سه شنبه 9 شهريور 1395-11:50 کد خبر:30785
خبرگزاری فارس گزارش می‌دهد:
رها کردن فاضلاب و فضولات کشتار دام در رودخانه خلیلشهر
نگهداری دام در منزل، رها کردن فاضلاب خانگی و تخلیه شبانه فضولات در رودخانه، نمونه بارزی از تهدید سلامت محیط زیست انسانی و طبیعی است.
خزرتیترخبر: براساس ماده 688 قانون مجازات اسلامی،هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیربهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زائد، ریختن مواد مسموم‌کننده در رودخانه، زباله در خیابان و کشتار غیرمجاز دام، استفاده غیرمجاز فاضلاب خام و یا پساب تصفیه‌خانه‌های فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع است و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدیدتری نباشند به حبس تا یک‌سال محکوم خواهند شد.
در تبصره یک این قانون نیز آمده است: تشخیص اینکه اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می‌شود و نیز غیرمجاز بودن کشتار دام و دفع فضولات دامی و همچنین اعلام جرم مزبور حسب مورد بر عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی خواهد بود.
همچنین در تبصره دو این قانون آمده است: منظور از آلودگی محیط زیست عبارت است از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب و هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آن را به‌طوری که به حال انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار یا ابنیه مضر باشد، تغییر دهد.
با نگاهی به موارد عنوان شده و نحوه اجرای آن در جامعه از سوی متولیان امر، به این نتیجه میرسیم که هر چه قانون مجازت اسلامی در حوزه محیط زیست به همه موارد اشاره داشته و حتی برای متخلفان آن مجازات حبس در نظر گرفته است، اما در اجرای این قانون و مواد و تبصرههای مربوطه، ضعیف عمل شده است.
در حالی‌که قانون به صراحت از انتقال دامداری‌ها و مرغداریها در شهرهای 50 هزار نفر و بالاتر سخن میگوید، اما در ماده 55 وظایف شهرداران نیز به این نکته اشاره دارد که چنانچه وجود اماکنی در هر شهر به ایجاد مزاحمت و خطر برای مردم منجر شود، شهرداران باید براساس نوع کاربری، نسبت به انتقال آن به مکان دیگر یا رفع خطر و مزاحمت اقدام کنند.
مازندران از استانهایی است که مردمان آن دارای پیشینه دامداری و کشاورزی بالایی بوده و با وجود امکانات و حمایتهای دولتی برای انجام اقدامات بهروز و صنعتی در این دو بخش اما همچنان روش سنتی درصد بیشتری را به‌خود اختصاص داده است.
اکنون حتی در شهرها نیز شاهد وجود دامداری‌ها و مرغداریهای سنتی یا صنعتی هستیم، اماکنی که برخی از آنها در کنار مجتمعهای مسکونی تأسیس شده‌اند و گلایه شهروندان را به همراه دارند.
بهعنوان مثال در شهر خلیلشهر از توابع شهرستان بهشهر در شرق مازندران، شاهد وجود دامداریهایی هستیم که در محیط شهری فعالیت دارند و با وجود گلایهمندیهای زیاد شهروندان، اما همچنان به کار خود ادامه میدهند.
تعطیلی تنها کشتارگاه شرق مازندران در بهشهر نیز به یک معضل تبدیل شده است، زیرا یک طرح شتابزده بوده و قبل از تعطیلی آن همه جوانب در نظر گرفته نشد، انتقال دام به کشتارگاه نیمهصنعتی در جاده ساری- جویبار راه حل مناسبی نبود و این امر با استقبال اندک صنف قصابان و سبب افزایش دو برابری کشتارهای غیرمجاز در این منطقه شد و به بیانی دیگر میتوان گفت که تعطیل نکردن تنها کشتارگاه قدیمی بهشهر، بسیار بهتر از توقف کردن فعالیتهای آن بود.
اکنون در شهر خلیلشهر، علاوه بر معضل رهاسازی فاضلاب منازل در جوی آب و رودخانه‌ها تا حدی که یکی از شهروندان با مجوز رسمی، از خانه خود تا رودخانه لولهکشی فاضلاب انجام داده است!
برخی شهروندان در منازل خود دام نگهداری میکنند و بوی بد حاصل از فضولات حیوانی همسایگان را میآزارد.
براساس تحقیقات محلی، این وضعیت بیشتر در کَشیرخیل دیده می‌شود که تعداد قابل توجهی از ساکنان آن نسبت به نگهداری دام در منازل خود اقدام کرده‌اند، این شرایط سبب شده که قریب به اتفاق آنها، خونابه و مواد دفعی کشتار دام را از طریق سیستم لولهکشی از خانه تا رودخانه! هدایت میکنند.
رودخانه عموزاد محله معروف به «مهد‌ی‌رجه روبار»، مثال روشنی از این تخلفات زیستمحیطی است و به گفته اهالی، یکی از قصاب‌ها پس از کشتار شبانه، تمام فضولات اضافه مانند روده گاو و گوسفند را به رودخانه میریزد.
بیتردید در چنین وضعیتی که در هر صورت سلامت انسان و محیط زیست به خطر میافتد، نیاز به همکاری و هماندیشی شهروندان، مسؤولان محلی، مدیران ادارات محیط زیست، بهداشت و درمان و دامپزشکی است تا در سریعترین زمان ممکن نسبت به رفع معضلات زیستمحیطی اقدام کنند.
از مسئولان محلی خلیلشهر انتظار میرود که با توجه به قرار داشتن این‌شهر در لیست شهرهای سلامت جهان، همچنان که به مسائل عمرانی، ورزشی و رفاهی شهروندان بیش از سایر شهرهای همردیف خود اهمیت میدهند، نگاه جدیتری نیز به حوزه سلامت و برخورد با متخلفان این بخش، نشان دهند.
این وضعیت تنها مختص شهر خلیلشهر نبوده و در سایر شهرهای مازندران نیز مشابه آن دیده می‌شود، لذا در گزارشات بعدی با کمک شهروندان به نمونههای دیگری از این‌دست تخلفات اشاره می‌شود.
