به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از فارس، جواد نکونام از نخستین روزهای تجربه سرمربی‌گری با تیم نساجی مازندران در لیگ برتر بنا به بی‌تجربگی و سن و سال کم، واکنش‌هایی در رفتارهای رسانه‌ای خود نشان داد که برای بسیاری از اهالی رسانه تعجب‌برانگیز بود و حال که ۷ هفته از این رقابت‌ها می‌گذرد، همچنان این رویه نادرست ادامه دارد.

همان‌طور که اهالی رسانه همواره نسبت به حفظ احترام و جایگاه‌ سرمربیان فوتبال تأکید دارند، کمترین انتظار متقابل‌شان این است که پاسخ احترام با احترام همراه باشد نه اینکه یک سرمربی در باد پیشینه فوتبالی خود فرو رود و مبادی حداقلیات آداب سرمربی‌گری نباشد.

و به‌دنبال همین رفتارهای غیرحرفه‎ای از سوی یک سرمربی، قطعاً شأن و مرتبت سرمربیان دیگر فوتبال ایران زیر سؤال خواهد رفت و بدون شک آبروی این صنف خدشه‌دار می‌شود.

غالب مربیان بزرگ دنیا چون آرسن ونگر، الکس فرگوسن و کارلو آنچلوتی همواره بر این اصل قائلند که اگر ستاره فوتبال دنیا هم قرار است وارد جرگه مربی‌گری شود، باید همچون یک فرد مبتدی، اصول و فنون مربی‌گری که شامل اخلاق، تعهد و تخصص است را از پایه آغاز کند؛ هرچند زحمات نکونام در تیم ملی قابل کتمان نیست اما این مربی جوان تا هر اندازه که خودش را به لحاظ فنی خبره در عرصه مربی‌گری بداند و بر این باور باشد که یک‌شبه ره صدساله را باید بپیماید، از آن‌سو اخلاق و رفتار حرفه‌ای در حرفه مربی‌گری، مؤلفه‌ای نیست که به‌راحتی قابل کسب باشد.

بیشتر مربیان بزرگ فوتبال دنیا که قابل الگوبرداری هستند، حداقل در برخورد با رسانه‌ها به‌عنوان رکن چهارم دموکراسی و نمایندگان افکار عمومی رفتاری متواضعانه داشته و از آفتی چون غرور کاذب دوری می‌کنند؛ حال مربی جوانی چون جواد نکونام که بیشتر فوتبال‌دوستان مایلند او را در عرصه مربی‌گری نیز موفق ببینند، چنین رفتارهایی از سوی وی قطعاً سرانجام خوشایندی را برایش دربر ندارد.

یکی از مقصران اصلی در بروز رفتارهای نامتعارف از سوی سرمربی جوان نساجی، قطعاً سازمان لیگ فدراسیون فوتبال است، که بدون هیچ برخوردی با نکونام، طوری فضا را برای وی آماده می‌کند تا این مربی جوان هر طوری که مایل است با رسانه‌ها رفتار کند، از دیر آمدنش به نشست‌های خبری گرفته تا بهم زدن کنفرانس‌ها، تغییر دادن چندباره وقت و مکان کنفرانس‎ها، تعیین وقت‌های نامتعارف برای کنفرانس‌ها و همچنین عدم پاسخگویی به نمایندگان رسانه‌های منتقد؛ این‌ها بدعت‌هایی‌ست که از سوی جواد نکونام در حال بروز است و اگر سازمان لیگ به‌زودی جلوی چنین رفتارهایی را نگیرد، ممکن است این رویه غلط در دیگر مربیان نیز سرایت پیدا کند.

هر چند با توجه به شناختی که اصحاب رسانه نسبت به مربیان فعال فوتبال دارند،غالب آنها با تأسی از مربیان بزرگ دنیا سعی بر تعامل با رسانه‌ها و پاسخگو بودن،دوری ازغرور کاذب، خودبزرگ‌بینی و همچنین پذیرش نقدها را دارند.

وقتی سازمان لیگ نسبت به رفتارهای نکونام واکنشی نشان نمی‌دهد، نتیجه‌اش این می‌شود در کنفرانس پس از بازی نساجی و استقلال، وی با چنین ادبیاتی لب به سخن باز کند: «اگر کسی (رسانه‌ها) ناراحت شود تیمم برایم مهم‌تر است، من در هتل بیکار نبودم! اگر بیکار بودم قطعاً در کنفرانس شرکت می‌کردم، اگر از ساعت یک به بعد هر ساعتی کنفرانس بگذارند تا ساعت ۱۷:۳۰ در خدمت دوستان هستم وگرنه بعد از آن نمی‌توانم بیایم».

حال باید از این مربی جوان پرسید، در کنفرانس پیش از بازی نساجی و استقلال که جنابعالی بیکار نبودید تا در کنفرانس حضور پیدا کنید، آیا وینفرد شفر سرمربی کهنه‎کار استقلال بیکار بود که سر وقت مقرر به نشست خبری آمد و به قانون و خبرنگاران احترام گذاشت؟

رفتارهایی که امروز از نکونام سر می‌زند، قطعاً نیاز به اصلاح دارد و اگر جلوی این بدعت‌گذاری‌ها گرفته نشود، زین‌پس آفت جدید رفتاری به عرصه حرفه‌ای فوتبال کشورمان اضافه خواهد شد.

در پایان این ضرب‌المثل زیبا را باید یادآور شویم که: ادب مرد بِه ز دولت اوست.