پنجشنبه 14 شهريور 1398-23:42 کد خبر:69120

حجت الاسلام مجیدرضا فولادی :

خواب سالانه مسئولان مازندرانی و مهاجرت نخبگان

مهاجرت نخبگان که بیکاری هیزم آن است و بی برنامگی مسئولان جرقه ای که این آتش را شعله ور می کند و می رود تا این آتش ذخیره فکری و اندیشه استان را دود هوا کند.


خزرتیترخبر: استان مازندران از نظر وجود نخبگان بر مبنای کیفی و تعداد دانش‌آموختگان دانشگاهی در رده سوم کشور قرار دارد اما در زمینه مهاجرت نخبگان گوی سبقت را از دیگر نقاط کشور ربوده است، فرار از سرزمین مادری یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر در مازندران شاهد آن هستیم.

 پدیده مهاجرت نخبگان مازندران به استان ها یا کشورهای دیگر است، موضوعی که زیر سایه نبود همکاری مسئولان امر با رسانه ها و آگاهی جامعه و نهادها از تهی شدن استان مازندران از نخبه، روز به روز حادتر می شود، مسئولانی که تعداد جلساتشان برای چاره اندیشی در این باره بیشتر از تعداد نخبگان گریخته از استان بوده است.

بر اساس آمارهای رسمی اکنون یک و نیم میلیون مازندرانی در تهران ساکن هستند که عمده این افراد را تحصیل کردگان دانشگاهی تشکیل می دهند.

همچنین گزارش ها نشان می دهد که اکنون حدود 12 هزار نخبه زیرپوشش این بنیاد قرار دارند که هریک از آنها می تواند پایه ای در یک رشته علم و فناوری شود.

نخبه پروری گامی مهم در توسعه یک منطقه است اما مهم تر از آن حفظ این مغزها در سرزمین مادری است جایی که این مغزها در خاک آن ریشه دوانده اند.

مهاجرت نخبگان که بیکاری هیزم آن است و بی برنامگی مسئولان جرقه ای که این آتش را شعله ور می کند و می رود تا این آتش ذخیره فکری و اندیشه استان را که بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستیم دود هوا کند، مهاجرت نخبگان از مازندران آنقدر زیاد شده که در استان های دیگر از جمله تهران ' انجمن نخبگان مازندرانی های مقیم' را تشکیل داده اند تا مرهمی بر درد فراق از استان مادریشان باشد و گهگاهی بتوانند زبان وطنشان را به یاد بیاورند.

مهاجرت را بايد بخشي جدا نشدني از تاريخ زندگي انسان‌ها  و البته مازندرانی ها دانست،اين موضوع از آنجا اهميت دارد كه بر اساس آمارهاي رسمي بيش از يك و نيم ميليون مازندراني هم اكنون در پايتخت زندگي مي كنند ، آماري كه پس از آذري زبان ها بيشترين جمعيت تهران را تشكيل مي دهد .

البته مهاجرت مازندراني‌ها اتفاق جديدي نيست ، بلكه از چند دهه پيش اين موضوع قابل مشاهده بود،مانند همه استان‌هاي ديگر كه تعدادي از مردم‌شان براي آينده بهتر شغلي پاي به تهران گذاشتند، براي مازندران كه مي‌تواند به خاطر داشتن فضاهاي مناسب براي ايجاد فرصت‌هاي شغلي زياد حتي از استان‌هاي ديگر نيروي كار وارد كند، حجم بالاي مهاجرت‌ مي‌تواند يك تهديد محسوب شود.

یکی از مشکلات اصلی اشتغال در مازندران ، دستمزد ارزان برای کار بسیار است، ساعات کاری در همه جای کشور تقریبا یکی است ، در حالی که دستمزد در پایتخت با جاهای دیگر متفاوت است و به همین دلیل ، تهران بیشترین کشش را برای جذب نخبگان مازندرانی دارد و مهاجرت چشمگیر مازندرانی ها را شاهد هستیم.

در مازندران هیچ برنامه ای برای نگه داشتن نخبگان وجود ندارد زیرا تمام تلاششان نگهداری خود در مسند امور و حداکثر جذب بستگانشان در کارهاست .

استان مازندران از نظر ظرفیت مانند ساختمان زیبائی است که از درون در حال متلاشی شدن است، متاسفانه در تهران بسیاری از نخبه های مازندرانی که روزی از مازندران دلسرد و ترد شده اند اکنون در سطوح بالای مدیریتی پایتخت کشور در حال فعالیت هستند ، درحالی که مازندران به شدت نیازمند این مدیران است .

 فقدان توجه به شاخص های شغلی و مهارتی و همچنین علمی نخبگان را نمکی بر ضخم فرار نخبگان مازندران به استان های همجوار به خصوص تهران است ، نبود تفکر نخبه محور در میان نهادهای دولتی و یا محیط های صنعتی منجر به دلسردی نخبگان از ماندن در مازندران به عنوان استان مادریشان شده است .

همچنین متاسفانه شاهد این هستیم که در محیط های صنعتی به دلیل استفاده از اعضای خانواده یا افراد سفارش شده در پست های مدیریتی ، نخبگان یا مجبور به انجام کار یدی هستند و یا از استان خارج می شوند تا در جای دیگر به دنبال کار باشند

یکی دیگر از دلایل مهاجرت نخبگان ، فقدان صنایع بزرگ مانند استان های دیگر منجر به بیکاری جوانان مازندرانی شده و آنها را به سوی استان های با ظرفیت بالا می کشاند .

اگر فرد نخبه‌ای قادر به انجام فعالیت در استان خود باشد ، می‌بایست با برنامه ریزی و ایجاد فضا و بسترهای لازم او را نگه داشت ، ولی در مازندران برنامه ای هدفمند در این زمینه دیده نمی شود .

در حال حاضر مجموعه هائی مانند بنیاد نخبگان و پارک علم و فن آوری در مازندران فعالیت دارند ، ولی تاکنون گزارشی از نتیجه فعالیت هایشان به جامعه و گروه هدف ارائه نکرده اند و همه این ها باعث شده که روز به روز شاهد مهاجرت بیشتر نخبگان مازندرانی باشیم و نتوانیم کاری برای جلوگیری از این مهاجرت کنیم و نخبگان را در درون استان نگه داریم و از این پتانسیل بالای عملی استانی استفاده کنیم.

هر روز در تهران واستان های دیگر شاهد پیشرفت علمی و مدیریتی نخبگان مازندرانی هستیم و البته این افتخاری برای ما مازندرانی ها هست اما بهتر این است که این نخبگان در استان خود باشند و شرایط برای پیشرفت این افراد و در کنار آن استان مازندران مهیا شود.