خزرتیترخبر: بحران زباله، شیرابه، شب پره، مگس مدیترانه ای، تخریب خاک، تخلیه منابع آب زیر زمینی، کاهش بارندگی و نابودی شمشادها و ماهیان و پرندگان حقیقت امروز مازندران است، این مسائل هم هیچ ارتباطی هم به تحریم ها و قدرت های جهانی و دشمن و FATF و غیره ندارد بلکه این خروجی یک مدیریت ناکارآمد و غیرعلمی است که تمام این سال‌ها بر استان حاکم بوده است.

خوزستان امروز پیش روی ما است، منطقه‌ای که بیش از تمام نقاط ایران دارای ثروت‌های طبیعی است و کارخانه‌های بزرگ پتروشیمی و فولاد در آن قد علم کرده‌اند،علاوه ‌بر آن وجود رودهای پرخروش و تالاب‌های مهم کشور در این استان از دیگر محاسن این سرزمین به حساب می‌آمد اما این روزها صدای بی‌آبی بیشتر از همیشه در آن شنیده می‌شود،اتفاقی که اگر دیر بجنبیم ممکن است گریبان سرزمین مازندران را هم بگیرد.

در سال جاری زنگ خطر خشکسالی در استان مازندران بازهم به صدا آمد و این استان با تنش آبی جدی روبرو شد؛ تا جایی که هم‌اکنون کشت دوم برنج در بسیاری از مناطق مازندران ممنوع اعلام شده و کشاورزان به دلیلی مشکلات آبی مجبورند در خانه بمانند و احتمالا ما مردم نیز مجبور به تحمل افزایش قیمت برنج در ماه‌های آینده خواهیم بود.

رودخانه های استان مازندران از جمله تجن، هراز و سفید رود که جزو رودخانه های پرآب و دائمی این استان محسوب می شوند، در سال های اخیر با کاهش چشمگیر سطح آب روبرو بوده اند؛ افت منابع آبی در این رودخانه ها در تابستان‌های اخیر به حدی بوده است که بخش هایی از این رودخانه ها در پایین دست کم آب شده و به رودخانه های فصلی تبدیل شدند.

در کنار این، خشکسالی استان های دیگر ایران در سال های گذشته، باعث تحمیل بار مهاجرتی بالایی به استان های شمالی شده است که این تراکم جمعیتی بالا و شتاب توسعه باعث تشدید نیاز به منابع آبی می شود، این مسئله درحالی مطرح است که توسعه  پایدار بر مبنای آمایش سرزمین همچنان در استان های شمالی و تمام ایران با ابهام روبروست و توسعه اصولی تنها در حد حرف باقی مانده است.

وضعیت بحرانی آب در این سرزمین تا حدی جدی است که آیت‌الله لائینی نماینده ولی فقیه در مازندران روز جمعه در خطبه‌های نماز مرکز استان پایین بودن سطح مهار آب در مازندران را از جمله دغدغه‌ها بیان کرد و گفت:سرنوشت خوزستان در انتظار مازندران است!

امام جمعه ساری همچنین با بیان اینکه جزیره میانکاله به بیابان کاله تبدیل شده است، گفت: ریزگردها و گسترش بیابان مازندران را تهدید می‌کند،هم‌اکنون بسیاری از روستاهای استان با تانکر آبرسانی می‌شوند.

این گفته‌ها درحالی است که فعالان محیط زیست در استان سال‌ها است از وضعیت اسف‌بار مازندران در این حوزه سخن‌ می‌گویند و گذشته از آن تغییرات زیست محیطی به اندازه‌ای است که دیگر با چشم غیرمسلح و بدون هیچ اطلاع علمی از این مسئله، می‌توان آن را مشاهده کرد.

متاسفانه در دهه‌های اخیر به دلیل عوامل متعدد، تالاب‌های مازندران از جمله میانکاله آسیب‌های جدی دیده است و با وجود دغدغه‌های کارشناسان و دوستداران محیط زیست همچنان شاهد خشک شدن و تخریب بخش عمده ای از این تالاب از سوی سو استفاده‌گران هستیم.

حتی در 2 سال گذشته این زیستگاه حیات وحش، به جای پذیرای انواع پرندگان مهاجر و زیبا که سبب جذب گردشگران و توریست‌های زیادی به این منطقه و استان می‌شود، مرگ مشکوکی را برای این میهمانان مناطق سردسیری به ارمغان آورد که همچنان علل آن در هاله‌ای از ابهام است.

به گفته مدیرکل حفاظت از محیط زیست مازندران درحال حاضر حدود 25 درصد از ضلع غربی میانکاله خشک بوده که شامل بیش از 10 هزار هکتار می‌شود و این موضوع خسارت‌هایی چون مشروب کردن سفره‌های آب زیرزمینی، به وجود آمدن کانون ریزدگرد در منطقه و تخریب زیستگاه پرندگان را به همراه داشته است.

آن‌چه مشخص است اینکه حال محیط زیست در مازندران مساعد نیست و مردم آن با مشاهده وضعیت این روزهای هموطنان خود در خوزستان بیش‌تر از همیشه با واهمه از دست دادن منابع آبی خود روبرو شده‌اند،اما اگر نگین سبز ایران این روزها با احساس خطر خشکسالی وحشتناک روز و شب را به هم می‌دوزد فقط یک دلیل دارد!

اینکه همانطور که مدیران حاکم بر خوزستان فکر کردند نیازی به رعایت هنجارهای محیط‌زیستی در استان برای تولید پول بیشتر و شغل بیشتر نیست، مدیران مازندران نیز در طول این سال‌ها مشکلات محیط زیست را تبدیل به یک مسئله لوکس و دغدغه‌مندان آن را افراد فارغ از مشکلات اجتماعی معرفی کردند.

کماکان اما بی اهمیتی به اکوسیستم مازندران در اغلب پروژه‌های این استان مشهود است. از طرح‌های عمرانی و راهسازی گرفته تا زمزمه انتقال آب خزر و ایجاد پتروشیمی در استان. اما اکنون که خوزستان به عنوان استانی پرآب در گذشته مقابل دیدگان ما است آیا آیینه عبرتی برای مسئولان استانی و کشوری نیز خواهد بود یا همچنان باید منتظر باشیم که طبیعت چه زمانی با یک سیلی محکم این دسته مدیران را از خواب غفلت بیدار خواهد کرد.