به گزارش خزرخبر و به نقل از بلاغ، بحث مشکلات آب که جدی شد، مجموعه آب منطقه‌ای مازندران به فکر افتاد که باید جلسات حفظ آب در استان مازندران تشکیل دهد.

البته همیشه همینطور بوده است، مدیران مازندران همیشه از بحران عقب هستند و این چندمین بار هست که این موضوع اتفاق می‌افتد.

حساسیت در ارتباط با کم آبی هشدارهای است که کارشناسان دلسوز از چند سال گذشته مطرح کرده بودند، این هشدار در مجموعه آب منطقه ای مازندران به صورت زیر نویس در برخی روزنامه‌های که همسو با سازمان بوده منتشر می‌شد و از ارتباط رسانه‌ای و ایجاد حساسیت در بین مردم خبری نبوده است.

در حال حاضر که بخش اعظمی از اراضی کشاورزی منطقه میاندورود و ساری برای کاشت برنج با مشکل مواجه شدند، کشاورزان برنج کار در بابل با کمبود آب مواجه هستند، آملی‌ها دلشوره کمی آب را دارند، جلسات مدیریت حفظ منابع آبی تشکیل می‌شود.

تنش‌های آب و کاهش بارندگی در این سال‌ها به خوبی ملموس بوده است، در این مدت دریغ از یک ایجاد دغدغه در بین رسانه‌ها توسط مسئولان آب منطقه مازندران، گلایه مردم از مدیریت بحران است، مدیریت بحران باید قبل از ایجاد بحران به فکر باشد.

سدهای متعدد در مازندران احداث شده است که در ایام کم آبی و کم بارانی مردم مشکل کمبود آب نداشته باشند، چرا ناگهان همه سدهای استان مازندران به یکباره خالی می‌شود.

خالی شدن به یکباره سدهای استان بیشتر از کم دقتی و کم توجهی به مباحث ذخیره آب نشات می‌گیرد.

وقتی منابع آبی در چند سال گذشته اعمال شده است، مجریان و افرادی که خودشان را مسئول تامین آب می‌دانند باید آستین همت بالا می‌زدند.

جلسات این روزها در ارتباط با تامین آب عذر بدتر از گناه است، متولیان منابع آبی اگر این روزها که فصل قطعی و خشکسالی هست، مدیریت خودشان را نشان می‌دادند هنر بود، اصلا سد برای این احداث شده است که در مواقع بحران و کمبود مردم با مشکل و کمی آب مواجه نشوند.

دست گرفتن کاسه چه کنم در ارتباط با کمبود آب دیگر مدیریت نمی‌خواهد که هر روز جلسات حفظ منابع آبی برگزار می‌شود.

این دغدغه‌ها و این جلسات باید چهار سال پیش برگزار می‌شد، در طی این مدت اگر نمی‌توانستیم منابع آبی لازم برای نیاز کشاورزان را فراهم کنیم، حداقل جو روانی جامعه در ارتباط با خشکسالی و کمبود منابع آبی تا حدودی آماده می‌شد.

نشستن در جلساتی که برای مردم آب نمی‌شود و انتشار آن نه تنها دردی از مردم کم نمی‌کند، فقط ضعف مدیریتی در این حوزه بیشتر مشاهده و مشهود می‌شود.

حداقل اگر آب مورد نیاز برای این روزهای کشاورزی آماده نبود، انتظار بود که زمینه تقویت روحیه کشاورزان فراهم می‌شد و محصول مناسب‌تر دیگری برای اقلیم مناطقی که آب برای تامین کشت برنج فراهم نمی‌شود معرفی شود.