خزرتیترخبر: کشاورزان مازندرانی سال زراعی جاری را با خشکسالی و تنش آبی آغاز کردند اما هیچ‌گاه از تلاش‌ها برای به ‌ثمر رساندن خوشه‌های طلایی برنج ناامید نشدند، چون هیچ بحران یا بی‌تدبیری نمی‌تواند جلوی عطش شالیکاری را از کشاورزان مازندرانی بگیرد.

شاید بتوان امسال را یکی از سخت‌ترین سال‌های یک دهه اخیر برای کشاورزان مازندرانی دانست که بسیاری از کارشناسان، مسئولان، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و خود کشاورزان علت این بحران را در سؤ مدیریت در ذخیره‌سازی آب‌های سطحی پشت سدهای استان، فقدان شیوه مناسب در توزیع آب، کاهش نزولات آسمانی و حواشی مانند انتقال سرشاخه رودخانه تجن به سمنان در سکوت مسئولان استانی می‌دانند.

بر اساس رسالت حرفه‌ای خود و بیان مشکلات مردم و کشاورزان از ماه‌های پایانی سال گذشته تاکنون چندین گزارش در خصوص بحران کم‌آبی، خشکسالی و طرح ممنوع کردن کشت برنج در مازندران در این رسانه تهیه و منتشر کرده ایم که در جدیدترین گزارش؛ شرکت آب منطقه‌ای مازندران به خبر «شالیزارهایی که نفس‌های آخر را می‌کشند/خشکسالی وصله ناجور شالیزارها» واکنش نشان داد که توضیحات آن اداره در ادامه در این گزارش خواهد آمد:

احتراما در سایت آن خبرگزاری به تاریخ 9 خردادماه مطلبی با عنوان «شالیزارهایی که نفس‌های آخر را می‌کشند/خشکسالی وصله ناجور شالیزارها» درج شده که به نظر می‌رسد نقدهای نویسنده ناشی از عدم اطلاع از تلاش و اقدامات انجام‌شده استان در بخش مدیریت منابع آب است که به اختصار نکاتی را تقدیم تا  انشاالله ضمن درج آن جهت تنویر افکار عمومی در آینده از همکاری بیشتر همه رسانه‌ها از جمله آن خبرگزاری در حل مشکلات آبی استان که در سایه تعامل بین مردم و دستگاه‌ها اجرایی فراهم خواهد شد، باشیم.

در خصوص مسئله آب گرچه مازندران متأسفانه در حوزه تأمین آب شرب و کشاورزی عقب‌ماندگی تاریخی داشته است با تلاش مدیران در قالب یک برنامه مناسب و طرح‌های اساسی و زیرساختی در حوزه‌های تأمین آب، سدسازی، زیرساخت‌های آب کشاورزی و شبکه‌های آبیاری و زهکشی و نیز طرح‌های آبرسانی به شهرها و روستاها، تهیه و خوشبختانه به تصویب دولت و مجلس رسید و با اخذ ردیف‌های اجرایی؛ عملیات آنها شروع شده و در سال‌های اخیر بخشی از آنها به مرحله بهره‌برداری رسیده و یا در آستانه بهره‌برداری است.

قطعاً با اجرای این طرح‌ها که با نگاه دوراندیشانه و حل مسئله به صورت اساسی ترتیب داده شده است شاخص‌های برخورداری استان در زمینه تأمین آب، زیرساخت‌ها آب کشاورزی و توزیع آن و همچنین برخورداری آب شرب قابل اعتماد و اطمینان استان را به نحو موثر افزایش خواهد داد.

ـ بازگشایی زودهنگام سدها برای آبگیری مزارع.

ـ نوبت‌بندی آب و حضور شبانه‌روزی کارکنان در جهت بهبود تقسیم و توزیع آب.

ـ اطلاع‌رسانی، تشویق و مساعدت در زمینه بیمه محصولات کشاورزی.

ـ اجرای طرح‌های اضطراری نظیر انتقال آب از سیستم البرز، سیستم سد شهید رجایی، نصب پمپ‌ها، حفر و تجهیز چاه و... .

ـ پیگیری برای بارورسازی ابرها در فصل زراعی و انجام اقدامات مقدماتی.

ـ کمک به حل مسئله سوخت با وجود مشکلات و مغایرت‌های قانونی و برق‌رسانی فوری اضطراری.

ـ ترتیب استفاده از زهکش‌ها، پساب‌ها و آب خروجی به دریا برای حل مسئله کم آبی

ـ حفر چاه‌های آب شرب و اصلاح شبکه با هدف حل مشکلات تامین آب شرب شهرها و روستاها.

* این فهرست پاسخگوی انتقادات کشاورزان نیست

مسئولان شرکت آب منطقه‌ای مازندران در جوابیه ارسالی ضمن پذیرش تلویحی مشکلات مطرح شده در خصوص مدیریت منابع آب، خبرگزاری ما را به کم‌اطلاعی از اقدامات دستگاه متبوع‌شان متهم کردند و در ادامه بدون ذکر علت کم‌اطلاعی که در صورت صحت ادعا ناشی از روابط عمومی آن دستگاه است، حل مشکلات جاری کشاورزان را در گرو بهره‌برداری از طرح‌هایی عنوان کردند که در آینده به بهره‌برداری خواهد رسید!

حال جای شگفتی است در شرایطی که امسال با فهرست پرشماری از اقدامات انجام‌شده آن دستگاه، مشکلات زارعان به‌ دلیل خشکسالی کم‌سابقه عنوان شده نتوانست تأثیری در کاهش آنها داشته باشد، چگونه رضایت بهره‌برداران در سال‌های آتی تأمین خواهد شد؟!

در این جوابیه شرکت آب منطقه‌ای حضور میدانی و آگاهی‌رسانی به کشاورزان برای رعایت و مدیریت کم‌آبی و آموزش آنها را یکی از اقدامات صورت گرفته اعلام کرد اما چطور کشاورزان شهرستان میاندورود که قربانی خشکسالی شده‌اند طی سال جاری این اقدامات را تکذیب می‌کنند و از عدم حضور مسئولان شرکت آب منطقه‌ای در شهرستان برای آموزش‌های لازم خبر می‌دهند.

سؤال دیگر اینکه شرکت آب منطقه‌ای برای مناطقی که کشت برنج را در آن به‌یکباره ممنوع اعلام کرده چه اقداماتی انجام داده است؟

* حق‌آبه کشاورزان چه می‌شود؟

مسئولان آب منطقه‌ای چرا تاکنون پاسخ روشنی به گلایه‌های کشاورزان بخش گهرباران شهرستان میاندورود که دارای امتیاز حق‌آبه هستند، نداده‌اند؟

کشاورزان میاندورودی اظهار کرده‌اند حدود هفت سال گذشته پیش‌بینی و هشدار خشکسالی در اراضی کشاورزی بخش گهرباران را داده بودند و حتی پیشنهادی مبنی بر ایجاد آب‌بندان بزرگ در آن مناطق را دادند چرا پیگیری‌ها در این خصوص صورت نگرفته است تا حالا ضربه سنگینی به اقتصاد این کشاورزان وارد شود و صدها هکتار زمین کشاورزی از دور کشت برنج خارج شوند؟

از سوی دیگر گزارش ما مبتنی بر مشکلاتی است که کشاورزان به عنوان عاملان اصلی عرصه تولید بر آنها تأکید کرده‌اند و ارائه آمارهای این چنینی نمی‌تواند تحولات میدانی این بخش را به ‌نحو دلخواه تغییر دهد.

* ضعف آب منطقه‌ای در بحران آب مشهود است

نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی که ناظر برعملکرد دستگاه‌های اجرایی هستند و اشرافیت بیشتری بر مسائل حوزه انتخابیه خود دارند نیز با این گزارش هم‌عقیده هستند که چندی پیش محمد دامادی نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی گفت: ضعف آب منطقه‌ای در بحران آب و تعطیلی شالیکاری در بخش گهرباران شهرستان میاندورود مشهود است.

وی با انتقاد از اینکه شرکت آب منطقه‌ای در زمان آغاز فصل شالیکاری به‌ یک‌باره به کشاروزان میاندورودی اعلام کرد آب مورد نیاز اراضی شالیکاری گهرباران تأمین نمی‌شود، اظهار کرد:در زمان آغاز کار شالیکاری می‌گویند آب نمی‌دهیم و بروید سویا بکارید؛ این چه ادبیات ضعیفی است و اینگونه یک شهرستان را در وضعیت بحرانی قرار می‌دهید.

دامادی در پاسخ به سؤال خبرنگار ما مبنی بر اینکه کشاورزان در سال‌های گذشته از آب منطقه‌ای حق‌آبه خریداری کرده بودند و حال چگونه می‌شود آب مورد نیاز بخش کشاورزی یک شهرستان قطع شود، افزود:وزارت نیرو از سال‌های گذشته حق‌آبه بسیار زیادی به کشاورزان فروخت و حالا اگر بخواهند به خاطر بی‌تدبیری خود آب مورد نیاز کشاورزی را قطع کنند اقدام اشتباهی است.

نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه فروش حق‌آبه به کشاورزان و قطع آب اراضی کشاورزی به‌خاطر کاهش ذخایر آبی بسیار اشتباه است، خاطرنشان کرد: 160 میلیون مترمکعب حجم ذخیره آب سد شهید رجایی است و همیشه به ظرفیت کامل نمی‌رسد و با توجه به اینکه سال‌های اخیر در خشکسالی قرار داریم آب منطقه‌ای باید این مسئله را مدیریت را می‌کرد نه اینکه حق‌آبه به کشاورزان می‌فروخت.

* نسل آینده در مورد مسئولان امروز قضاوت خوبی نخواهد داشت

علی اسماعیلی عضو هیأت رئیسه کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی صبح روز چهارشنبه 9 خردادماه در نطق میان دستور خود با اشاره به بحران خشکسالی و منازعات محلی ناشی از کم آبی، هجوم ریزگردها به شهرها، انباشت زباله‌ها در دل کوه و جنگل و سرریز شدن شیرابه‌های خانگی و صنعتی به سفره‌های آب زیرزمینی و رودخانه‌ها که سلامت را تهدید می‌کند، گفت: اگر برنامه اجرایی در این خصوص تدوین نشود قطعاً امنیت ملی کشور ما نیز تهدید می‌شود و نسل آینده در مورد نمایندگان و مسئولان امروز کشور قضاوت خوبی نخواهد داشت.

وی اظهار کرد: در حالی که در استان‌های حاشیه دریای خزر با میزان بارش جوی قابل قبول روبه‌رو هستیم اما مازندران و گیلان نیز بحران کم آبی دارد البته در استان‌های خشک و جنوب کشور قطعاً شرایط سخت‌تر است از این رو باید از اندوخته‌های دیگران بهره بگیریم چرا که تنها کشور دچار بحران آبی نیستیم و باید استفاده از منابع آبی اصلاح شده و به مردم آموزش و آگاهی در این زمینه داد.