دوشنبه 23 مهر 1397-11:44 کد خبر:63541

خبرگزاری فارس گزارش می‌‌دهد:

جمعيت روستای لترگاز نكا هر روز كمتر از ديروز/ نبود آب و راه مناسب و بوی كوچ اجباری

قصه پرغصه راه ارتباطی و دسترسی روستاها از جمله مشكلاتی است كه در طول سال‌های مختلف از شرق تا غرب مازندران و در كل كشور فرياد شده است وهمچنان بخشی از مشكلات باقی است.


خزرتیترخبر: هرچند که در سال‌های اخیر با واگذاری آسفالت و بهسازی راهها به بسیج سازندگی بسیاری از راه‌های دسترسی در روستاها آسفالت و بهسازی شده است اما همچنان برخی از مشکلات گریبان‌گیر مردم و توسعه روستایی است.

7 کیلومتر از راه روستای لترگاز علیای نکا هم گرفتار همان قصه پرغصه همیشگی راه ارتباطی و جاده دسترسی شده است و اکنون که به پاییز رسیده‌ایم و بارندگی و بارش برف و باران برای مردم مشکل‌ساز می‌شود، برطرف کردن این نیاز و تلاش برای ادامه روند بهسازی و آسفالت 7 کیلومتر از این راه دسترسی، بیش از پیش احساس می‌شود.

و اینجا روستای لترگاز علیا دهها کیلومتر دور از شهر و امکانات شهری، مردم فریاد از راه و آب مناسب دارند که گریبان‌گیر آنان شده است و همین امر موجب شده است که برخی رفتن را بر ماندن و قرار در روستا ترجیح دهند.

حدود 80 کیلومتر شهر نکا را که میگذرانی، بعد از گذشتن از جاده‌های پر پیچ و خم، جنگل‌های انبوه و چشمه سارهایی که گاها" در بخش‌هایی از زمین جریان دارند؛ به روستایی می‌رسی با  حدود 20خانوار ثابت و مسیر دسترسی شن‌ریزی شده و عمدتا" خاکی.

وارد روستا که می‌شوی از جوانان خبری نیست؛ تعداد محدودی زن و مرد در روستا زندگی می‌کند و آن‌هایی هم که تصمیم به ماندن در روستا گرفتند، عمدتا" مسن بوده و به‌دلیل تعلق عاطفی به محل زندگی و یا به دلیل پایبندی به اشتغالی که در روستا برای خود ایجاد کرده‌اند؛ از کوچ کردن منصرف شده‌اند.

لترگاز در لغت‌نامه اینچنین معنا شده است؛ " لت" به معنای زیبا و" گاز" زمینی که گاز دارد و  در مورد وجه تسمیه این معنا می‌گویند: در گذشته به همین دلیل وجود گاز، روستای قدیمی رانشی شد و از بین رفت و در سال 58 دوباره روستایی جدید در بالاتر از روستای قدیمی بنا شد که روستای فعلی است.

در مورد چگونگی زمان تشکیل این روستا که از مردمان پاک و صمیمی روستا می‌پرسی، می‌گویند: این روستا از زمان‌های خیلی دور شکل گرفته و از زمان آیت‌الله ملامحمد اشرفی عالم ربانی و مجتهد شهیر مازندران که در سال 1220هجری قمری به دنیا و در سال 1315 قمری به دیار باقی شتافتند؛ بوده است و بعد از رانش، دو خانوار ماندند و در واقع روستای قدیمی در سال 58 محله خراب شد و لترگاز جدید بنا نهاده شد و 10خانوار فعلا ساکن هستند و مهمترین مشکل ما آب و راهی است که نداریم.

در گذشته از آب فراوان برخوردار بودیم و آب روستا از سنگ چشمه که در گذشته آب فراوان داشت؛ تأمین می‌شد و اکنون به مرور خشک شد و با کمبود آب روبرو هستیم.

*لزوم بهداشتی کردن آب شرب و آسفالت و بهسازی جاده

عبدالحسین حسین‌زاده نماینده شورای لترگازعلیا با بیان این مطالب می‌گوید: از نکات پر افتخار هر ملتی وجود بزرگان و نام‌آورانی است که در تاریخ آن ملت پرورش یافته، و با تلاش و از خود گذشتگی سبب اعتلا و پر آوازه شدن هر چه بیشتر نام مردم خود گردیده اند.

روستای لترگاز علیا هم با آیت‌الله ملامحمد اشرفی شناخته شده است که در هیجدهم ماه رجب سال 1220ه.ق در روستای لترگاز از توابع هزارجریب مازندران (شهرستان نکا) متولد شد؛ پدربزرگش که از روحانیون معروف و مورد احترام منطقه بود در همان هزارجریب اقامت داشته، و در امر تبلیغ و ارشاد مردم آن منطقه نهایت تلاش و کوشش را به خرج می‌داد و اکنون این روستا با داشتن این افتخارات با واقع شدن در مناطق محروم و فاصله زیادی که از شهر دارد؛ از حداقل‌ها محروم است.

حسین‌زاده در مورد مشکلات این روستا گفت:به دلیل واقع شدن روستا در سراشیبی، و اینکه آب منازل به بیرون از خانه‌ها هدایت می‌شود؛ هر نوع آب و آلودگی ناشی از آن به سفره‌های زیرزمینی رسوخ کرده و با توجه به اینکه از آب چشمه استفاده می‌کنیم؛ به ناچار آب مناطق پایین دست به دلیل آلودگی آب از مسیر بالا و نفوذ آلودگی‌ها به آب، آلوده می‌شود که درخواست لوله‌کشی به آب و فاضلاب ارائه شد و برای بهداشتی کردن آب شرب؛ درخواست مجوز احداث چشمه جدید دادیم و اکنون لوله و مخزن توسط آب و فاضلاب روستایی به روستا ارائه شده است اما در داخل بافت نیازمند لوله هستیم؛ مجوز چشمه داریم و باید بازسازی شود.

نماینده شورای روستای لترگازعلیا با بیان اینکه این روستا دارای 80 خانوار است که حدود 20 خانوار در این روستا ثابت زندگی می‌کنند و به دلیل اشتغالی که ایجاد شده است؛ ماندگار هستند؛ افزود: لترگازی‌ها عمدتا" مالدار و زنبوردار و گوسفنددار هستند و در فصل‌های مختلف کندوهای زنبور عسل داریم و تلاش برای ماندگاری در این روستا وجود دارد؛ اما امکانات نداریم.

حسین‌زاده گفت: برای آب‌رسانی، کانال احداث شد و لوله تا پای کار آمد و مخزن 6هزار تایی داریم اما به دلیل پراکندگی منازل با مشکل روبرو هستیم و حدود دو هزار متر باید لوله‌گذاری انجام شود که یک‌هزار متر لوله برای شبکه داخلی نیاز است و اکنون مهمترین مشکل، مشکل شبکه و توزیع آب در روستا است.

وی افزود: 7 کیلومتر جاده لترگاز مشغول است و بخشی از راه شن‌ریزی شده است اما تنها یک تا دو کیلومتر انجام شد که جای قدردانی دارد اما انتظار داریم ادامه کار انجام و آسفالت روستا انجام شود تا تردد به راحتی انجام شود.

* با کوچکترین بارندگی روزها و هفته‌ها در روستا حبس هستیم

حوریه البرزی یکی از اهالی روستای لترگاز علیا هم به خبرنگار ما گفت: آب بهداشتی نیست؛ لوله کشی سنتی و قدیمی است که به خاطر شیب روستا آب فاضلاب انسانی و خانگی از بالا به داخل اراضی کشاورزی و منازل مسکونی و خیابان سرازیر و جاری است و جاده و چشمه پایین دست هم آلوده می شود و نفوذ می‌کند.

وی افزود: برای استفاده از آب سالم نیازمند لوله‌گذاری در داخل روستا هستیم که با توجه به اینکه در مناطق محروم قرار داریم و عمدتا" هم از وضعیت مالی پایین برخوردار هستند؛ انتظار است که لوله توسط آب و فاضلاب ارائه و لوله‌گذاری‌ها انجام شود.

البرزی اظهار کرد:جوانان برای ماندگاری در روستا تلاش دارند و دامداری پدران‌شان را ادامه می‌دهند؛ اما از امکانات خبری نیست و با کوچکترین بارندگی روزها و هفته‌ها در روستا حبس هستیم و راهی برای تردد نداریم.

وی بیان داشت: سه خانوار از یک چشمه استفاده می‌کنیم و برای تأمین آب برای دام با مشکل مواجه هستیم و این آب جوابگوی خانوار و دام نیست و به همین دلیل اغلب اهالی با وجود اینکه شغل‌شان دامداری و کشاورزی در روستا بود؛ رفتند.

البرزی ادامه داد: در بخش راه که در شش ماهه دوم سال معمولا" در روستا ماندگار هستیم و با کمترین مه و باران، باید بمانیم و امکانات مناسب برای تردد نداریم و اگر ماشین باشد هم در گل و لای می‌ماند و لذا باید در روستا بمانیم و در فصل باران و برف سال‌های گذشته همه امیدمان به خدا بود چون با این وضعیت جاده اگر خدا نباشد که نمی‌دانیم باید چه کنیم و اکنون هم باید تحمل کنیم و اگر خدای ناکرده در برف و بارانی مریضی داشته باشیم به دلیل وضعیت نامناسب جاده و عدم دسترسی مناسب به شهر یا باید بمانیم و بمیریم و یا اینکه با هزار زحمت برویم.

* برای ماندگاری اشتغال، راه، جاده، آب و امکانات نداریم

یکی دیگر از روستاییان می گوید: مالدار هستیم و برای ماندگاری این اشتغال، راه، جاده، آب و امکانات نداریم.

برارقلی حسین‌زاده به خبرنگار ما گفت: با یک بارندگی کوچک به دلیل وجود گل‌ولای فراوان جاده مسدود می‌شود و باید ماشین بماند تا مسیر باز شود و در کنار مشکلات راه، مشکل اصلی آب است که مشکل جدی است و باید این مشکل برای مردم ما که همچون همه مردم این شهرستان و استان  در انقلاب نقش داشته و دارند؛ برطرف شود.

وی با بیان اینکه در بخش برق روستا هم با مشکل روبرو هستیم؛ اظهار کرد: کج شدن تیر برق‌ها از دیگر مشکلات است که با هر باد و بوران و طوفانی احتمالا افتادن تیر برق‌ها وجود دارد و ایمن نیست.

قربان حسین‌زاده از دیگر اهالی این روستا هم همچنین گفت: مسجد هم نداریم و با توجه به اینکه از اول انقلاب با رانش زمین و روستا تغییر مکان دادیم؛هنوز مسجد نداریم  که نیاز است و مراسم‌ها و مناسبت‌ها خونه به خونه انجام می‌شود.

* تأمین آب‌ روستاها و راهسازی، براساس برنامه‌ریزی‌ها در دست انجام است

بخشدار هزارجریب نکا هم با اعلام اینکه برای زنده ماندن روستا، مهم‌ترین اصل و اولویت؛ اهالی روستاها هستند؛ افزود:همه تلاش ما برای ماندن و ماندگاری جمعیت روستایی در روستاها است و باید همکاری و همیاری باشد و شرط بر حضور افراد در روستا است.

محمد محمدیان اظهار کرد: برای اشتغال‌زایی با توجه به اینکه در زمستان هزار گوسفند دارند؛ می‌توان تسهیلات مناسب پرداخت و اشتغال ایجاد کرد که امیدواریم  شرکت تعاونی تشکیل و در قالب تعاونی از تسهیلات ارزان قیمت استفاده شود و جدای از تعاونی می‌توان اشتعال خرد و خانگی ایجاد و در قالب دامداری سنتی می‌توان برای توسعه اشتغال تلاش کرد.

وی در مورد آب روستایی لترگاز علیا افزود: از محل آب روستایی تلاش داریم تا مشکل آب حل شود؛ خشکسالی همه‌گیر شده است اما آب‌رسانی به روستاها با قوت در قالب مجتمع‌های آب‌رسانی در حال انجام است و در مورد لترگاز علیا هم هماهنگی‌ها انجام شده و با توجه به اینکه بخشی از لوله واگذار شده و مخزن ارائه شده است؛ مابقی کار براساس برنامه در دست اقدام است.

بخشدار هزارجریب نکا همچنین در مورد فراهم کردن شرایط برای بهسازی راه جاده گفت: در این بخش راه بازگشایی شده و توسط بسیج سازندگی بخشی از مسیر حدود 7 کیلومتری؛ شن‌ریزی شده است که تا بخش زیادی از مشکلات کاسته می‌شود اما برای آسفالت فعلا برنامه‌ای نداریم؛ تا در سال‌های آینده اعتبار مناسبی دیده شود و مشکلات بخش راه هزارجریب برطرف شود.

براساس این گزارش، همچنان که بارها و بارها اعلام شده است، فقر اساسی مناطق کوهستانی، فقدان راه مناسب و دسترسی آسان است که نبود زیرساخت‌های مناسب موجب شده است؛ روستاییان کوچ اجباری را بر ماندن و تحمل مشکلات ترجیح دهند.

بارها از سوی مسئولان اعلام شده است که اشتغال روستایی مانع از مهاجرت جوانان به شهرها است و این مهم در گرو راه دسترسی مناسب است که باید فراهم شود و امروز مردم روستای لترگازعلیای نکا نه درگیر اشتغال جوانان؛ بلکه بیشتر درگیر مناسب سازی جاده و آب بهداشتی و سالم هستند تا اشتغال ایجاد شده در روستا را ثابت نگه دارند.