به گزارش خزرخبر و به نقل از فارس، دور دوم سفرهای نوروزی آغاز شده است و جاده‌های شمالی نیز همانند سال‌های گذشته در پیچ‌وخم تمام مسیرهای خود از ازدحام خودروها هم خوشحال است و هم شرمنده.

ترافیک سنگین محورهای منتهی به شمال، امان مسافران را بریده و وقت و اعصاب راحت را از آنها گرفته است، برخی‌ها صبر و سکوت دارند و برخی‌ها طاقت‌شان خیلی زود طاق می‌شود، گاهی از مسئولان می‌نالند و گاهی از خود که اصلا چرا به مسافرت آمده‌اند!

ستاد تسهیلات سفر مازندران که فعالیت‌های خود را از هفته آخر اسفند سال گذشته آغاز کرده و تا 15 آبان 94 به پایان می‌رساند، با تدابیری که در نظر گرفته است، سعی دارد تا علاوه بر ایجاد امنیت و آرامش مسافران نوروزی، آنها را با خاطره‌ای خوب بدرقه کند.

کمپ‌های نوروزی، چادرهای نیروی انتظامی و هلال احمر، گشت‌های کنترل ترافیک، گشت‌های نامحسوس امنیتی، بازدیدهای روزانه مسئولان، بازدیدهای سرزده نمایندگان وزارت‌خانه‌های مختلف، همه و همه نشان از سعی مسئولان برای عبور موفقیت‌آمیز از سامانه پرازدحام سفرهای نوروزی دارد.

سال‌هاست که ستاد تسهیلات سفر کار خود را آغاز کرده است اما هنوز زیرساخت‌های گردشگری در شمال مهیا نیست و از طرفی نیز، این خطه از کشور به‌ویژه مازندران، نتوانسته است پاسخ‌گوی سیل مسافرانی باشد که هر ساله بر تعدادشان افزوده می‌شود، به بیانی دیگر، زیرساخت‌های گردشگری متناسب با جمعیت متقاضی، رشد نداشته است.

در غرب مازندران شاهد ساخت‌وسازهای بی‌رویه و بعضا غیرمجاز مجتمع‌های گردشگری و رفاهی هستیم که با این وجود، همانند گذشته رضایت‌مندی مسافران را به همراه ندارند و در مرکز مازندران نیز هنوز زیرساخت‌های گردشگری و اطلاع‌رسانی خوب، آن‌چنان که باید شایسته مرکز استان باشد، ارائه نشده است.

شرق مازندران و به طور مشخص، شهرستان‌های گلوگاه، بهشهر، نکا و میاندورود، سال‌هاست که ن‍ه‌تنها از کمبود شدید زیرساخت‌ها رنج می‌برند، بلکه حتی نگاه منصفانه و عادلانه‌ای به این شهرستان‌ها نسبت به غرب مازندران نشده است.

یادمان نرفته که در آغاز سال 93، مسئولان مرتبط با بحث گردشگری مازندران از ایجاد تحول توریستی و گردشگری در شرق مازندران گفتند و اکنون که در سال 94 هستیم، هنوز که هنوزه نه‌تنها خبری از تحول نیست، بلکه وضعیت گردشگری این خطه از مازندران باوجود استعدادهای منحصربه‌فرد، جای تامل دارد.

به عنوان‌ مثال؛ شهرستان بهشهر با داشتن حدود 200 نقطه تفریحی و توریستی که بسیاری از آنها ترکیبی زیبا از تاریخ و فرهنگ و طبیعت هستند، هنوز به خوبی معرفی نشده و زیرساخت‌های آن نیز سال‌هاست که اندر خم یک کوچه مانده‌اند.

از این بحث که بگذریم به مشکل سراسری آماده نبودن برخی دستگاه‌های خدمات‌رسان و شانه خالی کردن برخی از آنها از زیر بار مسئولیت در ایام پیک مسافر هستیم که البته آمادگی برخی دستگاه‌ها نیز جای تقدیر دارد؛ برخی خودپردازها خالی از پول هستند، برخی‌ها اسکناس نو تحویل می‌دهند، برخی آتش‌نشانی‌ها گویا در خواب زمستانی هستند و از نبود یا کمبود نیرو سخن می‌گویند، برخی واحدها در آماده‌باش کامل هستند، برخی شهرداری‌ها هنوز دست‌شان به گل‌های بهاری نرسیده و گویا در خواب زمستانی هستند و برخی شهرداری‌ها حسابی گل کاشتند، برخی مسئولان در سیر و سفر هستند و همراه‌شان را خاموش کرده‌اند، برخی‌ها در حال انجام وظیفه هستند.

در این تناقض و رویارویی زشتی‌ها و زیبایی‌ها اما نگاه تیزبین مسافران نوروزی را باید دید که از نبود برخی امکانات مانند نقص فنی خودپردازها، اطلاع‌رسانی ناکافی از اماکن گردشگری، فاصله و تفاوت زمین تا آسمان برخی مراکز از تبلیغات تا واقعیات  و نبود راهنمای گردشگری در روستاها، گلایه‌مند هستند.

با وجود اینکه در نوروز 94، شاهد رشد محسوس گردشگران نوروزی به روستاهای استان مازندران هستیم اما گویا همه نگاه‌ها به جاده‌های مواصلاتی اصلی و دورن شهری معطوف شده و در قریب به اتفاق جاده‌های کوهستانی و فرعی، خبری از کمپ و گشت نوروزی و کنترل ترافیک نیست.

در این میان اما بقاع متبرکه استان مازندران، پر از حضور مسافران و گردشگرانی است که شاید آنها را بی‌هیچ شناخت و اطلاع‌رسانی قبلی، تنها با یک نگاه به گنبد و بقعه، به این اماکن مذهبی و پر از آرامش می‌کشاند تا لحظاتی را به خلوت با خدای خود و رهایی از خستگی سفر، اختصاص دهند.

با این اوصاف، بحث گردشگری با تمام سر و صداهایی که دارد و تلاش‌هایی که از سوی مسئولان شاهد آن هستیم، همچنان نیاز به کار و  برنامه‌ریزی بیشتری دارد، بهتر است ستاد تسهیلات سفر مازندران در تمام طول سال به فعالیت عملی بپردازد و عملکردهای خود را به برگزاری چند جلسه معطوف و محصور نکند.

اگر در هر 12 ماه سال‌جاری، به صورت ماهانه برای رفع مشکلات حوزه گردشگری و نظارت‌های مربوطه مختص یک یا دو شهرستان استان مازندران برنامه‌ریزی شده و از وجود کارشناسان و حضور سرمایه‌گذاران مطمئن استفاده شود، تا پایان سال 94 و در نوروز 95، دیگر نه‌تنها نگران کمبود اقامت‌گاه‌ها، گرانی‌ها و نظایر آن نخواهیم بود، بلکه اقتصاد گردشگری از وضعیت فعلی، آرام‌آرام به سمت صنعت گردشگری پیش خواهد رفت.

 آزاده بابانژاد