افتتاح پروژه صنعتی خارج از برنامه در بندر امیرآباد» روی خروجی خبرگزاری فارس قرار گرفت.

این رویداد مهم! که در برنامه‌های قابل افتتاح  سفر رئیس جمهور به مازندران نبود؛ خبر از حادثه‌ای تلخ می‌داد که حتی خطاب به وزیر صنعت، معدن و تجارت نوشتیم:«...  و اما آقای وزیر! شما که از یادمان افتتاحیه این پروژه رونمایی کردید، شما امروز هستی و فردا نیستی، آیا بیکاری جوانان را با این سهل‎انگاری‎ها پاسخ خواهید داد؟ ای کاش اجازه می‎دادید که روال قانونی این پروژه طی شود و حرفی در آن نباشد، افتتاح این پروژه صدای امید و ایجاد اشتغال نیست، صدای ناامیدی و تردید در آینده شغلی افرادی است که به مسئولان «دولت خدمتگزار» اعتماد کردند».

صبوری پیشه کردیم تا ببینیم چه خواهد شد و البته داستان کارخانه فولادسازان دماوند در بندر امیرآباد بهشهر که از سوی همین سرمایه‌گذاران جعلی شرکت فولاد امیرآباد صورت گرفت را می‌دانستیم و قصه پرغصه صندوق ذخیره فرهنگیان را.

حالا یک‌سال گذشت، آقای وزیر! باید بیایید و آن یادمان غبارگرفته را ببینید، ببینید که دسته‌گل آب‌داده بر باد رفته است و شرکت فولادسازان امیرآباد تنها تا پایان خردادماه 96 تولید داشت و در اوایل تیرماه همان سال به حالت نیمه‌تعطیل درآمده و در 31 تیرماه رسماً تعطیل شد و حدود ۱۰۰ پرسنل شاغل در آن بیکار شده و اکنون تنها سه نگهبان هستند و کارخانه‌ای با ابهامات فراوان مالی و قضایی با مالکانی در بند!

کارخانه صنایع فولادسازان دماوند نیز در 31 شهریورماه 89 توسط معاون اول رئیس جمهور وقت افتتاح شد و به‌دلیل مشکلات فنی گاهی رو به تعطیل می‌رفت، این واحد صنعتی از اواسط سال ۹۲ با 130 پرسنل تعطیل شد و در حال حاضر تنها سه نگهبان در آن شاغل هستند.

براساس این گزارش، پنج شرکت تابعه بورسی و 19 شرکت تابعه غیر بورسی منتسب به شرکت سرمایه‌گذاری فرهنگیان هستند که تعدادی از این شرکت‌ها از جمله شرکت صنایع فولادسازان دماوند در لیست شرکت‌های غیربورسی قرار داشتند؛ شرکت‌هایی که با رقم بسیار کمتر از آن چیزی که گفته می‌شود روی کار آمدند و دست‌اندرکاران آن با فاکتورسازی‌های جعلی اموال صندوق را به تاراج بردند.

کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی درباره تحقیق و تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان، «در پروژه خرید سهام شرکت فولادسازان امیرآباد، شرکت سرمایه‌گذاری فرهنگیان نسبت به شناسایی معادل حدود 100 میلیارد تومان سهام شرکتی که هیچ‌گونه مالکیتی در آن نداشته و همچنین نسبت به مبلغ جریمه تأخیر دیرکرد ساخت شرکت، طی دو فقره سند جمعاً به مبلغ معادل حدود 7 میلیارد تومان اقدام کرده است که شناسایی آن در حساب‌های شرکت سرمایه‌گذاری با توجه به عدم قطعیت و تحقق رسمی مالکیت فاقد وجاهت است».

از بابت ساخت شرکت‌هایی چون فولاد امیرآباد که بخش قابل توجهی از سرمایه آن از صندوق ذخیره فرهنگیان تأمین شده است، قرار بود تا سودی عاید فرهنگیان شود اما نه‌تنها سودی به صندوق وارد نشد بلکه این صندوق به اصل پول خود هم نرسید و این شرکت‌های سرمایه‌گذار باتوجه به بدهی‌هایی که به بانک سرمایه نیز داشتند، بین آنها تهاتر صورت گرفت و صندوق ذخیره‌ای ماند و پول‌هایی که بی‌حساب و کتاب برداشته شد و تاکنون بازنگشت.

... و چند سؤال می‌ماند، اینکه چرا این شرکت‌ها به‌راحتی ثبت و احداث می‌شوند؟ نظارت‌هایی که از آن صحبت می‌شود کجای این ماجرا است؟ چه چیزی عاید مسؤولان می‌شود که با یک تلفن و سفارش از زندان و  بازداشتگاه، حاضر می‌شوند یک پروژه را افتتاح و آن را به افتضاح تبدیل کنند؟ تکلیف کارگرانی که به امید شغل پایدار آمده بودند و چند ماه بعد با بیکاری مواجه شدند چه می‌شود؟ آقای وزیر صنعت، معدن و تجارت! چه پاسخی دارید برای اینکه پروژه‌ای با دستان شما افتتاح شد و البته خوب هم می‌دانستید چه می‌کنید! و آن پروژه پس از سه ماه تعطیل شد؟ آقای وزیر! این‌بار اما بیا، یا سری به دسته‌گل‌هایت بزن یا همت کن و گل بزن! ‌