به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از وارش، خطوط ریلی راه آهن منطقه شمال ایران نه تنها یکی از مهمترین خطوط راه آهن کشور هستند بلکه به دلیل قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی ویژه و عبور از اقلیم های گوناگون طبیعی اعم از کوه، جنگل و دشت ، از جاذبه های بی نظیر طبیعی و توریستی برخوردارند که به جرات می توان ادعا کرد در کمتر نقطه ای از دنیا چنان قابلیت های شگرفی در کنار هم جمع شده است.

راه آهن شمال با قدمت هشتاد ساله خود عملا تبدیل به میراث تاریخی و ملی شده است و علاوه بر اهمیت اقتصادی به سبب ساخت سازه های منحصر بفرد و زیبا در عمل یک فرصت بی نظیر گردشگری هم به حساب می آید.

ساخت پل های متعدد در این مسیر به همراه احداث تونل هایی که با معماری خاص خود زیبایی صد چندانی به این راه ریلی بخشیده اند ، برای همه کشور و به ویژه مازندرانی ها از ارزش و اهمیت بی نظیری برخوردار است که باید از تمام جهات مورد دقت و مراقبت قرار گیرد.

در چند سال گذشته و با مطرح شدن اتصال خط ریلی ایران به کشورهای سی آی اس و به دلیل اختلاف ارتفاع قطارهای آنان با قطارهای داخلی ،این بحث مطرح شده است که باید در ساختار تونل های مسیر راه آهن شمال تغییراتی داده شود که مهمترینشان مربوط است به تغییر ارتفاع تونل ها که همین امر موجبات نگرانی شدید دوستداران میراث فرهنگی و تاریخی استان را فراهم کرده است.

راه آهن شمال دارای ۹۵ تونل است که طول آن ها در کل به ۲۷ کیلومتر می رسد همچنین دارای نزدیک به ۱۵۰۰ عدد پل و آبرو به طول تقریبی ۶۸۵۰ متر  است که از گرگان تا گرمسار ساخته شدند.

بنابر اظهارات گران پاشا مدیر کل راه آهن شمال در ساری ، علاوه بر این اصلاح ساختارها بحث برقی شدن مسیر هم مطرح شده که تا مراحل نهایی هم پیش رفته است.

با این شرایط برخی از کارشناسان میراث فرهنگی از نحوه اجرای این عملیات ابراز نگرانی کرده و این احتمال را از نظر دور نداشتند که چنین تغییرات بزرگی ساختار تاریخی این مسیر مهم ریلی را دچار تحولات بنیادی خواهد کرد که منجر به آسیب رساندن به سازه ها و از بین رفتن ارزش تاریخی آنها به ویژه در شهرستان سوادکوه خواهد شد.

به همین سبب لازم است تا اداره کل راه آهن شمال ضمن ارائه جزئیات برنامه های راه آهن کشور برای آغاز عملیات عمرانی در این مسیر نسبت به تعهدات راه آهن ایران در مورد عدم آسیب رسانی به هویت تاریخی راه آهن شمال گزارش مبسوطی ارائه کند.

هرچند اهمیت اقتصادی این راه آهن بر کسی پوشیده نیست منتها حفظ هویت میراثی و تاریخی راه آهن شمال تحت هر شرایطی  باید در دستور کار تصمیم گیرندگان و دست اندرکاران وزارت راه قرار گیرد.

در حال حاضر تمامی مسیر شاهد تعویض ریل ها ی قدیمی و تراورس های چوبی با باکس های بتنی هستیم در صورتی که بخشی از این مسیر ریلی باید به همان صورت اصلی و با مقاوم سازی و ترمیم به عنوان جاذبه تاریخی نگهداری شود.

متاسفانه عدم اطلاع مناسب تصمیم  گیرندگان حوزه راه از برخی اقتضاعات تاریخی و میراثی سبب شده است تا تصمیمات عمدتا بدون لحاظ کردن ارزش تاریخی این مسیر مهم و بی نظیر کشورمان گرفته شود.

اگر تنها بر روی جاذبه گردشگری این خط آهن سرمایه گذاری شود قطعا آورده ای به مراتب بیش از آنچه در برنامه های اقتصادی در جهت حمل بار و مسافر در نظر گرفته شده است خواهد داشت.