خزرتیترخبر:هر روز هزاران واحد مسکونی، آپارتمان، مجتمع تجاری و ده‌ها و صدها پروژه ساخت‌وساز در گوشه و کنار شهر و استان‌ ساخته می‌شود، که نقش استادکاران و کارگران ساختمانی در هر یک از این گزینه‌ها، نقش بی‌بدیل و اثرگذاری است.

خاک خوردن مطالبات کارگران روی میز مدیران!

سهم بسزای این قشر زحمتکش در کیفیت و پیشرفت پروژه‌ها بر هیچ کسی پوشیده نیست، اما آنچه در قبال زحمات این کارگران به آن‌ها تعلق می‌گیرد، از حقوق و مزایا گرفته تا بیمه و مکان مشخصی برای تجمع آن‌ها در حد شأن و منزلت این قشر نیست و خیلی از مطالبات آن‌ها سالیان فراوانی است که روی میز خیلی از دستگاه‌ها، خاک می‌خورد.

ناگفته نماند که خیلی از این مطالبات در جلسات گوناگون مطرح می‌شود اما در حد حرف باقی می‌ماند و خبری از اجرای آن‌ها نیست.

نمی‌شود که ندیده باشید که صبح خیلی زود، قبل از آنکه آفتاب بزند چه در دل سرما و چه در گرمای تابستان، تعداد زیادی از کارگران را در گوشه مشخصی از شهر ندیده باشید که منتظر ترمز خودرویی برای آغاز کار روزانه خود نباشند و بعید هم نیست که خیلی‌هاشان، با دست خالی چندین روز متوالی به خانه‌هاشان بازگردند.

بماند که در استان مازندران با وجود به شرایط جوی و وجود کارهای فصلی در هر یک از ماه‌های سال این کارگران مجبورند دست به شغل جدیدی بزنند؛ از درو محصولات کشاورزی گرفته تا چیدن محصولات مرکبات در جای جای استان؛ در این مقوله هم بسیار مشاهده کرده‌اید حمل کارگران فراوانی که در پشت وانت‌های باری، بدون هیچ امنیتی برای رسیدن به محل کار که حوادث ناشی از تصادفات و خسارت‌های جانی و جسمی هم کم نبوده است.

گفتن این نکته هم شاید خالی از لطف نباشد که این کارگران در هیچ کجای استان دارای یک مکان مشخص سرپوشیده برای تجمع با توجه به شرایط جوی استان نیستند و غالبا آن‌ها را در کنار میادین و تقاطع‌های پر جمعیت یا زیر پل‌ها مشاهده می‌کنید.

برای پیگیری مشکلات مطروحه قشر کارگران ساختمانی و فصلی به سراغ صمد ربانی عضو هیئت مدیره کانون صنفی کارگران ساختمانی مازندران رفتیم که در ذیل مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید:

مطالبات کارگران ساختمانی از زبان رئیس کانون کارگری مرکز مازندران

صمد ربانی که خود نیز یک فعال صنعت ساختمان و به گفته خود یک کارگر ساختمانی است، وی با بیان اینکه سال‌ها بود که کارگران ساختمانی دارای یک تشکیلات صنفی مستقل برای استیفای حقوق و پیگیری مطالبات خود نبود، گفت: برای اولین‌بار این تشکیلات در استان مازندران و در مرکز استان در سال 1387 با مشارکت تنی چند از استادکاران و کارگران ساختمانی ایجاد شد.

وی افزود: شروع کار در شرایطی بود که هیچ کارگری از خدمات بیمه‌ای بهره‌مند نبود و هیچ بهره‌ای از خدمات آحاد اقشار صنفی جامعه نمی‌بردیم و در واقع هیچ مدافعی هم برای پیگیری مطالباتمان نداشتیم که رفته رفته با قوت گرفتن این کانون، مطالبات دانه به دانه طرح و پیگیری شد.

پیگیری و حل مشکل بیمه تأمین اجتماعی کارگران ساختمانی

عضو هیئت مدیره کانون صنفی کارگران ساختمانی مازندران اظهار کرد: بر اساس نیاز، مهمترین مطالبه کارگران ساختمانی بحث بیمه تأمین اجتماعی بود که در گام نخست پیگیر بیمه کاگران ساختمانی از طریق مجلس که مصوب سال 1352 در کشور بود، شدیم که خوشبختانه پس از چند سال پیگیری، سرانجام در سال 1389، اصلاحیات روی این مصوبه انجام و پس از مدتی، عملیاتی شد.

عضویت 8200 نفر در کانون کارگری ساری

رئیس کانون صنفی کارگران ساختمانی مرکز مازندران با بیان اینکه در حال حاضر، 8 هزار و 200 کارگر ساختمانی در مرکز استان در این کانون عضویت دارند؛ خاطرنشان کرد: بعد از تشکیل این کانون در ساری، رفته رفته این کانون در 24 شهر استان نیز راه‌اندازی و آغاز به‌کار کرد.

این مسئول اضافه کرد: بعد از تشکیل کانون‌های شهری صنفی کارگران ساختمانی در استان اقدام به راه‌اندازی و تشکیل این کانون در استان و سپس در گام بعدی در کشور شدیم و در واقع استان مازندران، بانی تشکیل این کانون در سطح کشور است.

عضویت 60 هزار نفر در کانون صنفی کارگران ساختمانی مازندران

ربانی با بیان اینکه در حال حاضر کانون صنفی کارگران ساختمانی استان مازندران دارای 60 هزار عضو است، بیان کرد: تمامی کارگران عضو این کانون تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار دارند که این بیمه یارانه‌ای بوده که هر کارگر با پرداخت 7 درصد و پرداخت مابقی از سوی دولت تحت پوشش بیمه‌ای قرار می‌گیرد.

وی با بیان اینکه این کانون هم اکنون در حال ارائه خدمات به کارگران ساختمانی و خانواده آن‌هاست؛ ادامه داد: خدمات ویژه کارگران ساختمانی برای نخستین‌بار در حوزه آموزش ایمنی برای پیشگیری از حوادث ناشی از کار از سال 1393 در استان آغاز شده است.

عضو هیئت مدیره کانون صنفی کارگران ساختمانی مازندران با بیان اینکه در بخش تسهیلات به اعضای کانون تاکنون به آن معنی، حمایتی نشدیم؛ اظهار کرد: در موقع بروز حوادث و مشکلات، با حمایت اعضای کانون و از محل صندوق خود کانون به کارگر آسیب دیده کمک می‌کنیم  و در واقع خود کارگران و استادکاران بانی اصلی کمک در چنین مواقعی به جامعه صنفی خود هستند.

پیگیری برای حمل غیرقانونی کارگران فصلی با وانت‌های باری به جایی نرسید

رئیس کانون صنفی کارگران ساختمانی مرکز مازندران در پاسخ به سوال خبرنگار ما در خصوص کارگران فصلی و انتقال پرخطر آن‌ها توسط خودروهای باری، اعلام کرد: بارها و بارها این موضوع را پیگیری کردیم  اما مشخص نیست کدام مرجع یا ارگانی، متولی این حوزه است تا ورود پیدا کند، البته به لحاظ قوانین راهنمایی و رانندگی این امر یک تخلف آشکار محسوب می‌شود.

این مسئول با بیان اینکه ضعف نظارتی در این حوزه هم از جمله عواملی است که موجب شده تا این روش حمل‌ونقل کارگران، همچنان ادامه داشته باشد؛ افزود: سال‌ها است که در حال پیگیری و تلاش برای ساماندهی کارگران میادین هستیم که به نتیجه مطلوبی دست پیدا نکرده‌ایم.

ساخت توقف‌گاه تاکنون به جایی نرسیده است

ربانی در ادامه در پاسخ دیگر خبرنگار ما در خصوص عدم ساماندهی کارگران ساختمانی و فصلی در یک مکان سرپوشیده و مشخص و تجمع آن‌ها در گوشه خیابان‌های شهر، گفت: ما بدنبال اجرای این طرح با توجه به شرایط جوی استان و حفظ شأنیت آن‌ها بودیم، با شهرداری و شورای شهر هم صحبت کردیم تا کارگران ساختمانی در معابر و پارک‌های شهر ننشینند، اما متأسفانه تاکنون به جایی نرسیده است.

وی تصریح کرد: شیوه‌نامه‌ای در سال 1393 در این خصوص تنظیم شد و بنا شد تا شهرداری ساری آن را پیگیری کند، افرادی هم برای این کار تعیین شد؛ اما تاکنون اتفاقی رخ نداده است.

عضو هیئت مدیره کانون صنفی کارگران ساختمانی مازندران با بیان اینکه با تشکیل کانون صنفی کارگران ساختمانی شرایط برای تحقق این موضوع فراهم است، تأکید کرد: در خیابان که نمی‌شود کارگران را مدیریت کرد، باید مکانی مشخص وجود داشته باشد تا ساماندهی کارگران در این خصوص از یک مکان سرپوشیده گرفته تا عقد قرارداد و سایر موضوعات این حوزه پیگیری و انجام شود.

رتبه‌بندی استادکاران انجام شده است

رئیس کانون صنفی کارگران ساختمانی مرکز مازندران با بیان اینکه ما در حوزه استادکاران این موضوع را اجرایی کردیم، ادامه داد: هم اکنون استادکاران مرکز استان، رتبه‌بندی شده‌اند و کارفرمایان با مراجعه به کانون و در خواست استادکار مورد نیاز، گزینه مناسب به آن‌ها پیشنهاد و معرفی می‌شود.

ربانی به کوتاهی دستگاه‌های نظارتی در خصوص مشکلات موجود در این حوزه اشاره و اظهار کرد: سازمان نظام مهندسی، شهرداری، راه و شهرسازی و غیره می‌توانند دست به دست هم دهند تا ساماندهی کارگران انجام گیرد.

هیچ اراده‌ای جدی برای ساخت توقف‌گاه وجود ندارد

وی با بیان اینکه در حال حاضر، هیچ اراده جدی برای این کار نیست؛ تصریح کرد: ساماندهی کارگران و پیگیری مطالبات این اقشار تنها در حد برگزاری جلسات نمایشی است و بعد از برگزاری جلسات نیز اصل موضوع، فراموش می‌شود.

عضو هیئت مدیره کانون صنفی کارگران ساختمانی مازندران با بیان اینکه این کانون هیچ قدرت اجرایی ندارد؛ متذکر شد: عدم تحقق خیلی از طرح‌های ساماندهی کارگران ساختمانی را باید از مدیران و مسئولانی که صاحب میز و اعتبار و قدرت اجرایی هستند بپرسید و آن‌ها باید پاسخگو باشند.

رئیس کانون صنفی کارگران ساختمانی مرکز مازندران با بیان اینکه در حال حاضر در شهر ساری تعداد 8 هزار و 200 عضو رسمی در رشته‌های مختلف کارگری داریم، افزود: مطمئنا 20 تا 30 درصد از کارگران ساختمانی تحت پوشش این کانون نیستند و جمعیت کارگران ساختمانی در مرکز استان بالغ بر 10 هزار نفر است.

این مسئول یادآور شد: این تعداد با احتساب خانواده‌هاشان تقریبا 10 درصد از جمعیت شهری را شامل می‌شوند که مدیریت این تعداد و پیگیری مطالبات و ارائه خدمات به آن‌ها، کار دشواری است.

ربانی اضافه کرد: مدیریت این مجموعه و این حجم از نفرات مستلزم تشکیل یک مکان ثابت و مشخص برای کارگران است که ما فقط توقع‌مان از دستگاه‌های اجرایی، زمینه‌سازی شرایط این کار است و سپس توان اجرای آن از سوی کانون‌ها کاملا وجود دارد.

پاسخ عضو شورای شهر ساری به ساخت توقف‌گاه کارگران ساختمانی

کوروش یوسفی ساداتی رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر ساری در پاسخ به سوال خبرنگار ما در خصوص ساخت توقف‌گاه کارگران ساختمانی در مرکز استان اظهار کرد: برای کارگران شهر ما پیگیری اصحاب رسانه برای مطالبات حقیقی و به‌حق آن‌ها یک فرصت است تا به سرانجام برسد.

وی افزود: پیشنهاد و پیگیری ساخت توقف‌گام و ساماندهی کارگران مرکز مازندران در سال 92 و 93 در دوره قبلی شورا، استارت خورد.

عضو شورای شهر ساری خاطرنشان کرد: یکی از مصادیق تکریم و تمجید از کارگران این است که ما اقدام به ساماندهی آنان کنیم؛ از این جهت که آن‌ها در سه نقطه شهر ساری که مرکز تجمع کارگران ساختمانی است یک پناهگاهی در شأن و منزلت آن‌ها ساخته شود.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر ساری خاطرنشان کرد: در کنار این قضیه، خود صنف کارگری که نزدیک به 8 هزار نفر است، تلاش‌ها و پیگیری‌های خوبی برای تحقق این موضوع صورت گرفت.

یوسفی ادامه داد: در این راستا هم ساختمان فعلی کانون کارگری مرکز مازندران کاملا با تملک شهرداری در اختیار این کانون قرار داده شده است و این کار نشان داد که اراده برای تحقق و رفع مطالبات این صنف در شورا و شهرداری وجود دارد.

زمین و منابع مالی عوامل اصلی تعلل ساخت توقف‌گاه

وی اظهار کرد: اما حقیقت این است که ما باید در مکان‌های فعلی تجمع کارگران یعنی میدان خزر، پل راهبند و سه‌راه ملامجدالدین که از دیرباز شناخته شده برای اهالی شهر، کارفرمایان و کارگران است، اقدام به ساخت این توقف‌گاه می‌کردیم و انتقال کارگران به نقاط دیگر از جنبه‌های گوناگون مورد استقبال و اقبال عمومی و خود کارگران قرار نمی‌گیرد.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر ساری تصریح کرد: در گام نخست ما باید حداقل یک مکان در نزدیکی همین نقاط، تملک می‌کردیم تا کارگران به دید بیایند که تاکنون زمین مستعدی برای این امر پیدا نکردیم و ساخت توقف‌گاه در کوچه و پس کوچه هم بی‌فایده بوده و عملا دوباره شاهد همین وضع فعلی خواهیم بود.

عضو شورای شهر ساری اضافه کرد: ما در این خصوص، بنا داریم یک زمینی در نزدیکی میدان خزر تملک کنیم که با تغییر کاربری و پای کار آمدن شهرداری و کانون صنفی، یک ساختمانی را برای این احداث کنیم که این امر تاکنون، عملا محقق نشده است.

یوسفی تشریح کرد: از یک سو کانون صنفی کارگری در مضیقه مالی قرار دارد، از سویی دیگر شهرداری هم به لحاظ قانونی نمی‌تواند ساختمانی را بسازد و تحویل دهد، می‌تواند زمینی به شرط تملک شهرداری برای این امر در اختیار این کانون قرار دهد و ما هم در ساخت این بنا، در سخت افزاری و نرم افزاری کمک خواهیم کرد.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما در خصوص علت تعلل و امروز و فردا شدن انجام ساخت این ساختمان، اعلام کرد: خوب این طرح در سال 92-93 مطرح شد، مسئول پیگیری کار آقای رشیدی بودند که از شهرداری رفته‌اند و باید بگوییم در حال حاضر پیگیری در این باره ضعیف است و کار به نحوی گردخورده است و اراده جدی هم از سوی کانون و هم از سوی شهرداری وجود ندارد.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر ساری متذکر شد: در حقیقت هم پیگیری صنف در سال‌جاری کمتر شده و هم مطالبات صنوف گوناگون و امور شهرداری بسیار زیاد است و به‌دلیل اشتغال و تمرکز شهرداری روی موضوعات گوناگون، این موضوع در اولویت قرار ندارد.

ساخت توقف‌گاه کارگری محصور در میان اما و اگرها!

آنچه از این ماجرا و شرح ماوقع بر می‌آید حکایت کارگران ساختمانی، حکایت کوزه‌گر و کوزه شکسته است؛ کارگرانی که خود سرپناه می‌سازند اما خود سرپناهی ندارند و هیچ ارگانی هم برای ساخت یک سرپناه برای ساماندهی این قشر، پا پیش نمی‌گذارد.

ساخت توقف‌گاه برای کارگران ساختمانی در میان اما و اگرها محصور شده است و راه فراری هم برایش نمی‌شود تا اوضاع به همین منوال است متصور شد؛ این امر جدا از همت مسئولان شهری و استانی به یک عزم و نگاه ملی نیازمند است تا مطالبات کارگری نظیر بیمه که روزی انجام آن محال به‌نظر می‌رسید، ممکن شود.